Kabiyak ng Aking Tadyang (Part 1-2)

Kabiyak ng Aking Tadyang (Part 1) By: Prinsipe Tasyo
by Man's Desire

Fiction



Part 1 : (Ang Mandirigma sa Ilang)





Dama nya ang pangangalog ng tuhod at labis na hingal sa napakahabangpagtakbo. Buo ang loob na habulin  ang  lalaki kahit pa masikip atnapakaadilim ng kalyeng kanilang dinadaanan sa looban ng squater’scompound. Sa isip nya, ganun na ba kalalim ang gabi kung kaya walangibang tao sa paligid.





Wala syang mahingan ng tulong.





Tangan ng lalaking iyon ang isang mahalagang bagay na kanyang pag-aari.





Kumaliwa ang lalaki at patuloy sa mabilis na pagtakbo. Nakasuot ito ngitim na maong na pantalon at sleeveless hoody jacket na may hood.Humugot sya ng malalim na hininga at muling tinulinan ang pagtakbo upangdi ito mawala sa kanyang paningin,





Pumasok ang lalaki sa isang pintuan ng isang barung-barong at sumunoddin sya sa loob.





Malamig ang alimuom na kanyang nalanghap sa loob ng silid.Kinakabahan man ay pilit nyang iminumulat ng malaki ang kanyang mga mataupang makaapuhap ng kahit na konting liwanag man lang.





Dahil sa sobrang pagod sa ginawang pagtakbo ay napatukod ang mga kamaysa kanyang mga tuhod. Sa pagkakayuko ay unti-unting tumagaktak ang pawissa kanyang mukha at tumulo sa sahig. Narmadaman nya ang mabilis napagakyat ng dugo sa kanyang ulo. Dinig na dinig nya ang pagtambol ngkanyang puso.





Saglit nyang itinigil ang paghinga upang kontrolin ang tyempo ng pagbugang hangin.





Subalit nakadinig pa din sya ng hingal. Kung kaya halos sabay ng pagangat ng kanyang mukha ay ang pag atras nya ng ilang hakbang.





Nakabawi na ang kanyang mata, naaninag nya ang isang anino sa dulongbahagi ng silid.





Ang lalaking hinahabol nya,





Pasalampak na nakaupo at halatang pagod sa pagkakabuka ng kanyang mgahita. Nakasampay ang mga braso sa sandalan ng sofa.  Tangan-tangan nitosa kaliwang kamay ang bagay na kanyang binabawi.





Tinangka nya itong lapitan upang kunin ang pakay ngunit hindi nyamaikilos ang mga paa sa kinatatyuan. At sa di maipaliwanag na dahilan aynapatitig sya sa kabuuang anyo ng lalaki sa dilim.





Nakabukas ang jaket, lantad ang pangingintab sa pawis ng maputi atmakinis na balat. Ang makisig na hulma ng mapipintog na dibdib. Angmatipunong mga braso at bisig.





Bigo syang maaninag ang mukha nito dahil sa pagkakasaklob ng hood ngjacket sa kanyang ulo. Tanging ang mapupulang labi lang na tila basa sapangingintab ang kanyang naaninag.





Tumayo ang misteryosong lalaki at humakbang palapit sa kanya at yumakap.





Wala sa sariling napapikit ng mariin ang kanyang mga mata nang masamyoang singaw ng balat ng lalaki. Tumututol ang kanyang damdamin kung kayadi sya gumanti ng yakap.





Sa kabila nito ay dama nya ang paglapat ng matigas na dibdib ng lalakisa kanyang katawan.





Nagtulay ang init na parang kuryente sa suot nyang white shirt nahumahakab sa kanyang balat dahil sa basa ng pawis. Halos sabay angpagtambol ng kanilang dibdib sa pagkakadikit.





Matagal ang tagpong iyon…





Sa pagdilat nya ay halos magdampi naman ang kanilang mga labi.





Naamoy nya ang hininga ng lalaki at nanunuot ito sa kanyang katinuan.





Muli syang napapikit… mariin… nananabik sa susunod na magaganap…





*****





“Tarantado ka! Pinagsamanatalahan mo ang kainosentehan ng anak ko! Syapa ang nagtatrabaho para sayo hayop ka! Mabubulok ka ngayon sa bilanguangago kang kidnaper ka!” Sigaw sa matinding galit ng isang babae.Hinahalibas ng sampal, kalmot, suntok at sipa ang isang lalaking nakaposas.





“Misis maupo muna kayo. Mamaya po ay bibigyan ko kayo ng pagkakataonghatawin sya hangang sa mapagod kayo. Sya po muna ang kukunan ngstatement.” Awat ng isang pulis habang idinudulog ang babae sa bangko,kahaharap ang suspek sa harap ng lamesa ng imbestigador.





“Katorse palang pala itong biktima mo boy?” Ngising tanong sarkastiko ngimbestigador sabay lingon sa duguang suspek na halos di na makilala angmukha.





“Ang anak nya po sir! Sya po ang nagkusang tumira sa bahay ko sir! Syapo ang mapilit, alam ko po menor de edad pa sya sir!  Pero mahal ko posya kaya pumayag na din ako. Di ba Jonas, sabihin mo sa kanila, mahal modin ako diba?” Maamong tupang nilingon nya ang binatilyong umiiyakkatabi ng ina.





“Chief!  may responde tayo, may hostage taking na nagaganap po ngayon samalapit na mall dito satin!” Hangos na sigaw ng pulis mula sa pintuan ngpresinto.





*****





“Sir, bakit po kayo ang nadatnan kong nakaupo sa desk kanina para magblotter?” habang mabilis na minamaneho ang patrol car katabi ng isa pangpolice escort.





“Nakakainip kasi tumambay sa area nyo kaya nagpresinta ako. Nag hang angcomputer ko kaya lumabas nalang ako sa opisina para malibang.” Tugon ngChief mula sa passenger’s seat katabi din ng isa pang escort.





“Napaka low profile nyo talaga sir kahit pa sikat kayong hepe. Pasalamatnga po kami at sa amin kayo na-assign, madali pa kayong lapitan atkausap kaya suportado ka po naming lahat.”





“Salamat Lt. Santos” Ang matipid na tugon ni Chief na tila balisa.





Habang nagiisip tungkol sa rerespondehang hostage taking ay pinabuksanni hepe ang radio ng patrol car. Inayos ang kanyang pagkakasandal atmarahang hinaplos ng paulit ulit ang kanyang baba ng kaliwang kamay.





Nagkatinginan na lamang ang tatlong pulis, kilala na nila ang kanilanghepe sa ganitong mga pagkakataon. Hindi sya dapat maistorbo kapag nag-iisip.





“Gaano nyo po kakilala ang hostage taker?” tanong ng reporter mula sa radyo.





“Mabait naman po yan, halos sampung taon na kaming magkaibigan, ngayonko lang ho sya nakitang magalit ng ganyan.” Malamyang tugon ng may edadna bakla sa reporter.





