ANG KARANASAN NI BIN (Pang Walong kabanata-complete) by bullstag

Matapos kaming mag-usap at mag palitan, nang mga madamdaming salita ng aking hipag na si Carla. Inabot kami ng aking mahal na asawa, sa aktong magyakap kami sa isat-isa ng aking hipag.
"Honey!, andyan ka pala?." "Akala ko ba pumunta ka ng Roxas." Ang may kaunting pag kabigla kung tanong, sa aking mahal na may-bahay. Kasabay ng pagkalas namin ng kanyang kapatid, sa aming pagkaka-yakap sa isat-isa. Halos mag tinginan sa amin ang iba pang mga preso, at mga dumadalaw na na-andoon.
"Tapos na ba kayong mag -usap, nang kuya Robin mo Carla?." "Kung hindi pa lalabas muna ako, para naman magka-sarilinan kayo ng asawa ko." Ang mahinang tanong at pagka-kasabi ng aking mahal na asawa, sa kanyang naka-babatang kapatid. Alam kung may halong pag seselos, ang boses ng aking may-bahay. Pero dahil sa propesyonal itong tao, kaya, kaya ngang kontrolin ang kanyang sarili. Para na rin walang eskandalo, na mangyari ng mga sandaling iyon.
"Carla, alam na ng ate Clara mo ang lahat-lahat." "Sinabi ko na sa kanya, bago pa man kami ikasal."
"Honey nag punta ang kapatid mo dito, para tapusin na namin ang lahat ng namagitan sa amin." "Kung mayroon ka mang dapat sisihin, ako yon." "Hindi si Carla." Ang may pag-papakumbaba kung pag kakasabi sa aking mahal na asawa.
"Sorry ate, diko sinadya ang nang-yari." "Na inlove ako sa boy friend mo dati, ang guwapo kasi eh." Sabay yakap nya sa kanyang ate Clara.
"Ngayon kasal na kayo, iyong-iyo na sya." "Pag-iniwan mo uli yan." "Kukunin ko uli sayo yan." Ang may pagka-kwelang pag kakasabi ni Carla, sa kanyang ate. Kasabay ng pag-tawa nito, na may pag-lalambing sa kanyang naka-tatandang kapatid.
"Sorry na ate, bati na tayo ha?." Ang sabi uli ni Carla, habang nakayakap at ina-alog-alog ang katawan ng kanyang ate Clara. Alam kung simula pa ng dumating kami ng Palawan, nang aking may-bahay. Malamig na ang pakikitungo nya sa kanyang mommy, at sa kanyang kapatid na si Carla. Maigi na rin, at nangyari ang ganung pag kakataon. Kahit papa-ano nag kausap ang mag-kapatid, at nagka-ayos sa aking harapan.
"O ano Honey, okey kana ba?." Ang mahina kung tanong sa aking may-bahay. Mga tango lang, ang tangi nitong tugon sa aking tanong. Niyakap ko uli ang aking hipag, kasabay ng pag yakap ko sa aking mahal na asawa. Ito ay tanda na pinalalaya ko na sya, mula sa pag-kakataong iyon.
Matapos maka-alis ng kapatid ni Clara, binanggit nya sa akin ang kanyang mga plano. Balak nya daw uli akong, mag pa late registration sa aking bagong birth certificate. Iibahin daw namin ang aking pangalan at araw ng kapanganakan, para daw sa mga future plan nya. Dahil nga madali lang rin namang gawin ang ganun, noong mga panahong iyon. Lalo na sa mga probinsya, kaya pumayag na rin ako. Matapos kaming makapag-isip ng aking panibagong pangalan, umalis na rin sya at nag tuloy sa aming bayan sa Roxas.
Mga dalawang oras, matapos maka-alis ang aking mahal na asawa. Pinatawag uli ako sa aking selda, may dalaw raw uli ako. Binibiro ako ng mga kadikit kung, kapwa ko bilanggo na na-andoon. Para daw akong artista, ang dami daw ng mga taong dumadalaw sa akin. Alam ng lahat na-naandoon, double murder case ang kaso ko. Lalo pa't mga pulis, ang aking napatay. Kaya kahit papaano, iba rin ang pag tingin nila sa akin. Sa loob ng pam probinsyang bilangguang iyon ng palawan.
Inabutan ko ang ina ni Clara na naka-upo na, sa lugar na dalawan ng mga bilango na na-andoon. Sa totoo lang di ko talaga alam, kung ano ang itatawag ko sa aking biyanang babae. Nang mga pag-kakataong iyon, una matagal kaming hindi nagkita. Pangalawa, ikinasal kami ng kanyang anak, na kami lang ang nakaka-alam. Kaya nai-ilang pa akong tawagin syang, mommy Amalia. Kahit pa may relasyong namagitan, sa aming dalawa. Sa pakiramdam ko, parang ang laki ng nabago ng mga pagka-kataong iyon.
"Tita Amalia, kayo po pala." Ang magalang kung bati sa ina ng aking asawa.
"Anong tita, mommy mo na ako ngayon iho." Kasabay ng pagyakap nya sa akin, ito ay tanda na tanggap na muli ako sa kanyang pamilya. Dumalaw daw sya, para sabihin sa akin na maganda ang development ng aking kaso. Mga abogado na daw ang bahala, sa pakikipag-usap sa mga pamilya ng mga taong nadis-grasya ko. Babalik na din daw sa normal ang lahat, matapos nyang tanungin kung ano ang plano namin ni Clara. Sa sandaling makalabas ako, nang kulungan iyon. Hindi ko muna sinabi sa aking biyanang babae, ang mga napag-usapan namin ng aking mahal na asawa.
