ANG KARANASAN NI BIN (Pang Anim na kabanata-complete) by bullstag

ANG KARANASAN NI BIN (Pang Anim na kabanata-complete)
by bullstag


Halos ko-konting sandali nalang ay makukuha ko na, ang pag ka-babae ni Carla na aking magiging hipag. Nang biglang dumating ang aking ina, sa malaking Irrigation Canal na iyon. Halos ma-pawing lahat ang libog kung nadarama, nang mga pag-kakataong iyon.
Matapos kaming umahon sa tubig ng aking kasamang si Carla, kina-usap kami ng aking ina. Sa ibabaw ng pampang nang malaking ilog patubigang iyon.
"Bakit nyo ginagawa ito anak," "Di mo ba nai-intidihan kung ano ang magiging kakalabasan ng iyong gagawin." "Ano nalang ang sasabihin sayo ni Clara, ng mga magulang ni Carla." "Minor de edad pa ang batang ito, ikaw dapat ang nag tuturo ng tama sa kanya anak" "Wag mong ariin lahat anak, wag kang maging sakim." "Matuto kang mag pahalaga sa mga taong nag mamahal syo, ang pamilya ni Clara ang sumu-suporta sa mga kapatid mo."
Sa narinig kung iyon sa aking ina, para akong pinag sakloban ng mundo. Na - nuot sa aking puso at isipan ang mga katagang iyon na kanyang sinabi. Habang si Carla naman ay naka-yuko lang, na parang hiyang-hiya sa mga nang-yari. Pag sapit namin sa aming bahay, nag-usap ang aking ama at ina. tinawag ako ng aking ama sa likod bahay, upang ako ay kausapin.
"Alam kung mas may aral ka sa akin anak, alam kung malaki ang tampo mo sa akin." "Ikaw ang buma-balikat sa mga respon-sibilidad ko sa kapatid mo, na dapat sana ay ako." "Hindi mo ba alam na may sulat sa amin ng iyong ina si Clara, bago sya pumunta ng Maynila." "Pahalagahan mo ang ibinibigay nyang pag mamahal saiyo anak, Di kana makaka-tagpo ng kagaya ni Clara." Ang pag papatuloy ng aking ama, kasabay ng pag-abot nya ng sulat ni Clara para sa kanila.
"Dear tatay at nanay, sana po mapatapos kung lahat ang mga kapatid ni Robin." "Dahil iyon ang natatangi nyang pangarap, simula pa ng mag kakilala kami." "Hayaan nyo pong ibigay ko ang aking mga kamay, nang walang kapalit na ano man in the future". "Iisa lang po ang gusto kung mang yari, tatay at nanay." "Ang maging kami ng inyong anak, at mag karoon ng malaki at masayang pamilya." "Nag mamahal, Clarisa." Nang mabasa ko ang sulat ng aking mahal na si Clara, agad ko itong inabot na muli sa aking ama. Parang babagsak ang aking mga luha, nang mga sandaling iyon. Mga bagay na ayaw kung makita, nang kahit sino man sa aking mga kamag-anak. Gusto kung malaman nila na isa akong, matigas na nilalalang. Di basta-basta sumusuko sa kahit ano mang pag-subok ng buhay.
Matapos kaming makapag paalam ni Carla, sa aking mga kapatid at magulang. Nag-usap na wala ng ibang makaka-alam pa, sa mga nangyari sa amin ng kapatid ni Clara. Habang sa daan kami ng aking magiging hipag, wala kaming kibuan.
"Robin ano ka ngayon lover boy!," "Nata-meme ka dyan." Sabay halakhak nya sa akin. " natatakot ka ba?." Ang tanong sa akin ni Carla. "Hindi ah," "Ako pa!." Ang sagot ko sa aking kausap, ang totoo noon ini-isip ko ang sulat ni Clara sa aking mga magulang. Di nya nabanggit sa akin ang mga bagay na iyon, Labis talaga ang pag papa-halaga nya sa aming relasyon.
"Kung hindi ka takot kiss moko," ang tukso sa akin ng aking magiging hipag. Hinalikan ko si Carla, tanda na akoy palaban ding tao. Nag hinang pan-sumandali ang aming mga labi. habang akoy nag mamaneho. Pag katapos ay nag tawanan kami ng malalakas, nag-apir pa ang aming mga kamay. "Pwede bang ako ang mag drive, lover boy?." Ang pabirong tanong nya sa akin, ibinigay ko ang manebela kay Carla. Dumating kami sa mansyon na nag babasta na si tita Amalia, sa kanyang pag alis papuntnag Maynila.