“Kaano-ano nya po ba ang hostage?” tanong muli ng reporter.





“Dyowa nya po yun, gusto na kasing makipaghiwalay sa kanya dahilmagpapakasal na daw sa nabuntis nyang kaklase. Nagtalo sila ng nagtalo,ayun ang gagang bakla naghurumentado at di namin alam kung san nyanakuha ang granadang hawak nya.” Maluha-luhang tugon habang nanginginigna parang dalagitang birhen.





“Bakla na naman? Kabaklaan na naman?.. tsk!” ang wala sa sariling nasabini Chief sa kanyang sarili, habang unti-unting humina at nawala angaudio ng radio sa kanyang pandinig.





“Napakarami na nga ng ganyan ngayon sir. Triple yata kung magreproduce.Di naman sila nagbubuntis!” Sarkastkong tugon ni Lt. Santos, ngunit tilahindi na sya narinig ng kanyang hepe.





*****





Isang malakas na suntok sa sikmura ang dumapo. Sinundan ito ng pag bayong siko sa kaliwang balikat! At sa huli ay malakas na suntok sa dibdibang nagpabuwal sa kanyang katawan. Halos mapugto ang kanyang hiningahabang namimilipit sa sakit.





Latag na latag ang kanyang katawan sa sahig. Bagaman nabawi nito angpamimilipit, tila bibitaw naman ang kanyang ulirat.





Naramdaman nya ang yabag ng mga paa na pinagitnaan ang kanyang ulo.Nahihilong tumingala sya sa lalaki habang nakahandusay sa sahig. Hindinya pa din maaninag amg mukha nito.





At bago tuluyang tumakas ang kanyang malay ay nasulyapan nyang bukas angzipper ng jeans ng misteryosong lalaki. Malinaw nyang nakita angnakadungaw na mahabang kahindigan ng lalaki.





Nag-uumigting ang mga ugat. Kumikiwal na parang may buhay. Kumikinangang malinaw na likidong tumutulo mula sa dulong butas. Tumutulay ngsagana ang katas sa kahabaan ng kahindigan ng lalaki, naiipon na parangbutil ng hamog sa dahon at sentrong pumapatak sa kanyang tuyuang mga labi.





*****





Nagulat na lamang sya nang biglang bumukas sa gawi nya ang pintuan ngpatrol car.





“Sir narito na po tayo sa lugar ng hostage.” Ang mahinahong paalala niLt. Santos.





Biglang nagtakbuhan ang mga reporters, kanya-kanyang focus ng video atcamera flashes sa kanyang pagbaba mula sa patrol car. Maliksing bumakodnaman ang mga tao nya sa kanya at itinawid hangang sa police line kungsaan sinalubong naman sya ng isang SWAT member.





“At dumating na nga po dito si Chief Superintendent Xavier upangpangunahan po ang negosasyon sa suspect. Kung atin pong matatandaan mgatagapanood na limang kaso na ang napagtagumpayan ni Chief Xavier sakabuuan ng kanyang serbisyo bilang isang magiting na pulis. Maituturingsyang bihasa o eksperto sa mga ganitong uri ng krisis. At ngayon nga ay ah….





*****





Hindi na nasorpresa ang hepe  nang pumasok ito sa presinto matapos angilang araw na leave. Nakahanay ang kanyang mga tao at matikas nanakasaludo sa kanya. Isa-isa nya munang tinitigan ang hanay bagoibinalik sakanila ang mas matikas na saludo.





Ito ang naging hudyat.





Dalawang tunog ng bumukas na champaign ang sumunod na tagpo. Malakas napalakpakan at pagbati ang tinanggap nya mula sa mga tauhan. Masayangkinakamayan at niyayakap ng buong pangkat ang kanilang magiting na hepe!





“Mraming salamat sa inyo, ang ginawa ko ay kaya nyo ring gawin. Apatlang naman ang dapat nyong tandaan,  katatagan ng loob, kadalisayan ngpuso, paninindigang malaya at pananalig sa Dios, lahat para sa bayan.”





“Mabuhay si hepe! Mabuhay si Chief Dante A. Xavier!





“Nasan ang pagkain? Wag nyo sabihing iinom lang tayo ng champaigne mgatomador kayo!”





Nagpatuloy ang kasiyahan, nang ng maalala ni Dante na may naiwan syangreport na dapat tapusin nung mag hang ang kanyang desktop.





Akma na syang papasok sa kanyang opisina nang mapalingon sa kulungangnasa kaliwang sulok ng kanilang station. Nakatayo sa likod ng mga rehasang lalaking naireklamo ng kidnapping at pangmomolestya ng isang menorde edad.





Padipang nakahawak sa rehas at nakasampay sa kanyang balikat ang t-shirtna sa tingin nya ay di pa napapalitan ilang araw mula nang maikulongito. Sa likod nya ay ang tatlo pang preso na abala sa kung anomangpinagkakaabalahan.





Blangko ang emosyong nakatitig ang lalaki sa kanya ng magtama angkanilang mga mata. Napansin ni Dante ang nakasilip na tattoo ng lalakisa ilalim ng sinturera ng maong pants. Nakapwesto ang tattoo sa bandangkaliwa ng puson sa ibabang bahagi nito. Di nya masyadong makita anghugis ngunit hinala nya ay isa itong alakdan.





Nakatitig padin sa kanya ang preso ng muli nyang balikan ito ng sulyap.Yumuko ito at kusang ikinubli ng kanyang buhok ang kanyang mukha.    





“Santos!"





“Yes Sir!”





Ibigay nyo ang isang box ng pizza sa kanila, samahan mo na din ng tubig,mukhang gutom na ang mga yan.





*****





Saglit na natigilan si Dante sa harap ng kanyang computer. Waringinaalala ang mga nakakapagod na kaganapan ng mga nakaraang araw. Humugotng malalim na hininga bago pinindot ang buton upang mag start ang computer.





Marami na syang nagagawa ng mapansin ang isang word file na walangtitle. Inisip na baka nakaligtaan nyang lagyan kung kaya binuksan nya ito.





Ang lalaki ng font ng mga salitang bumubuo sa isang maiksing talata angkanyang nabasa.





“Bawat tao anuman ang kalagayan sa buhay,





Ay may nakalaang kaakbay sa paglalakbay.





Isang taong akma sa panlasa at pandama,





Magbubukas ng bagong daan ng kamalayan,





Kasamang lalasap ng luwalhating walang kapantay…"





Nailing at natawa lang si Dante, bagamat nagtataka kung paano napunta safolder nya ang file na yun ay di sya nag atubiling i-click ang deletebotton at itunuloy ang ginagawa.





“Rich!” si Lt Santos ang kanyang tinawag. Richard B. Santos kasi angkanyang buong pangalan.





“O bakit Dax?” tugon naman ni Santos. Initial ang nakasanayan nyangtawag kay Dante.





Kaswal lang kung mag usap ang dalawa kapag sila lang ang nagkakarinigan.





“May iba pa bang gumamit ng computer ko.”