Matapos nyang banggitin, kung anong plano namin sa nalalapit kung kaarawan. Nag tanong pa ito kung alam ba ni Clara, ang mga namagitan sa amin. Kasi daw parang nag bago ang paki-kitungo, nang kanyang anak sa kanya. Wala akong inilihin sa aking Biyanang babae, sinabi ko kakong lahat sa kanyang anak. Para kako wag nang mag pakasal pa ito sa akin, pero sadyang mahal namin ang isat-isa. Ang pag papatuloy ko sa ina ng aking kabiyak.
Aaminin ko sa aking sarili, nang makita ko ng tanghaling iyon. Ang ina ng aking mahal na asawa. Tila baga nabuhay, ang aking dating pag nanasa para sa kanya. Parang biglang kumislot, ang aking pagka-lalaki. Alam kung mali, pero di ko talaga maipaliwanag sa aking sarili. Bakit ganun ang aking pakiramdam, sa ina ni Clara. Ayaw kung isipin at ayaw kung maramdaman, pero kusang nanunuot sa aking isipan.
Naka-alis na ang mommy ni Clara, pero ang magandang balakang at maamo nitong mukha. Ang patuloy na naka-larawan sa aking isipan. Habang nakahiga ako sa aking selda, nang mga sandaling iyon. Ang mga nagawa naming pag tatalik, nang ina ng aking asawa. Ang nag pa-buhay ng aking mga kalamnan, parang hindi ko kayang makalimutan. Ang sa amin ay namagitan, ang unang gabi na sya ay aking natikman. Sa silid musikahan, nang gabing dalawa lang kami sa mansyon. Mga isiping aking naka-tulugan ng gabing iyon.
Naging maganda sa akin, ang mga nag daang araw na iyon. Kahit papaano, nag ka-ayos si Clara at ang kanyang kapatid na si Carla. Dumating ang araw ng aking kaarawan, maaga pa naka-paikot na ang bagong makapal na kumot. Na pinabili ko kay Clara, Pero tanghali na wala pa ang aking mahal na asawa. Halos mamatay na ako sa kaka-isip, sa kanya ng mga oras na iyon. "Ano na kaya ang nang yari sa asawa ko?." Ang tanong ko sa aking sarili, ng mga sandaling iyon. Nainip na ako ng kakahintay sa kanya, pero wala paring Clarang dumarating.

=================================================

Natapos ang kalahating araw, na aking pag hihintay. Subalit walang Clara na dumarating, halos mamatay na ako sa sobrang kainipan. Sa lugar na tanggapan ng mga bilanggo, nang araw na iyon. Halos pabalik na ako sa loob, nang aking selda.
"Honey im here!." Ang tawag sa akin, ng aking mahal na may-bahay. Ibang-iba ang itsura nya, nang hapon iyon. Parang pagod na pagod, ang aura ng kanyang mukha.
"Pasensya kana honey," "Im late." "Dinala namin ng tatay at nanay," "Si Isabel sa hospital," "Nag sukaka at nag-tatae ito kagabi." "Kaya inuna ko na muna ang kapatid mo." Ang mahinang nyang paliwanag sa akin, kasabay ng pag yakap at pag halik nito sa aking mga labi. Matapos kung tanungin, at malamang ayos na ang lagay ng aking bunsong kapatid. Naka-hinga din ako ng maluwag.
"Nag-alala ako sayo ng husto," "Akala ko kung na paano kana honey." Ang wika ko kay Clara.
"Nag-aalala din ako sayo eh," "Alam kung mag-hihintay ka sa akin." "Kaya lang emergency ang kapatid mo eh," "Galit ka ba sa akin?." Ang may pag lalambing na tanong ng aking mahal na may-bahay. Matapos kaming maka-pag-usap, sumandali. Tumayo sya, at may tinawagan sa kanyang telepono.
Mga kalahating oras lang ang lumipas, agad nag datingan ang kanyang pamilya. Kasama din ang aking ina at dalawa ko pang mga kapatid. Nabigla pa ako, sa aking nakita. Hindi ko ina-asahan, ang pag dating ng mga ito. Alam kung ang aking mahal na may-bahay, ang nag plano ng lahat ng iyon.
Matapos akong batiin sa aking kaarawan, nang aking mga kapamilya. Hinandugan ako ni Carla, nang isang napaka-gandang awitin. Na naa-ayon sa aking kaarawan, Halos nasa akin lahat ng atensyon, nang mga bilanggo at mga dalaw na na-andoon. Sa nasabing kulungan. pinakain din nila, pati ang mga bantay sa kulungang iyon. Matapos ang may isang oras na kasiyahan, agad na ding nag paalam ang aking mga kapamilya. Tanging ang aking may-bahay lang, na si Clara ang naiwan. Na aking kasama.
Isa iyon sa aking mga kaarawan, na hinding-hindi ko makakalimutan. Habang akoy nabubuhay. Matapos kung kausapin at sumang-ayon, ang aming bastunero at ang bantay na incharge ng gabing iyon. Sa aming selda. Kina-usap ko ang aking mahal na asawa, kung handa na ba syang talaga. Sa pag pasok sa loob ng aming selda, mag-damag kako syang naka-kulong na kasama ako.
"Okey lang honey," "Pero kinakabahan talaga ako." "Baka masilipan tayo ng ibang bilanggo," "Na nasa loob, honey." "Safe ba talaga ako doon?." Ang mga wika nyang may pag-aalin-langan.