Isang araw bago ang graduation ni Clara, maaga kung hinatid ang kanyang ina sa paliparan ng Puerto Prencesa. Ina-sikaso naman namin nila Carla at Carmen, katulong namin si ate madol. Para sa gabi ng pag tatapos, nang pangalawang anak ni tita Amalia.
Matapos ang graduation nila Carla, nag tuloy kami sa kanyang matalik na kaibigang si Robert. Apo ito ng mga Matro, isa rin ito sa mga nag tapos sa High school. Ayon kay Carmen si Robert ay isang bakla, at isa sa pinaka-matalino sa nasabing private school na iyon. Matapos ang maliit na salo-salo para sa mga nagsipag tapos, agad na din kaming nag paalam at umuwi nila ate Madol sa mansyon. Upang makapag pahinga na din ang lahat.
Nang mai-ayos na ang lahat sa mansyon, bumaba na din ako upang maka-pag pahinga. Sadyang napaka-alinsangan ng mga panahon iyon ng Buwan Abril, ipinasya kung maligo muna sa pool sa gilid ng aking quarter. Sadyang di ko na binuksan ang mga ilaw ng pool, dahil nag-iisa lang rin naman akong maliligo. Di pa ako nag tatagal sa aking pag langoy sa swimming pool na iyon, nakita kung papalapit sa kina-roroonan ko si Carla.
Sumalo itong maki-ligo sa akin, sabagay sadyang mainit taga ng mga panahon iyon. Habang kami ay naka-upo sa tubig, gilid ng pool.
"Robin ano ang Regalo mo kay ate Clara?," "Nag birthday sya at nag tapos din." Ang mahinang tanong sa akin ng aking kausap. "Kwintas lang naman, di naman kamahalan wala di kasi akong Budget eh," Ang sagot ko sa mga tanong ni Carla.
"Siguro kung may Honor ako, baka may regalo ka din sa akin ano?." "Pero di kasi ako kagaya ng ate ko, sobrang talino at maswerte." Parang may sumundot sa puso ko, nang marinig ko ang mga katagang iyon mula sa bibig ng aking magiging hipag. Nilapitan ko sya at hinalikan sa noo, at sa kanyang isang pisngi.
"Kahit wala kang honor Carla, isa ka sa pinaka-maswerteng babae dito sa mundo." "Una maganda ka, pangalawa mayaman kayo." "Mabibili mo lahat ng gusto mo, mararating mo lahat ng gusto mong puntahan." Ang sabi ko sa kanya.
"Si mommy, kala mo ba masaya sya kay daddy?." "Hindi!, kaya nga lover boy ka nya eh". Ang pag papatuloy nya. Nang sabihin ko sa kanya, bat naman ako nasali sa usapan naming iyon. Tumawa lang sya sa mga sinabi ko, halatang ayaw ding mag salita ni Carla kung sya man ay may nalalaman tungkol sa amin ng kanyang ina.
Natapos ang aming paliligo, sumunod sya sa aking quarter. Nang hiram pa ito ng boxer short ko at t-shirt, tinatamad daw syang pumanhik sa itaas ng mansyon. Nag bihis sya nang nakatalikod sa akin, hinubad nyang lahat ang basa nyang mga suot na damit. Nang sitahin ko sya na pumunta naman sya ng banyo, at doon mag bihis. Tumawa lang ito ng malakas, at isinara ang mga bintana ng isa-isa.
Humiga si Carla sa aking higaan, lutang na lutang ang sariwa nyang kagandahan ng gabing iyon. Nilapitan ko sya at hinalikan sa labi, sabay sabing. "Ito ang regalo ko sayo." Hinalikan ko uli ang aking magiging hipag, lumaban sya sa aking mga halik. Ma-aalab na mga halik. Marunong na ring humalik si Carla, marahil ito ay sa kakapanood nya ng mga pilikula.
Halos kapusin kami ng hininga, nang umpisahan kung tanggaling isa-isa ang suot nyang mga damit na hiniram sa akin. Lumantad sa akin ang napaka bata at napaka gandang katawang iyon, makurba ito at walang bilbil kahit na konti. Per-pektong perpekto ang mag kaka hubog nito, inum-pisahan kung halikan ang bawat parte ng katawan ng aking magiging hipag. Halos mag lulumiyad sya ng susuhin ko ng salit-salitan, ang mumunting mga utong sa kanyang mga dede.
Pina-gapang kung pababa ang aking mga halik sa kanyang puson, habang hinihimas ng isa kung kamay ang basa na niyang hiyas. Napapa-sabunot sya sa aking mga buhok, di nya alam kung saan nya ibabaling ang kanyang ulo ng mga sandaling iyon. Sinilip ko ng bahagya ang itsura ng mukha ng aking magiging hipag, halos tumirik ang mga mata nito.