“Ako ang huli, diba pinatingnan mo sakin dahil nag hang kamo? Pero walanaman akong nakitang diperensya kaya nilog-out ko nalang yan.”





“Ganon ba?” ang matipid uling tugon ni Dante sa kausap habang nakatitigsa monitor.





*****





Malinaw ang kanyang isip, at lalong alam nya na gising sya, ngunitanomang gawin ay di sya makadilat dahil may piring ang kanyang mga mata.





Nakadama sya ng pananakit ng kalamnan lalo na sa sikmura at balikat.





Sapat na dahilan upang muling bumalik at malaala ang lahat ng naganapbago sya napadpad sa napakadilim na silid na iyon.





Malamig ang sahig ng madilim na silid. Dama ito ng balat ng kanyangkatawang nakalatag ng hubo’t hubad. Ngunit hindi sya makagalaw, nakadipaang kanyang dalawang kamay, nakabuka rin ang kanyang mga paa at hindinya maikilos ang mga ito dahil sa pagkakagapos.





Muling bumalik ang takot sa  kanyang isip. Kinakausap ang sarili kungito na ba ang kanyang katapusan. Wala syang kalaban-laban. Kumbaga sachess, mate na sya kanina pa.





Matagal syang nag antay sa kung anoman, torture ito para sa kanya.





Nang biglang may magaspang na palad ang humapas ng ubod lakas sa kanyangtiyan. Sa puntong ito ay wala syang ibang magagawa kundi ang humiyaw sasakit. Dahil kahit ang mga gapos sa kanyang mga kamay at paa ay nagdamotupang mabigyan sya ng layang mamilipit.





Mula sa pagkakalapat ng mabigat na palad sa kanyang tiyan ay unti untingkumilos ang mga daliri nito. Marahang tila tumtipa sa piyano at banayadna sumasayad ang bawat dulo ng mga daliri sa ibabaw ng kanyang tiyan.Paminsan ay humahagod ito ng marahan at magaan.





Ayaw mang isipin ngunit tila malinaw sa galaw ng mga daliri at pangahasna palad na may iba itong layunin sa mga kilos nito.





Katahimikan…





Muli ay kinabahan sa kung anong susunod na sakit ang dadapo sa kanyangbalat. Lalong napapapikit ng mariin ang kanyang mga mata kahit alamnyang nasa ilalaim ito ng piring. Walang iabang maisip gawin kundiabangan ang sunsunod na magaganap.





Napakislot ang kanyang tyan nang maramdamang may daliring naglulumikotsa kanyang pusod. Marahang nagpapaikot-ikot ang dulo sa gilid ng butasat sumusungkal





Naging dalawa ang daliri, binabaybay naman nito ng marahan ang bawatpagitan ng tila mga hugis pandesal na masel sa kanyang tiyan.





Sa puntong ito ay kusang umaayon ang galaw ng kanyang tyan sa hagod ngmga daliri ng pangahas. Patuloy na bumaybay ang dalawang daliri sapagitan ng kanyang dibdib. Tumulay hanggang sa kanyang leeg na kusangkumislot dahil sa paglunok ng laway.





Bumalik ang hagod ng daliri sa kanyang dibdib, dumami na ito, tilasabayang tinitipa na parang gitara ang natural na pagkakausli ng kanyangmga utong.





Lumalalim na ang hininga. Gusto nya nang umungol dahil sa nararamndamangsensasyon. Ngunit tutol padin ang isip kung kaya kinagat nya na lamangkanyang labi.





Nanunukso, ito ang nasa isip nya, ngunit nagtatakang lalaki din ang mayari ng mga palad na yon. Buo sa isip nyang hindi sya dapat maapektohanng bawat hagod. Dahil alam nya sa sariling sa babae lang sya dapattalaban ng libog. Ngunit nagsisimula na syang labasan ng pawis.





Gusto nya nang makawala at makatakas bago pa man sya ipagkanulo ngkanyang laman.





Dumudugo na din ang kanyang labi dahil lalong dumidiin ang kanyang kagat.





Halos humulagpos kasi ang ungol sa kanyang bibig, tila di nya na kayamapigilan, tinutunaw na ang kanyang lakas, nanunuot na sa kaloob-looban.





Paliyad na umangat sa hangin ang kanyang likod… nakakaramdam na sya ngkiliti…





Madulas at mainit na dila ang sumunod na sumayad sa kanyang dibdib.Marubdob itong sumusungkal sa kanyang utong. Bawat pagdila ay tilakarayom ng sarap na tumatagos sa kanyang mga ugat at tumutulay papuntasa puson. Kasabay ng marahang paglapirot naman sa kabilang korona.Lalong umusli sa tigas ang kanyang mga utong.





Hhuuuuunnggghhhhh….





Impit na ungol ang tuluyang kumawala sa sabayang mariin na pagsupsop sakanyang utong at madiing paglapirot naman sa kabila ang pinalasap sakanya ng pangahas.





Hhaaaaaarrrrrggggggghhhhh…





Bigay todong ungol na ang kumawala mula sa kanyang natutuyuanglalamunan. Napaliyad na dinama ang dulas at init ng bibig na biglanglumamon ng buo sa kanyang kahindigan.

===================================================

Kabiyak ng Aking Tadyang (Part 2) By: Prinsipe Tasyo
by Man's Desire



Fiction



Part 2 : (Ang Maginoong Pusakal)



Butil-butil na pawis, tila dyamanteng kumikinang sa kanyang noo at leeg

ang bumubukal. Halos walang patid itong tumatagakatak upang basain ang

kanyang unan. Pabaling-baling ang kanyang ulo. Nakakakuyom ang kanyang

mga kamao sa gilid ng kanyang katawang nakahimlay sa kamang hinihigan.

Humahakab din ang puting sando at brief sa maalindog na ukit ng kanyang

katawan dahil sa basa ng pawis.



Impit ang kanyang mga ungol na walang pinagkaiba sa lumalasap ng ibayong

ligaya at dumadanas ng masidhing sakit o paghihirap. Lumiliyad na tila

umaabot sa rurok ng ligaya at nagkikisay ang mga binti at hitang

ngangingintab sa basa ng pawis. Umaalog ang kama na kanyang hinihigan

dahil sa kanyang pagpupumiglas na tila ibig kumawala sa pagkakagapos.



Nais nyang iabot ang kanyang kamay ngunit nakatayo lang sa kanyang

paanan ang isang nilalang, lubos ang pagtataka kung bakit di ito

kumikilos. Dama nyang nakatitig ito sa kanyang katawan kahit di sya

sigurado kung ano ang talagang pakay sa kanya nito. Subalit bakit

kakaiba ang hatid na kiliting dumadaloy sa kanyang dugo na tila

sumesentro sa kanyang puso.

Hhaaaaaarrrrrggggggghhhhh…



Bigay todong ungol ang kumawala mula sa kanyang natutuyuang lalamunan.

Napaliyad na dinama ang dulas at init ng bibig na biglang lumamon ng buo

sa kanyang kahindigan.