"Kapag may sumaling sayo dito," "Kahit lang sa dulo ng daliri mo." "Papatay uli ako ng tao." "Safe na safe ka dito honey." Ang may pag yayabang kung pag-kakasabi, sa aking mahal na asawa.
"Napaka bad boy mo naman eh," "Hindi ka pa nga naka-kalabas dito," "Papatay ka na-naman." "Halika na nga sa loob ng selda mo," "At miss na miss na talaga kita." Ang pabiro, at may pananabik na wika sa akin ni Clara. Matapos kung senyasan, ang mahilig kumanta na aking kasama. Agad na rin kaming pumasok, sa loob ng naka-paikot na kumot. Sa isang parte ng seldang iyon.
"May amoy na ata ako honey," "Kaninang umaga pa kasi ako naligo." Ang mahina nyang bulong sa akin. Habang isa-isa nyang hinuhubad, ang kanyang mga suot na damit.
"Okey lang yan honey," "Paminsan-minsan maigi din ang merong amoy," "Nang maiba naman." Ang pabiro at pabulong kung wika, sa aking mahal na asawa. Habang tinatanggal ko na ding isa-isa, ang aking suot na damit sa katawan.
Dahil may kaliitan ang nasabing espasyo, sa nakapa-ikot na kumot na iyon. Humiga ako sa gilid ni Clara, halos lumabas pa ang aming mga paa sa labas ng kumot. Tanging banig lang, ang pinaka-sapin ng kumot-paikot. Na iyon.
Humiga ako sa gilid ni Clara, inum-pisahan kung himasin ang kayang katawan. Habang hinahalikan ko sya, sa kanyang mga labi. Hinalikan ko sya sa kanyang mga suso, halos mag lulumiyad ang aking may-bahay. Sa ginagawa ko, alam na alam ko kung saan ko sya pag iinitin. Sinalat ng isang kamay ko, ang pinaka-hiwa ng kanyang puke. Halos mapa-igtad sya, nang umpisahan kung hagurin ng aking isang darili. Ang pinaka-hiwa at tinggil nito.
Grabe na ang katas, na lumalabas sa kanyang puke. Nang mga sandaling iyon. Umikot ako ng posisyon, iginawi ko ang aking ulo, sa kanyang paanan. Kinain ko ang puke, nang aking mahal na asawa. Habang isinubo nya ang nag huhumindig, ko nang ka-angkinan ng mga oras na iyon. Sinaid ko nang aking dila, ang bawat patak ng katas na lumalabas sa kanyang puke. Sabik na sabik ako sa kanya, ng mga oras na iyon. Grabe na ang pintog nang aking burat, sa pakiramdam ko parang sasabog na ako.
Humiga ako sa likuran ni Clara, itinaas ko ng kaunti ang kanyang isang paa. Habang hawak nya ang nag-huhumindig kung burat, itinutok nya ito sa kanyang puke. Bumaon ito ng dahan dahan, sa nag lalawa ng ka-angkinan ng aking may-bahay. matapos kung dedehin, ang kanyang mga suso ng salit-salitan. Ang aming mga labi ay magka-hinang sa isat-isa. Inulos ko sya ng madidiing mga ulos, libog na libog na talaga ako ng mga sandaling iyon. Sa pakiramdam ko, ay hindi na rin ako tatagal. Malapit ko na ding maabot, ang sukdulan. Pero kailangan ko munang pasarapin, ang aking asawa. Hinugot ko ang aking burat, sa puke ni Clara. Pinisil ko ng bahagya ang ilalim ng pinaka-ulo nito.
"Honey huwag mong huhugutin," "Nabibitin ako." Ang mahina nyang bulong sa akin, mga bulong na lalong nag bigay ng ibayong kalibugan sa akin. Ibinaon ko uling dahan-dahan, ang medyo kalmado ko nang ka-angkinan. Sa puke ng aking asawa. Inulos ko uli sya ng madiin, pero dahan-dahan lang. Mga ilang minuto pa lang akong, kumakantot sa puke nya. Sa pakiramdam ko sasabog na talaga ako, nang mga pag kakataong iyon. Binulungan ko si Clara at tinanong, kung malapit na ba sya. umiling lang ito sa akin. Nanibago siguro sa lugar, ang aking asawa. Ang naibulong ko sa aking sarili.
"Kailangan makaraos muna sya, bago ako mag palabas." "Para umulit uli itong asawa ko." Ang tangi kung nasabi sa aking isipan. Kinatot ko sya ng dahan-dahan, nilaro ko ang aking isipan. Inisip ko ang mga pangit na nangyari, sa aking nakaraang buhay. Bumalik sa normal. ang aking pakiramdam. Kahit masakit sa tuhod, umibabaw ako sa aking asawa.
Ibinuka ko ang kanyang mga hita, dahan dahan kung ipinasok, ang matigas kung burat. Sa puke nya. Inulos ko sya ng dahan-dahan sa una, pabilis ng pabilis. Hindi ko na alintana ang sakit sa tuhod, nang ginagawa kung pag kantot sa kanya.
"HONEY..AYAN NA AKO."......"AHHHHHH...OHHHHH."....BILISAN MO PA." "IM CUMMINNG." Ang mahina, pero ubod ng libog na ungol ni Clara, sinabayan ko din ng ubod diin mga pag kantot, sa puke nya.
"AYAN NA DIN AKO HONEY."....."LALABASAN NA AKO."...."AHHHHHHH.....OHHHHHH..HHHHHHH."