Dahan dahan kung pina-sayaran ng aking dila, ang mu-munting hiwa ni Carla. Wala na sa katinuan ang aking kaniig, alam kung puwede ko nang gawin sa kanya ang lahat lahat. Wala na akong makitang pag tutol pa sa kanyang mukha. Inum-pisahan ko ng alisin isa-isa ang aking mga damit, pati na din ang aking brief.
Umakyat ang mga labi ko paitaas sa pusod uli, papan-hik sa kanyang tayong-tayong mga suso. Hinalikan ko sya ng ma-aalab na mga halik, habang ibinuka ko ng kaunti ang kanyang mga hita. Tinitigan ko si Carla kung may pag tutol ba ito, tumitig din sya sa akin na para bang sinasabi nyang. "Handa na ako Robin, kunin mo na ang katawan ko."
Iginiya ko ang nag hu-humindig kung ka-angkinan sa hiwa nya, iginasgas ko ang pinaka-ulo nito na parang kasing tigas ng bakal. Napakapit sya sa dalawa kung mga braso, inum-pisahan kung dede-heng muli ang kanyang mga utong. Habang dahan dahan kung ibina-baon, ang aking matigas na burat sa kanyang basang basa ng puke. Ini-akyat ko ang aking mga halik sa kanyang mga labi, nag espadahan ang aming mga dila. Halos maibaon ko na ang kalahati ng aking burat, yumakap sya sa akin ng mahigpit.
"ROBIN DAHAN DAHAN LANG HA....KAYA KO YAN," ang mahina nyang bulong sa akin. Habang tuloy-tuloy ko nang, ibina-ong buong-buo ang matigas at mataba kung burat sa puke nya. Halos bumaon ang mga kuko nya sa aking likuran, nang umpisahan ko syang kantutin ng dahan dahan. Habang siniil ko sya ng madidiing mga halik, yumakap na rin ako sa kanya ng mahigpit.
"AHHHHH.....AHHHH.....OHHHHH....ROBBBB." Ang mahinang ungol ni Carla, habang bina-bayo ko sya ng sunod-sunod. Marahang mga bayo, pero ubod ng diin. Wala na din ako sa aking katinuan. Halos mangisay sya nang umpisang kung sakyudin, ng sunod-sunod ang basang basa na nyang puke. Alam kung na-abot na nya ang sukdulan.
"AHHH....OHHHH..AHHHH..CARLA LALABASAN NA AKO!." Kasabay ng pag hugot ko sa aking napaka tigas na burat, sinalsal ko ito sa mismong puke nya pumupulandit ang aking tamod ng kaligayahan. Halos mabaliw ako sa sobrang sarap, nang aking naranasan ng mga sandaling iyon. Iba talaga ang 'Thrill,' nang maka-kantot ka ng birhen pang babae.
Humiga ako sa tabi ni Carla, niyakap ko sya at hinalikan sa kanyang mga labi. Nilambing ko sya, mga lambing na punong puno nang pag mamahal.
"Sorry Carla, di ko sinasadya." Tumingin sya sa akin, at inilagay ang isang daliri sa aking bibig. Habang tumutulo ang kanyang mga hula, sa kanyang mga mata.
"Sana nauna nalang naging tayo Robin," "Una pa lang kitang nakita, Crush na din kaya kita". "Kaya lang gusto ka din ni ate Clara," "Saka mas bagay kayo, mag-kamukha nga kayo eh". "Kuwento kaya nya sa akin, una ka pa lang nyang nakita sa Manila hotel." "Gusto ka na nya agad, Mahal na mahal ka ng ate". Ang pag papatuloy ni Carla, at sya ay yumakap sya sa akin. Habang pinunasan ko ang pinag halong dugo, at tamod ko sa ibabaw ng puke nya.
Kusang loob daw nyang ibinigay sa akin ang kanyang sarili, na wala syang hinihintay na kapalit. Basta wag kung lolokohin ang kanyang ate, masaya na sya doon. Pag di raw naging kami ng ate Clara nya, na-andoon lang sya para sa akin.
Lumipas ang mga araw, natapos mag tapos ang magkapatid. Umuwi si Clara ng isang linggo sa Puerto Prencesa, pumasyal din kami sa Roxas kasama sina tita Amalia at ang dalawa pa nyang mga anak.
Nag umpisa na din ang pasukan, nang mga magiging hipag ko. Sa Puerto Prencesa na din pumasok ng koleheyo sa Carla, kahit pa sa Maynila ito gustong mag-aral ng kanyang ama. Pumasok sya sa 'Holy Trinity College' of palawan, habang ang aking kapatid na si ruben. Ipinasok ko sa isang pam-publikong unibersidad lang ng Palawan ( Palawan State University).