Nanlalaki ang kanyang mga mata nang mapadilat. Pabalikwas na hinahabol

ang hininga ng maramdamang may dumaloy na malamig na likido sa kanyang

natutuyuang lalamunan.



“Gwaaaaaarrrkkhhhh!!!” ang pasukang pagbuga habang malakas ang tawanan

sa paligid.



“Pucha naman pre, tulog ka ng tulog di pa tapos tong iniinom natin dito

oh, bumangon ka jan! tagay mo isinuka mong tang ina ka! lagi ka kasi

nagpipigil kaya sa pag tulog ka kumakantot ng kalibugan!” Habang hawak

pa ang basong pinaglagyan ng ibinuhos na alak sa nakabuka nyang bibig

habang nananaginip.



“Tangna ka pre, halos five minutes, ang haba ng video scandal mo oh!

Hehehe!” habang pinapakita sa kanya ang kuha ng kanyang pangingisay sa kama.



“Tarantado ka! Di mo ba ko titigilan dyan sa kakakuha mo sakin, di ka pa

ba nagsasawa, nkakailang volume kanaba ng video ko ha!” habang hawak pa

ang kanyang leeg na sumakit dahil sa pagsuka.



“Di ko na nga mabilang pare sa dami, lahat nasa laptop ko, title ng

folders ‘Panaginip ng Sikil na Libog ni Haring Burat’ heheheh!”



“Tang ina mo! Aminin mo pare, baklang bakla ka na saken no?”



Nagtawanan ng malakas ang tatlong lalaking hubad barong nakasalampak

paikot sa ibabaw ng banig at nagtatagayan ng alak. Katabi naman nila ang

kamang pag-dalawahan kung san naroon si Dale nang ito ay sumuka ng alak.

May maliit na lamesang pangsulok sa kabilang gilid nito kung saan

nakaupo si Emil kahaharap ng kanyang laptop.



“Ulul! Kahit gano ka pa ka-gwapo at ka-macho di kita papatulan pare kung

bakla man ako. Pero dahil hindi tayo pwedeng mambabae dito, tangina

kakantutin kita pare sabihin mo lang, ang puti at ang kinis mo eh!

Haaaarrrggghhh!” ang kunwang nanggigigil na biro ni Emil at muling

kinalikot ang laptop at nililipat ang video mula sa cell phone nya.



“E bakit lagi mo nga ako kinukunan tuwing nananaginip?” pangungulit nya

ulit kay Emil na tila naghahagilap ng maisasagot.



“Pinagjajakolan ka nyan tol” Sabat ni Anton sabay lagok ng tagay na

lalong nagpalakas ng tawanan nilang tatlo sa banig.



“Mga gago! Retirement raket natin toh, ibebenta natin sa mga bading o

kaya ibenta natin sa quiapo para pagkakitaan. Panawid gutom din to mga

ulol!” halatang pikon na si Emil.



“King ina ka! Pati retirement illegal padin? Gago, mayaman na tayo pag

retire natin, yun nga lang tiyak na kulungan ang bagsak natin kaya di mo

kailangan yang mga kabaklaang ideya mong bayot ka nga talaga!” singit ni

omar na tila lalong nangaasar.



“Oo nga, wag ka na magkunwari dyan, e kaninang kinukunan mo sya ay mas

madalas ang tutok cp mo sa nakausling burat sa brief nya e. At parang

gusto mo nang susuhin ung ulong sinisipat mo pare!” gatong din ni Ashley

sabay ng pagdila at pagsubo sa bunganga ng bote na tila isa itong burat

habang nakatitig ng nakakalibog pang asar kay Emil.



“Bwahahaha! hindot ka Emil! Malamang naglalaway ka habang nagbibidyo ka!

Sobrang tigas ba? Malake ba burat ni Dale? Ha? Habang tinititgan sya na

kunwari naglalaway. Si Anton muli ang nagsalita.



“Mga putang ina kayo ah!!” ang pikong sigaw ni Emil, humangos na tinalon

ang kama papunta sa banig. Mabilis na binunot ang baril mula sa likurang

pantalon at itinutok sa tropa.



Nabigla si Dale, kilala nya kung gano magalit si Emil. Itutuloy nito ang

mga bagay na nais gawin kapag nasa ilalim ng matinding galit.



“Woooo!! Sige! Sige! Putang ina ka iputok mo! Iputok mo gago!” halos

sabay-sabay na hamon ng tatlo, sabay tutok din ng baril sa mukha ni Emil.



Lumalangitngit ang mga ngipin ni Emil sa gigil, nanalilisik din ang mga

mata ng tatlo. Namumula sa galit ang kanilang mga mukha, galit na lalong

pinasidhi ng alak na nainom nila. Handa sa anumang sandaling kalabitin

ng isa man sa kanila ang gatilyo ng baril. Handa din silang kalimutan

ang halos sampung taon nilang pagsasama bilang mga pusakal bukod pa sa

mahabang panahong pinagsaluhan bilang magkakabarkada mula pa ng sila ay

mga binatilyo pa.



“isang putok lang mga putang inang mga bayot kayo! Di kayo patatawarin

ng boga ko mga gugngong kayo!” Matigas na dominanteng tinig ang nagmula

sa kanilang likod.



Sa ganitong pagkakataon, batas ang mga salita ni Dale. Lalo na kung

usapang boga, di lang mabubutas ang katawan mo kundi magugutay pa. Tanda

pa nila dati sa pinakaunang salakay nila sa isang pawnshop upang

holdapin. Bagito pa silang lahat. Tanging alak at droga ang kanilang

sandata ng katapangan.



Lahat sila ay tulala kung pano inasinta ni Dale ang lumang abandonadong

gasoline truck na nakahimpil sa gilid ng makipot ng kalsada.



Sumabog ito at sumirit ang apoy mula sa tangke na lumikha ng sunod-sunod

na banggaan ng sasakyang nagdaraan upang matakasan ang sandamakmak na

humahabol na pulis patrol car. Likas na buo ang loob at bihasa sa

asintahan si Dale kung kaya nabuo ang respeto nila sa kanya.



*****



Ala una ng hapon, maluwag ang kalsada at payapa ang paligid ng isang di

kalakihang shopping mall sa probinsyang iyon. Kilala itong pasyalan ng

mga taong nkaaangat sa buhay dahil sa dami ng mga pagpipiliang tindahan

ng mga mamahaling alahas dito.



Tatlong bihis mayaman na lalaki ang iniluwa ng isang magarang sasakyan

at derechong pumasok ito sa isang tindahang malapit lamang sa main

entrance ng mall. Halos sabay silang humugot sa kanilang kwelyo sa batok

at sa isang iglap ay naisklob nila ng buo ang stockings sa kanilang ulo

at mukha.



Malakas ang hiyawan nang iilang tao sa loob ng tindahang kanilang

pinasok. Sa isang iglap rin ay napatahimik dahil kusang loob silang

dumapa sa sahig at di makakilos sa takot.