Napuno ang puke nya, sa dami ng tamod na lumabas sa aking burat. Halos mag panabay naming na-abot ang sukdulan, nang kaligayahan.
"Grabe ka honey," "Ang libog mo talaga." "Ang lakas ng ungol mo," "Buti nalang may kumakanta sa labas," "Kung hindi," "Abot sa kabilang selda ang boses mo." Ang mahina at pabirong pagka-kasabi, nya sa akin. Matapos kaming mag bihis, nag kwentuhan kami sa loob ng paikot na kumot na iyon.
Halos ayaw pa ngang matulog ni Clara, sa loob ng aking selda. Kako sa kanya, bayad na ang buong gabing iyon. Huwag kako syang matakot at ba-bantayan ko sya sa buong mag-damag. Pinay-payan ko sya, na parang bata. Habang naka-unan ang kanyang ulo, sa mga aking hita.
May batas kami sa seldang iyon, ang sino mang mahuling nani-nilip. Sa mga mag asawa o mag nodya, na nasa loob ng kumot-paikot na iyon. Bente singkong palo sa puwitan, nang dos por tres ang lapad na kahoy. Ang bilanggong nasilipan ang siyang papalo, sa kung sino man ang nanilip. Kaya matindi rin ang desiplina sa loob, nang kulungang iyon.
Mag-damag akong hindi natulog, upang bantayan ang aking mahal na asawa. Habang ito ay natutulog. Kinabukasan, ang gaan-gaan daw ng kanyang pakiramdam. Ang wika nya sa akin. Kako nakatikim kasi sya, nang masarap na kantot. Ang pabiro kung pag kakasabi sa kanya.
Matapos mag paalam ni Clara, dedetso daw sya ng hospital. Para puntahan ang aking bunsong kapatid, na may sakit ng mga panahong iyon. Kukunin nya na din daw, ang aking bagong titulo. Nang aking kapanganakan, upang sya na rin daw ang mag dadala nito ng personal. Sa opisina ng Census, sa may Santa Mesa Manila. Nang mabanggit nya, ang lugar na iyon. Agad kung na-alala ang aking tinirahan, ang aking tiyahin. "Ano na kaya ang nangyari sa kanila?." Ang naitanong ko sa aking sarili.

=================================================

Lumipas ang aking kaarawan, sa loob ng kulungang iyon ng Palawan. Walang araw na wala, sa aking tabi ang aking mahal na asawang si Clara.
Lumipas ang tatlong beses, na pag dulog sa aking kaso. Sa loob ng halos, nang tatlong buwang pag kakakulong ko sa bilangguang iyon. Naayos din ang lahat, pumayag ang mga pamilya ng dalawang pulis na napatay ko. Sa areglo, sa halagang isang milyong peso. Ang bawat isa sa kanila.
Nalinis ang aking pangalan, naging malaya uli ako at naka pag umpisa ng panibagong buhay. Bago pa man kami bumalik ng Maynila, ng aking asawa. Hinandugan nya ako ng isang maliit, na salo-salo sa kanilang mansyon. Dumating ang pamilya ni Lil, na kanyang kinakapatid. Inim-bitahan ko rin ang pamilya ni Mario, na aking kababata. Na-andoon din ang aking pamilya, at ang aking auntie Bebang. Pati na rin ang asawa nito.
Nag pasalamat akong lahat sa kanila, lalong-lalo na sa pamilya ni Clara. Sa pakiramdam ko ng mga pagkakataong iyon, ay ipinanganak akong muli. Tila baga ang daming nag mamahal sa akin, pero alam ko na iyon ay dahil sa aking asawang si Clara. Naging maka-saysayan sa aking buhay, ang kasiyahan ng gabing iyon.
Makaraan ang dalawang linggong, pamamalagi namin sa Palawan. Matapos akong makulong, umuwi na din kami ng Antipolo. Sa rest house kami nila Clara nag tuloy, hiniling nya sa kanyang ama. Na kung maaari ay doon muna kami titira, dahil wala naman talagang gumagamit ng bahay nilang iyon. Na nasa loob ng Volley Golf Country Club.
Matapos kausapin ng aking may-bahay, ang pamilya ng aming abay sa kasal. Na kanyang best friend, na si Grace. Pinag katiwalaan sya na humawak, at magpa-takbo ng bago nilang bukas na negosyo. Kasosyo daw ang pamilya ni Grace, sa bagong bukas na malaking supermarket na iyon. Na-aayon talaga sa aming mag-asawa, ang magandang pag kakataon. Nang mga panahong iyon.
Isa si Clara sa mga una, at pinaka-batang naging store manager ng Makro Cainta Supermarket. Dahil na rin sa angking galing, at talino ng aking may bahay. Isa sya sa nag develop ng sestema, nang nasabing supermaket. Hinawakan din nya, ang Scanning Department ng tindahan iyon.
Hindi ako pinayagang mag trabaho, nang aking may-bahay ng mga panahong iyon. Hatid sundo ko lang sya sa kanyang trabaho, dahil malapit lang rin naman ito sa aming tinitirahan. Sa Volley Golf, Antipolo. Ipina-enroll ako ni Clara, sa slimmers world sa may Marcos Hi-way. Para daw kahit pa-paano ay hindi ako mainip sa bahay, wala daw akong gagawin kundi magpaganda ng katawan. Sempre asikasuhin sya at alagaan.