Isang araw na pinuntahan ko ang aking kapatid na si ruben, sa nasabing unibersidad. Di ko ina-asahang mag kita uli kami ni Myarafe, na anak ni mang Kardo. Niyaya nya akong gumala, kung wala daw akong gagawin. Kako busy ako, pero dahil sa nag-yaya sya kaya okey lang kako. Nag yaya sya sa bayan ng 'Aborlan,' may pupuntahan lang daw kaming isang kaibigan nya. Pumayag naman ako sa kanyang paki-usap, hanggang sa dumating kami sa nasabing kalapit bayan ng Puerto Prencesa.
Taga doon daw, ang Papa nyang sumo-suporta sa kanyang pag aaral. Isa daw itong Pulis sa Puerto Prencesa, di na raw ito nag papakita sa kanya. Kaya minabuti nyang puntahan, para alamin kung ito ay buhay pa.

===========================================================

Pag dating namin ni Myrafe sa bayan ng Aborlan, dumeretso kami sa isang basketball court. Nilapitan nya ang mga nag lalaro na tila kakilala nyang lahat, May mga mangilan-ngilang nanonood sa mga nag lalaro ng basketball. Tumigil sila sa pag lalaro, kina-usap ng isang lalaking may kakisigan ang tindig si Myarafe. lumapit ang isang lalaking may katabaan at may kargang bata, sa dalawang nag-uusap. Sa tantiya ko ito ay may edad trenta anyos na, matapos silang lapitan ng may katabaang lalaki. Dumeretso ito sa akin, nag pakilalang sya daw si Jack. Medyo presko ang dating ni Jack, ayon sa kanya. Sya ang boy friend ni Myrafe.
"Akala ko ikaw na ang bagong boy friend ng syota ko eh," dito pa lang itutumba na kita. Ang bruskong pag kakasabi sa akin ni Jack, kako relax lang sya. Nag pasama lang ang syota nya sa akin, wala ako kakong interes sa syoting nya. Ang may pag papa-kumbaba kong pag kakasabi.
Nang maka-alis na kami ni Myrafe, tinanong ko sya bat di sila nag-usap ng papa nya. Ang sagot nya sa akin. "Loko ka ba, andoon ang asawa nya." Nag panggap lang daw sila ng kaibigan ni Jack, na sila ang mag karelasyon. "Mahiwaga pala ang anak ni mang Kardong ito," ang tangi kung naibulong sa aking sarili. Nadaan kami sa isang magandang beach, nag yayang bumama si Myarafe. Nag Kwentuhan kami ng tungkol sa mga buhay-buhay, napaka suwerte ko daw dahil mayaman ang naging girl friend ko. Sana daw makakita din sya ng mayamang magiging boy friend, kahit daw ito ay matanda na.
Madaldal si Myrafe, mga bagay na inayawan ko sa kanya. Parang nawalang bigla ang pag hanga ko sa mga sinabi nya, di ko sinadyang naging kami ni Clara. Nag mahalan kami, minahal ko sya di dahil mayaman sila. Siguro nag kasabay lang ang mga pag kakataon. Ni minsan simula pa ng bata ako, di sumagi sa isip ko ang mag karoon ng mayamang girl friend. Di ko hinanap si Clara, kusa syang dumating sa buhay ko. Di nalang ako kumibo sa mga sinabi nya, nang di na humaba pa ang usapan.
Matapos kung maihatid si Myrafe sa kanilang bahay, bago pa bumababa ito. Inim-bitahan kami na pumunta sa birthday nya, sa maka-lawa daw ng gabi. May kantahan daw sa bahay nila, mag dadala daw ng videoke ang papa nya. Bigla ko tuloy naalala si Carla, magaling at mahilig ito sa kantahan. Sinabi ko sa kanya na isasama ko, ang lkapatid ng mam Clara nya.
Matapos kung masundo ang magkapatid, dinaanan namin si tita Amalia sa kanyang opisina. Habang nasa sasakyang kami, binanggit ko kay Carla ang imbitasyon ni Myrafe. Pagsapit namin ng mansyon, halos paalis na si mang Kardo at ate Madol. Binigyan ako ni tita Amalia ng tatlong libong piso, pasimple ko raw na iabot kay mang Kardo. Para sa anak nyang si Myrafe, na mag daraos ng kaarawan kinabukasan.