Gamit ang martilyo, may estilong hinahataw ng isang lalaki ang mga

eskaparateng de kandado. Sinisiguro na mababasag agad ito sa isang

hatawan dahil sadyang matibay ang mga salaaming kinalalagyan ng mga

mamahaling alahas.



Maliksi din naman itong sinusundan ng limas ng isang lalaking may dala

ng maliit na sakong itim. Bihasa din ang pagdakma nito sa mga alahas

kahit mahigpit na nakakabit ito sa kinalalagyang kahon o maneking itim

na leeg hanggang balikat lamang.



Mabilis na bilang at aral ang kanilang mga kilos at hakbang. Hindi lahat

ng eskaparate ay kanilang pinasadahan. Iyon lamang mga mamahalin ang

kanilang kinukulimbat.



Bilang na bilang din nila ang bawat segundong dapat nilang ilagi sa loob

ng tindahan.



Si Dale naman ay nakadipang hawak sa magkabilang kamay ang armalite at

baril at malikot ang matang binabantayan ang mga taong nakadapa sa loob

ng tindahan. Alistong syang nagbibigay babala habang tinututukan ng

baril ang sinomang makitang kumikilos kahit bahagya lamang.



Sa labas ay malikot din ang kotse sa pagmaniobra katapat ng entrance ng

mall. Malikot ito sa ginagawang pag atras at abante na tila first timer

ang driver nito.



Kung sa labas tatanawin ang driver ay matatawa ang sinomang makakakita

dahil tila bagito ito sa pag maniobra habang nagkakamot ng ulo. Kung

ikaw ay susunod na magpapark ay di mo na aantayin bagkos ay hahanap ka

nalang ng ibang pwesto. Di mo tuloy mapapansin ang nakawang nagaganap sa

loob.



Kapansin-pansin din ang nakatayong lalaki sa likod ng guard na naka

pwesto sa mall entrance. Tulad din nya ang porma ng damit na may hood at

shades ng driver ng kotse. Kalmadong nakaupo lang ang guard habang

inabutan ito ng yosi ng lalaki at sinindihan. Pagkatapos ay sya naman

ang nagsindi ng yosi at nagpausok na tila walang kakaibang nagaganap sa

paligid lalo na sa loob ng tindahah.



Pandalas ng hithit buga ng usok ang guard at ang lalaki. Di pa

ngangangalahati ang stick ay biglang pinukpok ng lalaki ang guard sa ulo

gamit ang kanyang baril. Humandusay ang guard sa semento at maliksi

nyang tinakbo ang kotseng tumigil na sa pagatras abante.



Muli sa loob, wala pang dalawang minuto ay nalimas ang dapat na malimas

pati ang perang laman ng kaha ng maliit na tindahang iyon.



Mabilis na binitawan ng lalaki ang kanyang martilyo, sabay takbong

palabas ng tindahan at dumerecho sa likurang upuan ng kotseng kakatigil

lamang sa pag atras-abante. Halos kasabay nya sa pag upo at nagkakabit

ng seatbelt nya sa unahang upuan ng sasakyan ang lalaking pumukpok sa

gwardya.



Pagkatapos ay mabilis na umatras ang getaway car upang itapat mismo sa

entrada ng mall.



Saktong patalon na din sa likod na upuan ang lalaking may hawak na

sakong itim ilang segundo lang ang pagitan nila sa lalaking bihasa sa

martilyo.



Mabilis din ang kilos ni Dale, paatras ang malalaking hakbang na

naglalakad ng nakadipa at nakatutok ang hawak na sandata sa mgkabilang

kamay sa sinomang tapatan nito. Kahit ang mga tao sa kalapit na mga

tindahan ay tulala din at di makakilos habang ang iba ay napadapa na

lang sa sahig dahil sa labis na takot.



Patalong hinakbangan ni Dale ang nakahandusay na gwardya palabas ng

mall. Tinumbok ang nakabukas na pinto ng likurang upuan ng kotse at

pataob na lumundag sa kandungan ng naunang dalawang lalaki sa likurang

upuan ng kotse.



Kasunod nito ang mabilis na pagharurot sa kahabaan ng maluwag na kalsada.



“Whoooaaaaahhhhh!” Sigawan sa loob ng heavily tinted na getaway car.



“Tangina tol, damang dama ko na umakyat sa leeg ko ang betlog ko sa

sobrang kaba kahit nasa labas lang tayo nakatoka!” ang nangangatal na

sabi ni Anton ng may hawak sa manibela. Sinabayan nya ito ng malakas na

tawa at halatang nagpapagpag ng kaba sa dibdib.



“Oo nga tol, kinang inang yan, kahit panglimang salakay na natin to

abot-abot padin ang ngatog ng tuhod ko! Mas dobleng kaba nga ang satin

dahil di natin alam lagay ng tatlong mokong sa loob! Galing nyo mga

kupal!” sabat naman ni Ashley na parehas ding nagtatahip ng kaba sa

pagtawa ng malakas. Sya ang nagsilbing lookout.



“Mga gunggong na bahag ang kuluntoy nyong burat! Mabuti yang may kaba,

ibig sabihin alam nyo pa kung ano ginagawa nyo at kung nasan kayo. Ang

masama kung wala na kayo non, bara-bara na diskarte nyo at di na kayo

makapag-isip!”



Ang pagsingit ni Dale sa likurang upuan ng kotse habang init na init na

hinubad nya ang stockings sa mukha. Sumunod na din sa pagtangal ng

kani-kanilang stockings ang dalawang katabi niya pati na din ang

kanilang mga pang itaas na suit ay hinubad din nila at ti-shirt lang ang

natira.



“Oo nga, at least ito yung pinakamabilis na salakay natin. Tangina wala

pang limang minuto nakalayo na tayo sa mall at putang ina! Zero bullet

tayo ngayon for the record!” Ang pagyayabang ni Emil habang tirik ang

mata sa pag salat ng nakulimbat sa loob ng bitbit na sako.



“Oh, baka may sumabit sa palad mo ha? Tangina walang gulangan dito!” ang

maangas na saway naman ni Omar na bihasa sa martilyo.



“Pare pinagbibintangan mo ba ko?” si Emil



“Biro lang tol, to naman, gusto mo chupain mo na lang ako?” si Omar



“Tara!” sabay nagningning ang mga mata mula sa panlilisik.



“Ulol! Malibog kang bayot ka talaga!”



“Sabi ko na magkakatuluyan kayong mga gago sa mga pinagagagawa nyong

katarantaduhan eh! Tagay nalang tayo mga bayot” Si Dale habang

binubuksan ang bote ng jose cuervo at tumunga dito ng deretso.



Masaya nilang pinagpasa-pasahan ang bote ng alak habang bumibiyahe.



Sa isang tagong kalye ay huminto sandali ang kanilang sasakyan at bumaba

si Emil. Sa isang mabilis na kilos ay pinalitan nito ang plaka ng

kanilang kotse.