Isang umagang pagkatapos ko syang maihatid, sa kanyang opisina sa Makro Cainta. Agad na din akong nag-tuloy sa gym, para mag insayo ng aking body building training. Hindi ako nang te-traning, nang pampalaki ng katawan. Gusto ko lang ng mga panahong iyon, maging firm at ma-define ng konti ang aking upper body. Kaya puro magagaan lang, ang aking binubuhat.
Habang kasalukuyan akong gumagawa, nang Cardio kung traning sa treadmill. Tumabi sa akin ang isang may edad na ding babae, sa tantiya ko mga nasa edad kuwarentay singko na sya. Friendly ang nasabing babae, at napaka lakas din ng dating ng itsura nito. Maganda ang kanyang tindig, hindi rin pahuhuli sa dating ng aking mommy Amalia.
"Hi!, how are you today." Ang bati sa akin ng nasabing babae, medyo englisera sya. Kaya medyo nailang pa ako ng konti.
"Okey naman ako, salamat." Ang sagot ko naman sa tanong nya sa akin. Sya daw si Lisa, part owner daw sya ng nasabing fitness center. Medyo matagal din kaming nag usap ni Lisa, ang pagkaka-basa ko sa kanya. Mukhang kulang din sya sa dilig, sa madaling salita.
"Mukhang malibog din ang babaeng ito." Ang nasabi ko sa aking sarili, matatantya mo naman ang iyong kausap. Kung anong klaseng tao ito, sa mga kilos at dating nya.
"Lord ilayo mo po ako sa tukso," "Alam kung mahina ako sa tawag ng kalibugan." Ang tangi kung naibulong sa aking sarili. Matapos akong mag insayo ng oras na iyon, sa nasabing fitness center. Nag tuloy na din ako sa parking area, para puntahan ang dala kung sasakyan.
"Wow!," "What a car." "It's a beautiful car." Ang bati uli sa akin ni Lisa, na-andoon din pala sya ng mga sandaling iyon. Para kunin din ang dala nyang kotse. Regalo kako ng parents ng asawa ko sa kanya, ang Alfa Romeo na iyon. Luma na rin kako, kaya lang hindi lang nagagamit. Kaya bago pa itong tingnan.
Niyaya akong kumain ni Lisa, sa Bakahan At Manukan at iba pa. Katabi lang din ng Slimmers world. Masarap daw ang mga pag-kain doon, ayon sa kanya. Tumanggi ako sa alok nya, una tanging Credit lang ang dala ko. Isa pa supplementary lang ako, sa credit card ni Clara. Ayaw ko ding maging kahina-hinala sa kanya, ang mga ginagawa kung pag gastos. Dahil nga wala rin naman akong trabaho, nang mga panahong iyon. Sinabihan ko si Lisa, na sa ibang araw nalang kako kami kumain doon. Sa nasabing kainan. Naiwan ko kako ang wallet ko, ang pag iwas kung dahilan sa alok nya. Tumawa pa ito sa akin, Sagot daw nya sempre ang lahat ng gastos. Dahil sya naman daw ang nag yaya, at nag alok sa aking kumain.
Pina-unlakan ko na rin, ang kanyang pa-anyaya sa akin. Mayroon daw syang dalawang anak, hiwalay daw siya sa asawa. Ayon sa mga kuwento nya, sa akin. Masarap kausap si Lisa, malakas ang kanyang sense of humor. Sya ang tipo ng babaeng hindi mau-ubusan ng kuwento. Halos tanghali na ng mag hiwalay kaming dalawa, dumeretso na din ako sa aming tirahan sa Volley Golf sa Antipolo. Upang gawin naman ang mga gawaing bahay, dahil sa hindi na rin kami kumuha ng katulong ng aking asawa. Kaya ako na lahat ang nag aasi-kaso, para sa aming dalawa.
Pag bukas ko ng gate, nang rest house nila Clara. Nagulat pa ako, na-andoon si Sharon ng mga sandaling iyon. Ang pinsan ng aking mahal na asawa. Mag pa-practice daw sya ng Golf, kasali daw sya sa Golf Tournament ng Marco Polo.
"From now on Robin," "Malimit na ako dito sa inyo." Ang wika sa akin ni Sharon, three to four times daw syang mag iinsayo kada linggo ng golf.
"Walang problema Sharon," "Sa inyo naman ang bahay na ito." "Kahit anong oras mong gustong pumunta dito," "Walang problema sa amin ni Clara." Ang wika ko naman sa kanya.
"Naka-pangalan sa asawa mo ang property na ito Robin." Ang pag papatuloy na wika, nang pinsan ni Clara sa akin. Matapos itong mag shower, nag pasama sya sa akin sa golf field. Kahit daw taga bitbit lang ng mga dala-dala nya, okey na yon para sa kanya. Babayaran daw nya ako ng limang libong piso, kada-linggo. Hanggang sa sumapit ang golf tournament nila, basta daw alalayan ko lang sya. Sa kanyang mga ensayo, Mga dalawang buwan pa daw syang mag pa-practice ng golf. Simula sa araw na iyon.
Kako walang kaso sa akin ang mga bagay na iyon, kahit kako walang bayad ay okey lang sa akin. Malakas din ang dating ni sharon. Ang totoo noong una ko syang makita, nang mga panahong tinulungan ko sila sa may Ongpin. Nang aking biyanang lalaki. Humanga na din ako sa kanyang kagandahan. Mag kaiba sila ng dating ng aking asawa, singkit sya na medyo malaki ng konti ang kanyang mga mata. Kaya siguro baliw na baliw, ang aking biyanang lalaki sa kanya. Ayon na din sa aking asawa, sunod ang luho ni Sharon sa aking biyanang lalaki. Kahit ano ang hilingin nito, ay nasusunod.