Araw ng sabado noon, walang pasok sila Carla kinabukasan. Bago sumapit ang dilim, nang sapitin namin ang bahay nila mang Kardo. Dina sumama pa sila tita Amalia at Carmen. Naka suot lang si Carla ng maiksing palda, at hapit na t-shirt. Napaka sexy rin talaga ng aking magiging hipag, wala ring lalaki ang di maa-akit sa kanya.
Inabutan namin ang isang grupo ng mga kalalakihan na nag kakantahan, ang iba ay halatang mga lasing na din. Ang iba ay mga naka-oniporme pa ng pulis, natatandaan ko din ang ilan sa kanila. Sila ang mga romispondeng mga pulis, nang mapatay ko ang tatlong magnanakaw sa malaking bodega ng mga Chua. Na-andoon din ang syota ni Myrafe, naka uniporme pa din ito.
Lumapit sa amin si Myrafe at inalok kaming kumain, Nag pa-unlak naman kami ni Carla, sinabihan ko syang wag kakain ng marami at mag coconcert pa sya. Ang ganda kako ng sound system na kina-kabitan ng VHS, na videoke'ng iyon. Mapapa-laban kako sya ng kantahan, sa mga kapulisang na-andoon ng gabing iyon. Kailangan kako humanga sa kanyang lahat ng na-andoon. Pati daw ako pahahangain nya. Humanga ako sa mga naka-unipormeng mga pulis na mga bisita ni Myrafe, isa ito sa mga pangarap ko. Ganun talaga siguro, di lahat ng gusto ng tao ay natutupad. Pero masuwerte pa din ako, daig ko pa sa kitaan ang isang karaniwang pulis o kahit ito ay may ranggo pa siguro.
Saglit akong natigilan sa pag-iisip, nang makita ko si Carla'ng hinawakan ang mekropono. Kumanta sya ng mga kanta ni Madonna, tuwang tuwa ang mga kalalakihan pati na din ang mga kababaihang bisita ni Myrafe. May talento talaga ang kapatid ni Clara sa pag kanta, para itong propesyonal na intertainer. Sinasabayan pa ng pag indak at pag sayaw, ako man ay nalibang na makinig sa kanyang mga kanta. Wala na tuloy humawak ng mekropono, simula ng kumanta sya.
Mga nakaka Apat na kanta na si Carla, nang mag sayawan ang mga pulis na bisita ni Myrafe. Tuwang tuwa silang lahat, parang tunay na Madonna ang kumakanta. Pati ang makisig na pulis na nag panggap na syota ni Myrafe, naki sayaw na din. Halatang lasing na lasing na ito.
Habang Sinasayawan nya ang kumakantang si Carla, kumanyod-kadyod ang makisig na pulis sa harapan nya. Biglang hinimas pababa ang mga dede ni Carla, napatigil sya sa pag kanta. Kita ko ang pag katakot nya sa ginawa ng lalaki.
Agad kung nilapitan ang makisig na pulis, sinapok ko ito sa kanyang batok. Bumagsak ito sa lupa na parang tiniban ng saging, sinugod ako ng mga kasama nito. Pati na rin ang syota ni Myrafe ay sumugod sa akin, dumistansya ako sa kanila ng konti. Umawat ang ibang kasama nila, pati na din ang pamilya ni mang Kardo. Matapos kaming awatin, nag paalam na din kami ni Carla. Humingi ako ng dispensa kay mang Kardo, pati na din kay Myrafe.
Hinatid kami ni mang Kardo hanggang sa aming sasakyan, naki-usap ito na kung maa-aari wag na naming paratingin pa ni Carla sa mommy nya ang mga nangyari. Halos paalis na kami ng Humarang ang syota ni Myrafe sa aming daraanan, bitbit ko na sa aking bewang ang iniwang kung '40 Caliber Pistol' sa aming sasakyan. "Guwapo di pa tayo tapos," sabay tutok ng kanyang isang daliri sa aking ulo. Sabay sabing, "Bang?."
Dahil maaga pa naman, nag tuloy kami ni Carla, sa tabing dagat. Matapos kung mai-parada ang aming sasakyan, sa isang safe na lugar. Kinuha ko sa sasakyan ang tuwal ya kung dala, nang sa gayon ay meron kaming pansapin sa buhanginan.
"Natakot talaga ako Robin," "Manyak na yon." "Hinimas ang boobs ko." Ang pag papatuloy ni Carla, habang hawak-hawak ko ang kanyang isang kamay. "Pano ngayon yan," "Dalawa na kaming nakahawak sa boobs mo." Ang pabiro kung sabi sa kanya, para tanggalin ang kanyang konting takot na naramdaman. Habang nakahiga kami, sa buhangin sa tabing dagat.
