Saturday, January 26, 2013

That Boy

Written by: r

    “Ate R, Ate R, pakinggan mo ito. Dali. Ang ganda.” Kinukulit ako ng pinsan ko na kasalukuyang nanonood ng mga videos sa youtube.

    “Next time na. Madami akong ginagawa.”

    “Ngayon na.. Ang ganda kaya nitong kantang to. “That Girl by D. Choi” pero female version tong pinapakinggan ko. Teka, piliin ko yung may lyrics para mabasa mo.”

    “Sige na nga.”


Oh, tonight I’m feeling fine
I’m alone, just wasting time

“Nathan, si R, R si Nathan..” pakilala ng kaibigan ko sa kasama niyang lalaki.

Unang tingin pa lang, alam ko, gusto ko na siya. Kinilig ako kaagad nang ngumiti siya. Hindi man gaanong halata ang dimple niya, kitang-kita ko naman sa mata niya na masaya talaga siya.

“Oh, R, pakabait ka ah..” kinindatan ako ni Ron. “Nate, ikaw din.”

Umalis na si ROn at naiwan kaming dalawa sa restaurant. Noong una tahimik lang. Mahiyain siya. Pangiti-ngiti lang at naiilang pang makipag eye-to-eye contact.

“Ang ganda naman ng eyes mo, parang laging nakangiti.” tiningnan ko siya sa mga mata.

Nagkamot siya ng ulo at umiling habang nakangiti.

“Sabi nga nila.”

No Friday movie nights
Or romantic candle lights


“I love you, R.” bigla na lang naglabas bouquet of flowes  si Nate. Nasa labas siya ng pintuan ng condo namin.

“HALA!” hinila ko kaagad siya papasok sa loob.

“BAKIT?” tanong niya.

“Grabe, kakagulat naman yan!” hinampas ko siya sa braso habang inaagaw yung flowers.

“I love you ko muna.” tinataas niya yung bouquet.

“Iloveyoutoo” mabilis kong sinabi. “OK na?”

“Ambilis, di ko naintindihan.” mas lalo niya pang tinaas yung bulaklak.

“I.love.you.too” binagalan ko.

“Ayoko. walang feelings.”

HAHA, epal talaga to.

“I love you, too, Nate.” this time, tama lang ang pagkakasabi. hindi mabagal, hindi mabilis. That’s what I really feel about him. Nginitian ko siya. He smiled back. Nagtwinkle na naman ang mga mata niya.

“Edi tayo na?” inabot niya sa akin nang dahan-dahan ang bouquet of red roses. Natigilan ako at parang hindi ko magalaw ang mga kamay ko para kunin ang inaabot niya.

“Hindi… hindi ko alam… Alam mo namang hindi pa ako ready sa commitment.. I’m sorry.”

I’m just having conversations
With the thoughts in my head

“R!” biglang may kumalabit sa akin habang nag go grocery.

“Jake!” niyakap ko naman kaagad ang kaibigan ko. Bigla kong nakita si Nate na nakatayo sa likuran ni Jake.

“Ah,  Nate, si Jake. Jake si Nate.”

“Boyfriend mo?” tanong ni Jake sa akin.

“Uhm, hindi.. friend ko.” tama naman diba? hindi ko naman talaga siya boyfriend.

“Oh di nga? Pare, totoo?” tanong naman sa kanya ni Jake.

“Oo, friends lang kami…”

Nakatingin kami sa isa’t-isa habang sinasabi niya ang mga salitang yun. Nasaktan ako, hindi dahil sa sinabi niyang magkaibigan lang kami kundi dahil alam kong nasaktan ko siya.

“Buti naman pala single ka pa, R.. Edi may pag-asa pa ako?” tumawa si Jake at inaya niya akong lumabas sa susunod na linggo.

“Sige na! Kasama naman sila Kat. Wala namang magagalit diba?”

Tiningnan ko si Nate.. Alam kong ayaw niya akong papuntahin, hindi lang siya makapagsalita.

“Dali na. Tagal na din nating hindi nakakalabas. Wag mo na tanggihan. Tayo-tayo lang nila Kat, Rio, Mark. Ano, ok na? Hindi ka na pwedeng tumanggi.. Next week ah.”

All I hear are angels crying
Oh, won’t they just sing instead

“I’m sorry, Nate…” hindi niya ako kinikibo simula ng umalis kami sa mall.

“Ok lang. Pasok ka na. Aalis na din ako.” nasa tapat kami ng pintuan ng unit ng fam ko.