Noon ko lang nakasama si Sharon, nang kaming dalawa lang talaga. Masarap din syang kasama at kausap. Kuwela rin sya na parang ang hipag kung si Carla.

=================================================

Naging regular ang pag sama ko kay Sharon, sa kanyang mga ensayo sa pag go-Golf. Para sa nalalapit nyang golf tournament. Regular din ang pag iin-sayo ko sa Slimmers World, sa may Marcos Hi-way. Malimit din kaming mag kasabay sa insayo ni Lisa, ang part owner sa nasabing Fitness Center.
Sa maiksing panahon naming pag sasama ni Sharon, apat na beses sa isang linggo. Naging palagay ang loob namin sa isat-isa. Malihig sya sa mga birong may kalaswaan, kaya lalong naging palagay ang loob ko sa kanya. Isang araw ng lunes noon, pagkatapos kung maihatid si Clara sa kanyang opisina sa Cainta. Hindi ako nag insayo sa gym ng araw na iyon, may usapan kami ni Sharon na mag iinsayo sya ng maaga.
Pag-uwi ko sa aming bahay sa Volley Golf, sa Antipolo. Na andoon na sya, nag hihintay na si Sharon sa aking pag dating.
"Come on Robin" "Tanghali na ako sa aking practise." Ang wika nya sa akin.
"Sandali naman" "Maliligo lang ako". "Nangangamoy Clara pa ako eh" "Sandali lang ha." Ang wika kung sagot sa kanya.
Matapos akong maligo, nag tuloy na din kami sa Golf field ng Valley Golf. Masaya kami ni Sharon, habang sya ay nag eensayo nang golf. May mga pag kakataon din na tinu-turuan nya ako, kung paano pumalo. Biruan at tawanan kami, habang nasa field kami. Nang Golf course na iyon. Matapos ang ensayo nya ng tanghaling iyon, agad na din kaming umuwi sa Rest House nila. Sa nasabi ding lugar.
Pag dating namin ng Rest House, agad akong nag dilig ng mga halaman kung tanim. Na kasalukuyang mga namu-mulaklak na, nang mga panahong iyon. Mula sa loob ng bahay, hindi ko sukat akalain na lalabas si Sharon. Naka short lang ng maiksi ang suot nito, naka-sando sya pero may suot din syang bra na manipis. Bakat na bakat dito ang kanyang mga nipple. Lumapit sya sa akin, at nag sabi ng ganito.
"Green thumb ka rin pala Robin" "Ang lalago nang mga tamin mo." "Pati mga bulaklak nila ang gaganda." Ang wika nya sa akin, nang mga oras na iyon.
"Oo naman" "Ako pa eh anak ako ng magsasaka." "Lahat ng itanim ko malalago at mabunga." Ang sagot kung wika kay Sharon.
"Dyan ka nag sisinungaling" "Dyan ako hindi maniniwala sayo." Ang wika nya uli sa akin.
"Bakit mo naman nasabing nag sisinungaling ako" "At ayaw mong maniwala na anak ako ng magsasaka." Ang sagot ko uling wika sa kanya.
"Sabi mo lahat ng itanim mo mabunga at malalago." "Eh sa tingin ko araw-araw kang nag tatanim sa pinsan ko" "Pero hanggang sa ngayon hindi ka nag ka-kabunga." Ang pabirong wika nya uli sa akin. Tumingin ako sa mga mata ni Sharon ng deretso, tinantiya ko kung nag bibiro nga ba sya. Sa mga sinabi nyang iyon. Para akong na-insulto sa mga kataga kung narinig, mula sa mga labi nya ng mga sandaling iyon.
"Robin im just kidding you" "I don't meant anything." Ang nakatawa nyang pagka-kawika sa akin. Hindi ako sumagot sa mga sinabi nya sa akin, bagkos, itinapat ko sa kanya ang hose ng tubig na hawak ko. Binasa ko sya sa buong katawan. Tumakbo syang papalapit sa akin, inagaw nya ang hose kung hawak at ako naman ang kanyang binasa. Itinapat nya ang hose ng tubig sa aking mukha. Habang nakatakip ang aking isang kamay, sa aking mukha. Inagaw ko uli ang Hose ng tubig nyang hawak, nang mga sandaling iyon.
Nang maagaw ko ang hose ng tubig, Niyakap ko sya at ipinasok ko sa loob ng suot nyang sando ang pumupulandit na hose ng tubig. Tawa ng tawa si Sharon ng mga sandaling iyon, itinutok ko ang nasabing hose sa may puno ng kanyang mga suso.
Sa totoo lang nag-init agad ang aking paki-ramdam, nang magdikit ang aming mga katawan ni Sharon. Nang mga oras na iyon.
"Ikaw ang didiligan ko ng tubig ngayon" "Nang mag bunga ka ng marami." Ang pabiro at naka-tawa kung pagka-kasabi sa kanya. Ipinasok ko pati ang kamay ko, kasama ng hose ng tubig na iyon. Babasain ko sana nang tubig ang mukha nya, mula sa hose na hawak ng kamay ko na nasa loob ng kanyang sando. Nasalat kuna ng tuluyan ang kanyang mga suso, kainaman lang ang laki ng mga ito pero tayong tayo parin. Nasanggi ko nang aking palad ang kanyang mga nipple, nang mga pag-kakataong iyon. Napatingin sya sa akin ng deretso.