"Pag ako ang kasama mo," "Walang pwedeng gumalaw syo." "Ako lang!", at sinabayan ko ng mahinang tawa. "Pero Robin mag-iingat ka palagi ha," "Tingin ko puro mga bad na pulis ang grupong iyon." Ang sabi nya sa akin. "Di naman siguro lahat," "Yong iba nga umawat pa diba." Ang sabi ko naman sa kanya.
"Mag-ano nga ba tayo Robin?," ang tanong nya sa akin. "Tayo, di ko rin alam eh." "Diba we care each other", "Kaya pag ako ang kasama mo, palagi kitang iingatan." Ang wika ko sa kanya.
"Alam mo Robin," "Kung ya-yayain mo akong mag tanan tayo," "Sasama ako sayo". "Kahit di ko matapos ang aking pag aaral," "Kahit di ko makuha ang aking mana." "Kahit isumpa ako nila mommy at daddy, kahit pa ni ate". "Mahal na mahal kita Robin," "Diko alam kung bakit." "Basta nararamdaman ko lang". "Wala lang," "Emote too the max no." "Pero seryoso ako talaga". ang pag papatuloy ni Carla.
"Wag ka namang ganyan mag salita, para namang wala ka ng pangarap sa buhay ah." "Siguro panahon nalang ang makakapag sabi Carla." Ang wika ko sa kanya, sa totoo lang di ko naringgan ng mga ganun palabang salita si Clara. Para tuloy nahuhulog na din ang loob ko sa kapatid nya, pero ito ay isang minor de edad pa. Mahirap talaga ang relasyong malayo sa isat-isa, mahirap kontrolin ang sarili at mahirap pag labanan ang tukso.
"Hindi ako umaasa Robin," "Pero kung hindi ikaw ang aking mapa-pangasawa." "Di na ako mag-aasawa pa". Sa sinabing iyon ni Carla, hinalikan ko sya sa kanyang mga labi. Nag laplapan kami ng aming mga dila, hinimas ko ang kanyang mga suso. Sya namang daan ng mga mangingisda, sa di kalayuan sa amin. Niyaya ko sya sa mga kakahuyan sa lugar na iyon, para kako walang tong dumaan.
kinabahan sya ng sapitin namin ang mapunong lugar, sa gitna ng kakahuyang iyon. Nilatag ko ang dala kung malapad na tuwalya, nahiga kami ni Carla. Hinalikan ko uli sya sa kanyang mga labi, hinimas ko ang kanyang mga hita. Habang ang isang kamay ko, ay sumasapo sa kanyang mga suso. Hinila ko pababa ang panty nya, sinalat-salat ko ang basa na nyang ka-angkinan. Inililis ko ang t-shirt nyang suot, nang matanggal ko na ang kanyang suot na bra. Halinhinan kung sinuso, ang kanyang dalawang mga utong sa kanyang mga dede.
Bumaba ako ng halik, habang tina-tanggal ko ang suot nyang maiksing palda. Pinasayaran ko ng aking dila, ang basa ng hiwa ni Carla. Kinanti-kanti ko, ang mu-munting tinggil na na-andoon. Nag lulumiyad sya sa aking ginagawa, halos sabunutan nya ang aking buhok. Binulungan ko syang, sya naman ang gumawa ng ginagawa ko sa kanya. Bumangon at umupo sya sa gilid ko, ako naman ang humiga sa malapad na tuwalyang iyon.
"Di ako marunong Robin," ang wika nya sa akin. "Basta subukan mo lang Carla, parang dumidila ka lang ng ice cream". "Kaya mo yan", ang utos kung parang nakiki-usap na gawin na nya. Libog na libog na din ako ng mga sandaling iyon, mainit ang dila nya. Inum-pisahan nyang pasayaran ng kanyang dila , ang aking napaka tigas na burat. "Ge hagurin mo ang pinaka-katawan," ang bulong ko sa kanya. Tanging ang mga huni ng mga ibon sa puno, at ingay ng mga kuliglig. Ang naging saksi, sa aming pagtatalik ng gabing iyon.
Parang wala na din sa sarili si Carla, inutusan ko syang upuan ang aking nag hu-humindig na ka-angkinan. Agad itong tumalima sa aking mga utos, halos mapa-igik sya ng unti-unit nyang-igiya ang aking burat papasok sa kanyang basa nang puke. Nilamas ko ang dalawa nyang mga suso, umupo ako at halinhinan ko itong sinuso. Pinahiga ko sya at ako naman ang umibabaw, kinantot ko sya ng dahan dahan. Kahit madilim kitang kita ko, ang pag nga-nga ng kanyang bibig. Sa tuwing ididiin ko ang aking malaking burat.