“Di ka dito matutulog? Malayo pa biyahe mo.” sinusubukan kong pagaanin ang sitwasyon.

“Hindi na..” tiningnan niya ako. “..hindi dapat nakikitulog ang lalaki sa place ng babae… baka isipin ng iba may relasyon sila.”

“Nate naman… ” niyakap ko siya. “Sorry na kasi.”

“Bakit sorry? totoo naman yun, magkaibigan lang naman talaga tayo diba?”

Inalis niya ang mga kamay ko na nakapulupot sa katawan niya.

“Are you jealous?” tanong ko.

“Bakit, may karapatan ba ako para maramdaman yun?”

“Oo naman.”

“OO, R, MERON pero wala akong karapatan na sabihin yun sa’yo… dahil hindi naman tayo.. hindi ka sa akin.”

It would be WRONG for me to say,
I don’t need that boy by my side
I don’t need that boy in my life
I don’t want to talk it out
Or let him hold me when I cry

Bakit ba kasi ayoko ng commitment? Yan din ang tinatanong ko sa sarili ko.

Mahal ko si Nathan..ata.. Mahal ko siya.. Pero siguro, takot lang ako.. takot lang akong masaktan uli.. Iniisip ko kasi, kung sakaling hindi talaga kami para sa isa’t-isa, mas madaling mag let go, isipin ko na lang na hindi ko naman siya naging boyfriend. OK lang na magkagusto siya sa iba, dahil hindi naman naging kami. At kung sakaling ayoko na.. mas madali siyang iwan dahil hindi ko naman siya sinagot.

Oh, my.. Ano na ba nangyayari sa akin?! Niloloko ko na lang ba ang sarili ko? Sasaktan ko lang ba si Nathan? Masasaktan lang ba kami pareho?

Naiiyak na ako..

I don’t want to say he’s my kind
I don’t want to say that he’s mine
I don’t want to tell him that
I love him more than life
More than life, Yeah
Love him more than life
Yeah, yeah, yeah

Alas dose na, hindi pa rin ako nakakatulog. Namamaga na yung mga mata ko. Alam kong kailangan ko ng magdecide. Should i let him go?

Bigla siyang tumawag.

“R..”

“Oh?” sumagot ako. Inayos ko ang boses ko para kunwari hindi ako affected sa nangyari kanina.

“I know you’re crying.. sorry ah.”

“Hindi ako umiiyak.” I lied.  ”Kailangan mo na bang malaman kung sasagutin na kita o hindi?”

“Hindi.. kahit wag mo na muna sagutin.. I promise, hindi na natin pag-uusapan yung kung ayaw mo.”

Hindi ako sumagot.. hindi ko alam kung ano sasabihin ko.

“Buksan mo yung pinto niyo.” utos niya. “Hindi naman ako umalis dito e.”

Nagulat ako. Kaagad ko namang binuksan ang pintuan at andoon nga siya. Pinapasok ko siya kaagad sa loob.

“Buti hindi ka nasita.. akalain..”

“I was waiting for you to open the door and run after me…” tiningnan niya ako.

“Natakot ako, na kapag hinabol kita baka hindi mo lang ako pakinggan..”

Honestly, this won’t do
How is he doing?
I tell myself I’m feeling swell
But I know I’m such a fool

“Lagi naman kitang pinapakinggan..” hinalikan niya ako sa noo. Niyakap ko siya nang mahigpit.

Maybe.. just maybe.. he’s the one.

Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko at hinalikan ako sa labi. Hindi na ako tumanggi pa. Ipinikit ko ang mga mata ko kasabay ng paghawak ko sa batok niya. Dahan-dahan kaming naglalakad papunta sa kama.. hindi pa rin naghihiwalay ang mga labi namin.

Naramdaman ng aking mga hita ang malambot na higaan. Kaagad naman akong isinampa ni Nathan sa kama. Inihiga niya ako at itinaas ang suot kong damit, pati na din ang pantalon at panty ko. Siya naman ang sunod na nagtanggal ng mga damit, tutulungan ko sana siya pero hindi niya ako hinayaang makabangon ng kama. Pagkatanggal ng mga medyas niya, kaagad niya akong hinalikan at dahan-dahang bumalik ang dila niya sa loob ng bibig ko. Sinipsip ko ito nang maigi habang nasasabunutan ko na siya.

Dahan-dahan niyang inalis ang mga kamay ko sa ulo niya at hinawakan niya ito nang mahigpit. Inilagay niya ito sa bandang gilid ko at idiniin sa kama habang hinahalikan niya ako sa leeg pababa sa gitna ng aking mga suso.