Tuloy-tuloy lang ang napakahabang biyahe. Nakailang ikot na din ang bote

ng alak. Malagihay na ang kwentuhan ng lima tanda ng unti-unting

pagkalasing. Kamapante na silang lahat sa pagbaba ng tension ng nakaraan.



Sa puntong ito ay binabaybay na nila ang daan kung san wala nang

masyadong kabahayan. Madamong bukid ang kabilaan ng kalsada ang kanilang

tinatahak. At kapansin-pansing malamig na ang dampi ng hangin sa

kanilang balat mula sa bukas na bintana ng sasakyan.



Papalubog na ang araw.



Tuloy padin ang tunggaan, halos maubos na muli ang laman ng pangalawang

bote.



Sa muling pagtungga ni Anton, biglang bumara ito sa kanyang lalamunan at

di naiwasang maibuga ang alak.



“Dale sa unahan!” sigaw nyang may gulat habang pinahid ng kanyang kamay

ang bibig na may dampi ng alak ngunit listo padin itong nakatutok sa

manibela.



Alertong hinugot ni Dale mula sa kanyang paanan ang baril at tinanaw ang

itinuturo ni Anton.



Check point ang kanilang dadaanan mga limang daang metro mula sa

kanilang sasakyan. Halatang alerto ang mga pulis na nakapaligid sa

tatlong mobile partrol car na kanyang namataaan.



“Bwakanang ina! Naloko na, sabi ko na mali ang diskarte na ‘to! Nasa

kabilang lagpas pa nila ang pwede nating lusutan, nalintikan tayo!”

Dumura muna si Dale sa labas ng bintana.



“Ready ka sa manibela tol ha? Dating gawi tayo!” ang mabilis na diskarte

ni Dale.



“Ako pa tol, bigla kayang nangati ang mga paa ko!” tugong mayabang naman

ni Anton



Nagsipaghanda silang lahat, kanya-kanyang kasa ng baril. Pigil lahat ang

hiningang inaantay ang takdang sandali. Kailangang tumbukin ng sasakyan

ang mga pulis mismo na nakahilera sa unahan ng checkpoint na pawang

armado din.



Halos kwarenta per ora lang ang bilis ng kanilang sasakyan, kasama ito

sa plano. Kailangang relax lang ang dating nito sa mga pulis upang lansihin.



Hanggat maaari kasi ay ayaw nilang pumatay lalo na ng pulis. Hindi iyon

kasama sa gameplan nila bilang mga pusakal. Pagnanakaw lang ang dapat na

maging kaso nilang lima, yan ang kanilang sumpaan sa isa’t isa.



Halos isang daang metro nalang ang layo nila sa checkpoint.



Sinilip ni Anton sa front mirror ang mukha ni Dale, patangong nginitian

naman sya nito.



“Putang inaaaaah! Heto na tooooh!” sigaw na may gigil ni Anton at

biglang pinasikad ang sasakyan habang lalong umalisto sa hawak na baril

ang apat.



Ang kwarenta biglang halos sitenta, at sa isang hatak pa pumalo agad sa

syentobente.



Lumikha ito ng ingay langitngit ng gasgas ng gulong sa kalsada dulot ng

biglaang mabilis na pag arangkada. Di pa kuntento si Anton at humugot

ito ulet sa silinyador dahilan upang pumalo na ito ng halos sagad sa bilis.



Nagulantang ang nakahilerang mga pulis at sa sobrang bilis ng pangyayari

ay di na nakuhang magpaputok. Nag uunahan silang nagtalunang parang mga

dalag sa magkabilang gilid ng kalsada upang isalba ang kanilang mga katawan.



Tuloy-tuloy na pinadaplisan ng kanilang kotse ang isang nakaharang na

patrol car. Kasunod na inararo ang nakaharang na pahalang na kahoy na

may nakasulat na checkpoint. Malayang nakatagos ang kanilang kotse nang

walang putukang naganap.



“Whooooooohaaaaaaaaaaaahhhh!” ang sigawan nilang lima sa loob ng sasakyan.



“Bwakanang ina ka tol! Halimaw ka talaga kumantot ng manibela!” ang

papuri ni Dale habang nililingon ang pinanggalingang checkpoint.



Kita nya ang isang patrol car na nakatagilid sa kalsada. Kasunod ang

mabilis na pag arangkada ng dalawa pang natitirang partrol car sa

kanilang direksyon.



“Paksyeeeeeet! Eto na talaga to mga tol! KANTUTAN NA TOOOOOOH!!” sigaw

ni Anton sa manibela sabay pindot sa car stereo at ubod lakas na

tumugtog ito.



Tama walang laglagan

At sama-samang hanapin ang liwanag

At tayo’y magpapaalon sa isang daluyong

Na maghahatid sa atin

Sa isang mahabang panaginip

‘di na hihinto



Ang sabay-sabay na kantahan ng apat habang napapailing lang si Dale sa

asta ng mga gagong kasama pero alisto padin sa umiinit na habulan.



Muli syang lumingon at tila napapalapit na ang distansya nila sa mga

pulis sa kalsada.



Hanggang sa inabot sila at nagsimula nang paulanan ng bala ng apat na

pulis na lulan nito.



Pa-zigzag na ang ginawang biglaang arangkada ni Anton. At halos mag

kauntugan sila sa loob habang sumasabay padin sa kanta ng stereo.



Hindi na nagtataka ang mga pulis na hindi sila gumaganti ng putok.

Tuwing headline kasi sa tabloid ay ito ang mababasa “Maginoong Pusakal,

Sumalakay Ulit”. Kung gaganti man sila ng putok ay upang manindak o kaya

patamaan ang parte ng katawang hindi nila ikamamatay. Ito ay upang

maantala lamang ang paghabol sa kanila. At di rin naman talaga sila

papatayin ng mga pulis dahil “capture alive” naman ang order sa kanila.



Mula sa angulo ng humahabol na patrol car. Nagliliparan sa ere patungo

sa kanilang direksyon ang kung ano-anong mga bagay at sentrong tumatama

ito sa windshield ng kanilang sasakyan. May pagkakataong sa mukha pa

mismo ng pulis na nasa manibela tumatama ang mga ito.



Mga bote ng alak, lata, baso, bote ng asin, balat ng lemon, kutsara,

tinidor pati sapatos, amerikana at kung ano-ano pa.



Tama walang laglagan

At sama-samang hanapin ang liwanag

At tayo’y magpapaalon sa isang daluyong

Na maghahatid sa atin

Sa isang mahabang panaginip

‘di na hihinto



Isang bote ang sentrong tumama sa windshield na ubod lakas, bahagyang

nadiskaril ang takbo ng ng patrol car na sinamantala naman ng grupo.



“Kapit mga bayoooooooooottt!!!” sigaw ng nasa manibela.



At biglang dinagdagan ang bilis ng kanilang sasakyan. Lalong lumakas ang

sigawan ng mga lasing na magbabarkada. Tila isang joy ride ang nagaganap.