=================================================

Nasalat ko na ng tuluyan ang mga nipple ni Sharon, habang binabasa ko ang kanyang mukha. Mula sa hose ng tubig na hawak ko, na naka-pasok sa loob ng kanyang suot na sando. Tumingin sya sa aking mga mata ng deretso.
Wala akong makitang pag-aalinlangan sa kanyang mukha, o pag sawata man lang mula sa aking ginagawa. Habang binabasa ko ang kanyang mukha, isinadal ko sya sa mataas na bakod ng rest house nila Clara. Kuntrolado ko pa ang aking sarili, pero sa aking pakiramdam nilamon na ng pagnanasa ang buo kung pagka-tao. Nang mga panahong iyon.
Binitawan ko na ang hose ng tubig kung hawak, pero naka-sapo pa rin ang aking isang kamay sa kanyang dibdib. Hinimas ko ang mga tayung-tayo ng mga suso, ni Sharon ng mga sandaling iyon. Naka-tingin lang sya sa aking mga mata. Habang ang isa kung kamay-ay, naka-angkla sa kanyang matambok na puwitan.
Ipinasok ko sa suot nyang basang bra ang aking isang kamay, nalamas ko ng marahan ang kanyang mga suso. Habang naka-titig ang aming mga mata sa isat-isa, alam kung nag paubaya na rin si Sharon ng mga sandaling iyon. Itinaas ko ang suot nyang sando, hanggang sa kanyang leeg. Matapos kung mai-angat ang kanyang bra ng bahagya, inumpisahan kung dilaan ang kanyang mga nipple. Napaliyad si Sharon, nang masayaran ng dila ko ang kanyang mga utong. Hinawakan nya ang aking ulo, ipinag-diinan nya ito sa kanyang dibdib.
Ini-akyat ko ang aking mukha, sa kanyang mga labi. Hinalikan ko syang ng marahan, habang ang aking isang kamay ay idinukot ko sa kanyang harapan. Sinalat ko ang kanyang basang-basa ng ka-angkinan. Lumaban si Sharon ng halikan, nag palitan kami ng aming mga laway. Ibinaba ko na ng tuluyan, ang suot nyang basang short.
"Robin stop" "Huwag na nating gawin ito." "Baka hanap-hanapin ko ito." Ang mahinang nyang bulong sa akin.
"Psssstt" "Relax ka lang akong bahala sayo Sharon." Ang mahina kung wika sa kanya. Inumpisahan ko syang halikan sa leeg, pababa sa kanyang mga suso. Ibinaba ko ang aking mga labi sa kanyang hita, ibinuka nya ng kaunti ang kanyang mga ito. Pinasayaran ko ng aking dila, ang basang-basa ng puke ni Sharon. Ipinag-diinan nya ang aking ulo sa kanyang ka-angkinan, nag lulumiyad sya sa sarap ng aking pag dila.
Nilamon na ng sobrang libog ang ang aming mga pagkatao, nalimutan ko na ng tuluyan ang aking mga pangako sa aking sarili. Mga pangako ko sa aking mahal na may-bahay, pangakong hinding-hindi ko na sya sasakyang pang muli.
Pinag-igi ko pa ang ginagawa kung pag kain at pag dila, sa hiwa ni Sharon. Limot ko na talaga ang lahat ng mga oras na iyon. Nasa ganung kaming posisyon, nang pinsan ng aking mahal na asawa.
Mga malalakas na busina ng sasakyan, mula sa labas ng electronic gate ng rest house na iyon. Ang nag patigil sa aming ginagawa ni Sharon. Tumigil ako sa aking ginagawang pagkain, sa kanyang puke. Nagkatinginan pa kaming dalawa, nang pinsan ng aking mahal na may-bahay. Matapos naming ayusin ang aming mga sarili, agad ko ding tinungo ang malaking gate ng rest house. Upang alamin kung sino ang may ari, nang sasakyang bumubusina mula sa labas.
"Honey!" Ang sigaw ng aking mahal na asawa, mula sa naka-bukas na bintana ng taxi nyang sina-sakyan. Matapos mag bayad at maka-baba ni Clara, sa taxing iyon.
"Honey" "Kanina pa ako tawag ng tawag sa telepono."
"Walang sumasagot" "Ganun din ang Celpon mo."
"Bakit basang-basa kayo ni ate Sharon?." "May ginagawa ba kayong dalawa?." Ang mga sunod-sunod na tanong sa akin ng aking mahal na asawa. Habang nag didilig ng halaman si Sharon, nang mga oras na iyon.
"Nag didilig kami ng halaman honey" "Nag basaan na rin kami at nag laro ng tubig." Ang mahina at kalmado kung sagot, sa aking mahal na asawa. Matapos ko syang tanungin kung bakit umuwi sya ng maaga, nang araw na iyon. Narinig lahat ni Sharon, ang mga sinabi ng aking may-bahay.
"Prepare your self honey" "Pupunta tayo ng American Embassy tomorrow."
"Mag-aaplay ako ng Working Visa." "Tumawag na sa akin ang Seafood City, sa Los Angeles California" "Ito nga kata-tanggap ko lang ng mga dukomentong ipinadala nila sa akin."
Umupo kami ni Clara sa upuang na-andoon, sa labas ng malaking garden ng rest house nila. Habang si Sharon naman ay pumasok na rin, sa loob ng kabahayan.
"Paano ang napag-usapan namin ng mommy mo Honey?" "Tatakbo ako sa partido ng ninong mo sa susunod na taon."