“Bitiwan mo kaya ako no?” biro ko sa kanya. Hindi kasi ako sanay nang hinahawakan nang ganito.

Hindi niya ako pinakinggan. Hinalikan niya ang paligid ng kaliwang suso ko… dinilaan niya ang utong.. at saka unti-unting sinubo… tiningnan niya ako.. ngumiti.. sabay sipsip nang parang walang bukas.

“Nateeee!” pinipilit kong iaangat ang kamay ko pero di ko magawa. “Uhhh.”

Dinig na dinig ko ang pagsipsip niya sa nipple ko.

“Nathan!” sigaw ko. May halong sarap at inis sa boses ko. “Ahh.”

“Ano?” tanogn niya. Itinapat niya ang mukha niya sa mukha ko.

“Bitiwan mo na ako.” tinaasan ko siya ng kilay.

“Ayoko nga.”  Lumipat siya sa gilid ko pero hindi niya pa rin binibitiwan ang mga kamay ko. “Wag ka na kasi makulit,” tumatawa siya. Itinaas niya ang dalawang kamay ko. Nagulat na lang ako nang biglang may humawak sa kaliwang dibdib ko. Isang kamay na lang pala niya ang humahawak sa dalawang kamay ko.

“Oh my.. Nate, kasi!”

Sinimulan niyang pisil pisilin ang nipples ko. Nagpupumiglas pa rin ako pero ang lakas niya. Malakas nga ba siya o sadyang nanghihina lang ako?

Bumaba ang kamay niya papunta sa tyan ko. Napasinghap ako dahil may kiliti ako doon. Bumaba pa lalo ang kamay niya hanggang sa mahawakan niya ang baba ng pusod ko. Isinara ko ang legs ko. Umiling siya at bigla akong hinalikan. Nahuli niya ang dila ko sa loob ng bibig niya. Nilaro-laro niya ito. Hindi ko namalayang bumuka pala ng kaunti ang mga hita ko. Sinamantala niya ito para mahawakan ang clit ko. Kaagad niya itong nilaro-laro. SUmuko na ako. Ibinuka ko na ang legs ko at hindi na din ako nagpupumiglas.

Inilayo niya ang mukha niya sa mukha ko. Pinagmasdan niya ako. Tiningnan ko din siya habang pinipigilang umungol.

“R..” nagsalita siya.

“Bakit, Ahhh.” bigla siyang nagpasok ng daliri sa loob ng puke ko. “Uhh,”

“Antahimik mo kasi e.”

Hindi ako nagsalita.

“Uhhh.. dahan-dahan lang..” nagdagdag siya ng isa pang daliri at mas bumilis ang paglabas pasok nito sa loob ng pussy ko. Hinawakan ko naman ang titi niya na kanina pa nakatutok malapit sa mukha ko. Ang init at ang tigas. Halatang kanina pa siya nalilibugan. Piniga-piga ko ito.

Nagulat ako dahil, tinanggal niya bigla ang kamay ko.

“Bakit?” tanong ko. Yun pala ay ppwesto na siya sa gitna ng mga hita ko.

“Di ko na kaya..” seryoso ang mukha niya. Naramdaman ko ang ulo sa bukana ng puke ko. Bigla niyang ipinasok ng buo ang titi niya. Napaungol ako.

“Sabi ko, dahan-dahan lang di’ba? Ahhh.” hinawakan na naman niya ang mga kamay ko at idiniin sa kama.

“Dahan-dahan ba? uh.” tanong niya. Binagalan niya ang magbayo sa akin.

“Ohh, Nate..” bawat pagkilos ng titi niya nararamdaman ko. “sarappp”

yumuko siya at sinipsip uli ang nipple ko.

“Fck, nate! Ahh.. bitiwan mo na kamay ko.. Please.. uhh.”

gusto ko hawakan ang ulo niya at idiin nang mabuti sa dibdib ko.

Imbis na sundin ako, mas lalo niya pang hinigpitan ang hawak sa kamay ko… bigla niya pang sinagad ang titi niya.

“Uhhh! Fck! lalabasan na ako. ahhh.. yan na..”

Binilisan niya ang pagbayo sa akin habang nilalabasan ako. Nanghina ako bigla.

“Nate, ahh, nate,” pahina nang pahina ang boses ko habang siya naman pabilis nang pabilis.

“R, putng*na.. ang sarap.. pucha..” binitiwan na niya ang mga kamay ko. Ako naman ngayon ang humawak sa mga braso niya. Ang lakas ng tunog ng pagsalpok ng mga laman naming dalawa.