‘wag kang bibitiw bigla

Pikit ang ‘yong mga mata

Higpitan lang ang ‘yong kapit

Maglalayag patungong langit



Maya-maya ay inabutan din sila kahit pano ng mga humahabol.



“Kanton! Kanton! Nakikita mo ba ang nakikita ko!?” si Ashley, natural na

nagiging alaskador pag nalalasing habang nakatingin sa isang malaking poste.



“Oo gago hindi man kasing laki ng mga mata mo ang sakin, e mas malaki

naman ang utak ko sayong gago ka! Anton ang pangalan ko hindi Kanton!”

Sabay bigwas sa mukha ni Ashley.



“Tangina sakit non tarantado ka! Kumabig ka kaya pakanan hindot ka!”

Sabay dakmang madiin ng kanyang kaliwang kamay sa harapang pantalon ni

Anton.



“Putang ina kaaaaaaaaaaahhh!” sigaw sa sakit ni Anton at biglang kumabig

pakanan.



Sa puntong ito ay nagitgit nila ang patrol car.



Tuloy-tuloy na bumanga padaplis ito sa malaking bakal na poste.



Isa, dalawa, at sa pangatlong ikot na parang turumpo ay dumausdos ito sa

bukid na matubig.



“Whoooohaaaaaaaahhh!!!” patuloy ang kanilang kantahan.



Ating tinig, ating himig

Abot langit

Heto na tayo!

heto na tayo!



Lumingon ulit si Dale, papalapit na din ang isa pang patrol car. Ngayon

pati sya ay napapakanta na din at nakikipadyak sa mga gunggong na kasama.



Nagmenor ang kanilang kotse, napatingin si Dale sa manibela, nginitian

lang sya ni Anton at muling nag concentrate sa pagmamaneho.



Nagpapaputok na ang humahabol na patrol car mula sa driver’s seat nito.



Di pa din sila gumaganti ng putok.



Sa likurang upuan, nangangapa si Emil at Omar ng kung anong pwedeng

maibato ngunit wala nang mahagilap. Ngingisi-ngisi lang si Dale habang

pinapanood ang pagkataranta ng dalawang katabi.



Teka, kaya ba natin ‘to

Kung hindi na’y aakayin ka’t

Itatayo ‘yun-’yon

Kaya hanggang ngayon

Tuloy-tuloy, tuloy-tuloy, tuloy



Saglit na tumapat ang katabing bintana ni Dale sa sa driver’s seat ng

patrol car.



Mag-isa lang ang pulis. Marahil sa pagmamadali sa pinanggalingang

checkpoint ay naiwan ang iba kung kayamag-isa lang syang humahabol.



Saglit muli na nagtapat ang kanilang kotse, dito nagtama ang mga mata ni

Dave at nang pulis. Tila saglit na nabatobalani ang isa’t isa sa

kanilang titigan.



Nilingon nya saglit ang mga kasama sa loob, nakasuo na ulet sila ng

stockings sa kani-kanilang mga mukha si Emil at Omar. Naka shades at

nakasaklob naman ang hood ng jaket ng dalawa sa unahan.



Halata din ang pagpipigil ng kanilang pagtawa sa pag alog ng kanilang

mga balikat dahil si Dale lang ang lantad ang mukha.



‘wag kang bibitiw bigla

Pikit ang ‘yong mga mata

Higpitan lang ang ‘yong kapit

Maglalayag patungong langit



Sa kabglaanan ay itinaas nya ang layalayan ng kanyang manipis na shirt

at itinaklob sa kanyang mukha.



“Mga putang ina kayo!” ang simpleng naisigaw nalang ni Dale ng maisip na

huli na upang magtakip pa sya ng mukha. Tuluyan nya nalang hinubad ang

shirt na ipinagtaka ng apat.



Sumenyas si Dale kay Anton at mabilis na umarangkada ang kanilang kotse.



Bigla din ang arangkada ng patrol car at humabol. At kitang kita ni Dale

ang akmang pagbunot ng baril ng pulis.



Patuloy padin ang kantahan sa loob ng kotse.



Ito na ang pagkakataon, iniladlad nya ang hinubad na shirt sa labas ng

kanyang bintana. Patyempong binitawan nya ito at inilipad ng hangin at

saktong tumakip sa mukha ng pulis kung kaya bahagyang naudlot nito ang

balak na pagpapaputok.



“Anton! Kumantot ka naaaaaaah!!” sigaw ni Dale at biglang sumikad ang kotse.



Gumegewang gewang ang patrol car habang abalang inaalis ang nakasaklob

sa mukha. Nang makabawi ay mabilis din itong pinasikad upang muling humabol.



Sa puntong ito nagpapaulan na sya ng bala at tinatarget ang kanilang gulong.



Tuloy padin ang paulit-ulit na tugtog sa stereo at sumasabay padin ang

apat na gunggong.



Ating tinig, ating himig

Abot langit

Heto na tayo!

heto na tayo!



“Bwakanang ina! Pagod na ko, pumipikit na ang araw. Aabutin tayo ng

curfew nito mga kunehong malilibog!” ang salitang pagago ni Dale habang

nag unlock ng katabing pinto.



Pangiting kinindatan nya ang pagtataka ng dalawang katabi at biglang

binuksan ang pintuan. Bagama’t di alam kung anong balak ay hinawakan ito

ni Ashley upang hindi sumayaw sa hampas ng hangin.



Sa angulong tanaw sa gawi ng patrol car:



Nakita ng pulis ang pagbukas ng hulihang pinto sa kanang bahagi ng

kotseng hinahabol.



Wala syang ideya sa magaganap.



Bigla ay nakita nyang lumawit ang matipunong hubad na katawan ng lalaki

pahiga na halos sumayad sa kalsada ang likod nito. Saka nya palang

napansin ang armalite na hawak nito.



Sa angulo naman ng kaganapan sa kotse nila Dale:



“Ayaw mo kaming tantanang hindot ka! Pinipilit mo ko! Psensyahan tayo!”

Banas na salita ni Dale habang inuumang ang kanyang armalite.



“Kapitan nyo ko mga bayoooott!” ang sabay liyad ni Dale palabas ng pinto

at inasinta ang humahabol na patrol car.



Labas na labas ang mga litid ni Dale sa leeg at noo dahil sa pag alalay

sa kanyang punong katawan na wag mapasayad sa kalsada. Lumalabas din ang

mga ugat sa kanyang mga braso at bisig habang hawak ang armalite. Hakab

na hakab din sa pamimintog ang mga masel sa kanyang matigas na tiyan.



Niyakap ni Omar ang mga paa at binti ni Dale habang ang mga hita at

bewang ay kapit-yapos naman ni Emil.



Halos nakakandong na ang pang ibabang katawan ni Dale sa kandungan ng

dalawang gunggong.



Di nakaligtas sa mga mata ni Omar ang pagtitig ni Emil sa mga bitak ng

masel sa tiyan ni Dale.