"May mga plano na rin ako" "Hindi ba puwedeng dito nalang tayo sa Pilipinas?." Ang pag papatuloy ko at tanong sa aking may bahay.
"Mag dinner tayo sa labas mamaya honey" "Idi-discuss natin lahat ng mga plano ko." "Para sa ating dalawa." Matapos maka-alis ni Sharon sa rest house, ini-ayos lahat ni Clara ang mga dukomento naming dalawa.
Bago pa kami lumabas para sa aming hapunan ni Clara, ipinatikim ko sa kanya ang napaka-sarap na pagniniig. Naging sobrang ma-init ako sa kama, nang sandaling iyon. Marahil sa libog na hindi ko na-ilabas kay Sharon.
Matapos naming mag tuloy sa isang restaurant, sa Libis Quezon City. Pag katapos namin ng aming hapunan, umorder si Clara ng Red Wine. Pinag-usapan namin ng aking mahal na may-bahay, ang kanyang mga plano para sa aming hinaharap.
"Ayaw kung ma-involve ka sa pulitika honey" "Gusto ko nang tahimik na buhay."
"Ayaw kung mag tanim ng sama ng loob dito sa aking dibdib" "Pero hindi rin ganun kadaling kalimutan ang lahat ng iyon honey."
"Masakit isipin at hindi madaling mabura sa aking isipan" "Kapamilya ko pa ang mga naging kahati ko sayo."
"Sana sa pagkakataong ito mapagbigyan mo naman ako" "Iba ako sa kanila Honey"
"Lalong-lalo na sa aking ina." "Gusto kung mag-simula tayong dalawa sa Amerika." Ang mahinahong pag kaka-wika ni Clara.
Na-alala ko tuloy ang mga nangyari sa amin ng kanyang pisan, nang nag-daang tanghaling iyon. Nakon-sensya ako mula sa mga salitang narinig ko, sa aking mahal na asawa. Pero hindi ko na maibabalik pa, nangyari na ang lahat. Sabihin pang hindi ko nakuha, ang pinsan nya ng araw na iyon. Pero sa aking isip ay nangyari na ito.
"Okey honey" "Kung sa tingin mo iyan ang maka-pagpapagaan ng iyong kalooban."
"Ang sa ibang bansa tayo manirahan nang habang buhay" "Hinding-hindi ako mag dadalawang isip na suportahan ka."
"Mag tutulungan tayong dalawa" "Pero sana kalimutan mo na nang tuluyan ang mga nangyari."
"Ang lahat ng tao ay may kahinaan." "Asawa mo na ako at ikaw lang ang mahal ko sa mga sandaling ito."
"At mamahalin pa habang akoy nabubuhay" "Natatandaan mo pa ba ang mga sinabi ko sayo noon?." Ang wika at tanong ko sa aking mahal na may-bahay.
"Makuha man nang isang daang babae ang katawang ito" "Ikaw lang ang nag mamay-ari ng aking puso." Sa sinabi kung iyon, tumayo si Clara at hinalikan ako sa labi.
Natapos at nauwi ang aming pag-uusap, sa maganda ang kinahinatnan nito. Sinuportahan namin ang isat-isa, na iyon ang tama bilang mag-asawa. Umuwi kaming punong-puno ng saya at pag-asa, nang aking mahal na may-bahay.
Matapos ang magandang resulta, nang aming pag punta sa Embahada ng Amerika. Nag balik sa normal ang aming buhay, bilang mag-asawa.
Ilang araw lang ang nakaka-raan, mula ng may mangyari sa amin ni Sharon na romansahan. Tuloy lang ang pag sama ko sa kanyang mga insayo, hindi na namin pinag-usapan pa ang mga nangyari sa amin.
Isang Umagang ihihatid ko si Clara sa kanyang opisina, nag tuloy ako sa gym na aking pinag-iinsayuhan para mag-insayo ng araw na iyon. Matapos akong mag training ng oras na iyon, nag tuloy ako sa parking area ng sasakyan kung dala. Paalis na ako ng mga sandaling iyon, para umuwi na din sa Valley Golf. Biglang nag ring ang aking teleponong dala.
"Robin, this is Lisa" "Can i ask you a favor?." Ang pag papatuloy nya, na platan daw sya ng gulong ng kanyang sasakyan. Ako daw ang unang pumasok sa isip nya na tawagan, para hingan ng tulong. Papunta na daw sya ng gym, nang ma-platan sya ng gulong ng kotse nyang dala. Pinuntahan ko sya sa may Industrial Valley sa may Marikina, taga Blue Ridge daw sya sa may Libis. Matapos kung mapalitan ang gulong ng kotse nya, sinabi ko sa kanyang tapos na akong mag-insayo ng mga oras na tawagan nya ako.
"Tinamad na tuloy akong mag work-out ngayon Robin" "Sama ka nalang sa akin sa bahay."
"Nasa school naman ang dalawa kung anak" "Kaya walang magulo sa bahay sa ngayon." Ang pag papatuloy na wika sa akin ni Lisa, dahil sa wala din naman kaming ensayo ng golf ni Sharon ng araw na iyon. Pina-unalakan ko na din ang pa-anyaya ng aking kausap, na si Lisa.
Mga sampung minuto lang mula sa aming pinang-galingan, narating na rin namin ang kanyang bahay. Napaka-ganda rin nito, mayroon syang dalawang kasama sa bahay ng mga sandaling iyon. Iginala nya ako sa buong kabahayan, may roong limang kuwarto. Dinala nya ako sa kanyang master bedroom, napaka-ganda rin ng pagkakayari nito.