“R, ayan na.. di ko to mapuputok sa labas..Ahhh.”

“Safe..” ibinalot ko ang mga paa ko sa bewang niya.

“Uhhh.. fck.” sabay kaming napaungol habang nilalabasan siya.

I could take it as a new beginning
But you know I don’t feel that way
Who will take all this pain away?

“Dad, Mom, she is R..”

“Daddy, Mommy, he’s Nathan.”

Kilala na namin ang pamilya ng isa’t-isa. Kilala na ako ng parents niya at kilala na din siya ng parents ko. Hindi ako nagpapaligaw sa iba, hindi din naman siya nanliligaw ng iba. Sweet kami sa isa’t-isa, madalas pa nga nagholding hands kami kapag lumalabas. Akala ng mga kaibigan namin, kami.. pero sinasabi namin laging ‘magkaibigan’ lang talaga. OK na lahat. Ang kulang na lang talaga ay ang commitment.

“Nate, hindi ka ba nagsasawa?” tanong ko.

“Hindi. Don’t worry hindi naman ako magsasawa.”

“I’m sorry… hindi pa din kasi ako ready.”

“It’s okay.” niyakap niya ako nang mahigpit.

I know it’s wrong for me to say
I don’t need that boy by my side
I don’t need that boy in my life
I don’t want to talk it out
Or let him hold me when I cry

“Nate!” tinawagan ko siya sa cellphone niya.

“Bakit?” tanong niya.

“Hindi ka ba masaya at tumawag ako?” biro ko sa kanya.

“Ok lang.”

Nagtataka ako. Hindi naman siya ganito dati.

“ASUS. Tampo ka?” biro ko uli.

“Hindi.”

Naiinis na ako ah.

“Ano ba problema?” tanong ko. “Galit ka ba?”

“Hindi.”

“Eh anong meron?!”

“Wala kang pakialam..” sagot niya.

“Wala akong pakialam? Nagpapatawa ka ba?” ang sakit nun. ako walang pakialam?

“Mukha ba akong nagpapatawa. Bakit, R, girlfriend ba kita?”

Bull’s eye. Ang sakit. Sobra. HIndi ako nakapagsalita kaagad.

“Hindi..” mataray ang pagsagot ko.

“HIndi naman pala e. Alam mo.. pagod na ako. Ayoko na. Naglalaro na lang tayo…”

Hindi ako makapaniwalang sinasabi niya ito sa akin ngayon.

“Mas mabuti pang… kalimutan na natin lahat..”

“Bakit, nate?” lumambot ang boses ko. “Sawa ka na ba?”

“Oo, R, sawa na.”

Tinakpan ko ang bibig ko para hindi niya marinig ang unti-unti kong paghagulgol.

Akala ko ba, hindi ka magsasawa, Nate? Konti na lang. Konti na lang e. Bakit ngayon pa.. ngayon pang sigurado na akong mahal kita.

“Wag na tayong magkita. Wag na tayong magkamustahan. Kalimutan na natin ang isa’t-isa.”

Tumulo na ang mga luha galing sa aking mga mata.

I know it’s wrong for me to say
I don’t need that boy by my side
I don’t need that boy in my life
I don’t want to talk it out
Or let him hold me when I cry

    “Ate R, bakit ka umiiyak dyan?” tanong ng pinsan ko. “Naalala mo ba ex-boyfriend mo?”

Bumalik na naman lahat ng sakit… Damang dama ko ang lyrics ng kanta. Miss ko na siya. Miss ko na si Nathan. Naalala ko na naman yung unang araw na nagkita kami. Pati na din ang mga masasayang araw na kasama ko siya… ang sweet moments.. ang mga tampuhan.. ang surprises..

pero may  sobrang sakit na alaalang iniwan sa akin si Nathan…

.

.

.

Yun ay nang mawala na lang siya bigla sa buhay ko.

    “Hindi, Jane.. hindi ko naalala ang ex ko..

    .

    .

    ..naalala ko lang yung taong mahal ko..na dati ding mahal ako.” pinunasan ko ang luha sa mukha ko. Hindi ko namalayan na umiyak pala ako.

Ang daming bagay na pumasok sa utak ko.

Paano kung binigyan ko siya ng chance? Paano kung naging kami? Paano kung pinagkatiwalaan ko siya? Paano kung naging seryoso ako simula noong una pa lang?

Ang dami kong tanong – mga tanong na alam kong kahit kailan di ko na masasagot.

***

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.