"ROBIN.....ANG SARAP.....ROBIN....AHHHH...ROB." "MAHAL NA MAHAL KITA.....ROBIN!." Kasabay ng mahigpit nyang pag yakap sa akin, halos ipag diinan kung lahat ang aking nag nga-ngalit na ka-angkinan. Ramdam ko ang kasikipan ni Carla, ilang pag sakyod pa at.
"CARLA....AHHHHH....OHHHHH..MAHAL DIN KITA....CARLA...AHHHHH." Hinugot ko ang aking burat sa puke nya, sinalsal at iginagas ko ang pinaka-ulo sa puke ni Carla. Halos ma-ubos ang aking huling lakas, nang sunod sunod na pumulandit ang aking tamod. Pabagsak akong nahiga at yumakap sa tabi nya. Mga ilang sandali kaming sa ganung posisyon, nang mag tanong sya sa akin.
"Totoo ba yong narinig ko Robin, mahal mo ba akong talaga.?" Ewan ko ba't ko nasabi yon, ako mismo di ko alam ang kung bakit ko nabigkas ang mga katagang iyon. Tanging mga halik ang naging tugon ko, sa tanong ng kapatid ni Clara. Ako mismo naguguluhan sa aking sarili, parang nakonsensya ako sa aking sinabi. Bigla kung naalala ang aking mahal na si Clara.
Niyaya ko nang umuwi si Carla, nilambing ko sya habang nasa sasakyan kami. Binilinan ko sya na wag mag ku-kwento, kahit na kanino ng aming relasyon. Isa lang daw ang nakaka-alam, ang best friend nyang si Robert. Kinabahan tuloy ako sa narinig ko sa sinabi nyang iyon, kamag- anak pa rin ito ng mga Matro. Tahimik lang daw na tao si Robert, sabi nya sa akin.
Pag sapit namin sa malaking bahay, inihatid ko sya hanggang pintuan ng mansyon. Pag pasok na pag pasok ko, nang aking quarter. Agad kung tinawagan si Clara, para ito ay kumustahin. Halos naka sampung tawag daw sya sa quarter ko, maigi nalang daw tumawag sya sa kwarto ng mommy nya. Bat daw di ko man lang sinabi, na aaten pala kami ng birtdeyhan.
Nakon-sensya tuloy ako sa mga sinabi nya sa akin, halos di ako makapag-salita. Busy na daw sya sa school, kasama nya din daw si Grace na best friend nya. Sa school na iyon. Nag Ma-masteral din daw ito, dahil nga parehas din lang sila ng kurso. Plano din daw nyang kumuha muna ng experience sa kompanya nila Grace, bago sya mag tatayo ng sarili nyang negosyo. Kung gusto daw ng mommy nya, sa Palawan na lang din sya. Para mag kakasama kami, at matu-tulungan nya ako sa plano kung pag takbo sa pulitika.
Nang sabihin ko sa kanya na, luluwas na lang ako ng Maynila at don nalang ako mag tatrabaho. Para kako mag kasama na kami palagi, tumanggi sya sa mga sinabi ko. Kunting tiis nalang daw, pag nakasal na kami di na kami mag hihiwalay pa. Wag daw akong padalos dalos mag-isip, dapat daw lahat pina-plano bago gawin. Di na ako nangatwiran pa sa mga sinabi nya sa akin, nag paalaman kami sa isat-isa na punong puno nag pag-asa ang aming kinabukasan.
Isang araw ng lunes noon, kasalukuyan akong nasa opisina ni tita Amalia. Inutusan nya akong bumili ng ilang klase ng kimekal, para daw sa experiment ni Carla sa school nila. Nang makabili ako, agad akong pumunta ng Holy Trinity. Kung saan pumapasok si Carla, para ihatid ang mga kemikal na iyon.
Nang mai-abot ko kay Carla ang mga pinamili ko, humiling panga ito ng isang halik. Pero di ko pinag bigyan, kako sa private nalang na lugar. Pasakay na ako sa aking sasakyang dala,

===========================================================

Matapos kung maihatid kay Carla ang mga pinamili kung mga kemikal, na gagamitin daw nila sa kanilang experiment sa school. Nilapitan ako ng tatlong lalaki, habang akoy papasakay na sa aking dalang sasakyan. Tinutukan ako ng baril ng dalawa sa kanila, habang ang isa ay pumunta sa likuran ng aking sasakyan. Checking lang daw. Binuksan ng isang lalaki ang likuran ng dina drive- kung Range Rover, sumigaw ito sa dalawang kasama nya nang. "Positive mga pare," habang bitbit nya ang maliit na supot na papel. Supot na parang sisidlan ng pandesal.