Bahagyang napatalon ang kotse dahil may nasagasaang bato. Muntik nilang

mabitiwan si Dale kundi lang naagapang dakmain muli ng dalawa ang

kanyang mga paa at bewang.



Saktong nagpaulan ng putok ang pulis.



Sa gulat ni Dale sa pagtalon ng kotse at sa putok ng baril ng humahabol

na pulis.



“Bwakangina ka Anton ayusin mo naman ang kantot sa manibelaaah!” hirap

na sigaw ni Dale dahil sa pagkakaliyad.



“Kayong dalawa, higpitan nyo ang kapit sa paa at bewang ko! Tang ina,

ang hirap nitong ginagawa ko mga tarantado kayo!” banas na bulyaw ni

Dale. Kumakamot lang sa ulo si Anton.



Humugot syang muli ng malalim na hangin upang makatiyempo.



Tinantya ang layo ng partrol car at ang direksyon ng takbo nito. Nang

muli ay mapatalon ng mas malakas ang kotse dahil naman sa di nakita ni

Anton mas malaking lubak sa kalsada.



“Puuuutanginaaahkaaaaaaaaaaaah! Burat ko yang kinakapitan mooooooooh!”

sigaw ni Dale



At kahit bahagyang nayanig sa nangyari ay bumitiw padin ito ng pasirit

ng armalite.



Nadale ang dalawang gulong sa unahan ng patrol car.



‘wag kang bibitiw bigla

‘wag kang bibitiw bigla

Higpitan lang ang ‘yong kapit

Maglalayag patungong langit



At natanaw pa ni Dale ang pagputok ng dalawang gulong sa unahan at ang

pagsadsad sa kalsada ng patrol car.



Umikot din ito ng parang turumpo ng dalawang ulit at patagilid na

sumadsad sa bukiring may kalaliman kumpara sa lebel ng gutter ng kalsada.



Ating tinig, ating himig

Abot langit

Heto na tayo! heto na tayo!



Sa sobrang pagod ay sa mabigat na napasandal si Dale at humihingal.

Patuloy padin ang kantahan habang humahagikhik ang dalawang gunggong sa

kanyang tabi.



Nilingon ni Dale ng matalim na tingin si Emil, ang dumakma ng kanyang

burat, sabay sinampolan ito ng malakas na bigwas sa mukha.



Parang switch naman si Emil na napahinto sa pagkanta at nagpatigil din

sa pagsabay pa ng tatlo sa kanta ng player.



“E nabigla ako sa pagtalon ng kotse tol, sorry di ko sinasadya. Si Anton

ang sisihin mo.” Si Emil habang hinihimas ang makinis sa puti na

pisnging may latay ng sampal ni Dale.



“E gago ka, alam mo namang ginto ang burat nato, may pinaglalaanan neto

kaya hindot ka tigilan mo na kakapantasya mo dito kung ayaw mong yang

burat mo mismo ang ipalamon ko ng buo sayo!” Banas na bulyaw ni Dale.



Sabay ang tawanang malakas ng tatlo habang himas padin ni Emil ang

kanyang pisngi.



“Tangna ang sakit talaga Dale! Pero pucha nalibugan ako sa sampal mo

huh! Sorry na pare! hehehehe…”



Pigil ang ngiting tugon ni Dale sa biro ni Emil.



“Tang ina Emil, baklang bakla ka na!” Alaska ni Ashley habang nililingon

sya sa unahan.



“Ulol! Fuck you! Nagsalita ka dyan e ikaw tong bigay na bigay pag

nalilibugan!” depensang pikon naman ni Emil.



“Itigil nyo na kasi yang kagaguhan nyo!” saway muli ni Dale at

nagpatahimik sa lahat.



Tahimik na ang player. Ihip na lamang ng hangin at tunog ng makina ang

ingay na naririnig.



Hinugot muli ni Omar ang bote ng alak at lumagok, muli ay nagpatuloy ang

inuman…



Masyado nang mahaba ang araw, nakaramdam na si Dale ng pagod di lang sa

katawan kundi sa mga hiwagang nagaganap na tumitimo sa kanyang isipan at

damdamin.



Muling humugot ito ng malalim na hininga at inayos ang pagkakasandal sa

upuan habang mabilis padin na umaandar ang kotse.



Matapos tanggihan ang alok na tagay ng alak ay ibinaling ang tingin sa

labas ng bintana ngunit tila wala naman syang makita kundi pawang

nakasisilaw na liwanag kahit dapit hapon na.



Pinagwalang bahala nya ang pangitaing yon dahil ibang hiwaga ang nais

nyang pagtuunan.



Muling bumalik sa balintataw ang hiwaga ng engkwentro nya sa huling

humabol na pulis. Nagmumuni-muni kung bakit tila naghinang panandalian

ang kanilang mga titig.



“Binuhay ba ulet ni Anton ang player?” papikit na tanong ni Dale sa

sarili at tuluyan nang nakatulog.



Kumibot ang kanyang labi na tila sangol na mahimbing ang tulog.



Walang laglagan, basta kumapit ka lang…

Wag kang bibitiw, higpitan lang ang kapit…

Tayong dalawa sa mahabang panaginip…

Pikit ang mata, maglalayag patungong langit…



Paulit-ulit ito sa balintataw ni Dale habang lumalalim ang kanyang tulog.



Maingay na ang mga kuliglig sa paligid nang sila ay muling huminto sa

isang malaking puno. Mula sa makakapal na kugon ay hinawi ni Ashley ang

isang tolda at tumambad ang isang SUV. Dito sila lumipat at doon din

nila iiwanan ang ginamit na gateaway car na muling tinanggalan ng plaka

ni Emil.



Nagpatuloy ang biyahe ng dobleng haba kesa nung kotse pa ang gamit nila.



Si Ashley na ang may hawak ng manibela hanggang sa narating din nila ang

bagong hideout na malayo sa kabihasnan ng probinsyang iyon.

Milya-milyang layo din mula sa tindahang kanilang sinalakay.



Gaya ng dati tuwing matatapos ang isang operasyon, magpapakalunod silang

lahat sa espiritu alak at sa kanilang “kakaibang laro.”



*****



“isang putok lang mga putang inang mga bayot kayo! Di kayo patatawarin

ng boga ko mga gugngong kayo!” Matigas na dominanteng tinig ang nagmula

sa kanilang likod.



Unti-unti nilang ibinababa ang kanilang mga kamay na may baril habang

nililingon ang pinanggalingan ng makapangyarihang sigaw. At lahat sila

at napadilat sa kanilang nakita.



Wala namang hawak na boga si Dale, bahagyang nakadipa lang itong hawak

sa magkabilang kamay ay basong may lamang alak at bagong bukas na jose

cuervo.



Ngunit hindi sa hawak ni Dale sila namangha. Nakatayo itong parang

estatwa na Greek gods. Makisig ang kabuan ng katawang hubo’t hubad ang

nasa kanilang harapan.



Si Emil, dilat na dilat!



Dahil sya ang direktang nakaharap ngayon sa maalindog na kahubdan ni Dale.