"Putang ina ka!," "Drug dealer ka palang hayop ka!." Ang sigaw ng lalaking nang galing sa likuran ng sasakyan, pinu-sasan nila ako. Sumakay kami sa dala kung sasakyan, ang isang lalaki na ang nag drive ng Range Rover. Habang ako ay naka posas lang sa likuran, katabi ng dalawang lalaki. Nag pakilala silang mga pulis daw sila, pero di ko sila nakita sa birtdehan ni Myrafe.
Pag dating namin sa Presinto, deneretso nila ako sa pinaka opisina ng kanilang hepe. Ibabutan ko din doon ang syota ni Myrafe'ng si Jack, naka ngisi itong parang aso sa akin. Kina-usap ako ng hepe, matagal na daw akong naka timbre sa kanila na dealer ng Marijuana. Matapos kung matawagan si tita Amaila, agad itong dumating sa presintong iyon. Kasama nya si Lil Matro, ang kanyang ina-anak at bunsong anak ng gobernador ng aming lalawigan.
Matapos nila maka-usap ang Hepe ng presintong iyon, agad silang pumunta sa aking selda. "Na Frame Up ako tita," ang sinabi ko sa kanila ni Lil. Parang kakaiba ang mga tingin sa akin ng aking magiging biyanan, parang may pag dududa sya sa aking pagkatao ng mga panahong iyon. Naki-usap ako na wag na munang sabihin kay Clara, ang mga nangyari ng di na ito mag-alala pa sa Maynila. Bago sila umalis ni Lil, nangako naman si tita Amalia na aayusin ang lahat at tutulungan akong makalaya.
Mag gagabi na ng dinalaw ako ni Carla sa kulungan, halos maiyak-iyak ito sa itsura ko. Kako relax lang sya, maayos din kako ang lahat ng iyon. Tinanong nya daw ang mommy nya sa mga nangyari, kung gusto ko daw doon na din sya mag palipas ng gabi. Para bantayan nya ako. Tumanggi ako sa mga alok nya, may pasok sya kako kinabukasan sa school. Naki-usap din ako na wag nang sabihin pa sa ate Clara nya, ang mga nangyari. Dapat daw malaman ito ng ate nya, kako wag na at maaayos din ang lahat. Pag tumawag kako ang ate nya, sabihin nalang na pumunta ako ng Roxas.
Kinabukasan ng umaga, mga alas deyes palang ng umaga ay na-andoon na si Carla. nag Cutting Classes daw sya, di raw sya maka pag concentrate sa klase kaya sya nag paalam nalang. Halos mag hapon sya doon sa kulungan, pinag titinginan na nga kami ng ibang bilanggo doon. Halos mag didilim na ng pina-uwi ko si Carla, halos ayaw pa nga nitong sumunod sa akin ng ito ay pauwiin ko. Pag kaalis nya, kina-usap ako ng Hepe ng Presintong iyon.
"Di pa na i-inquest ang kaso mo bata," "Pero mukhang makunat ang amo mo." "Gusto pa ata kaming mawalan ng trabahong," "Pare-pareho," ang pag papatuloy ng hepe sa akin. Naki-usap akong tatawagan ko ang among kung si tita Amalia, siguraduhin ko lang daw na maganda ang aking sasabihin. Pinapasok nila ako sa opisina ng hepe, pinatawagan sa akin si tita Amalia sa mansyon. Habang naka bukas ang speaker ng telepono, para marinig nila ang aming usapan. Mga bagay na nagawa kung, malaking pag kakamali ng gabing iyon.
Tinanong ko si tita Amalia ng gabing iyon, kung ano ang plano nila ni Lil. "Masyado ng marumi ang kapulisan sa bayang ito Robin," "Nasa likod natin ang pamilya Matro."
"Sa ngayon dyan ka muna sa kulungan," maayos din ang lahat ng ito iho." "Kilangan mag bayad ang tunay na may gawa nito sayo," "At managot." Ang mga katagang narinig ng lahat ng naandoon, sa opisinang iyon ng Hepe.
Ipinasok uli nila ako sa aking selda, matapos ang aming pag-uusap ni tita Amalia. Mga tatlong oras pa ang nag daan, inilabas uli ako ng dalawang pulis. Ang Syota ni Myrafe'ng si Jack at ang makisig na pulis na sinapok ko, Noong gabing mag birthday si Myrafe. Pinasakay nila ako sa isang Owner Type Jeep na walang Plate number, "Halos nahuhulaan ko na ang gagawin sa akin ng dalawang kupal na ito." Ang naibulong ko sa aking sarili, bahang sakay kami ng sasakyang Jeep na iyon.
"Mag dasal kana gwapo," "Dahil makunat ang amo mo." Ang wika ni Jack sa akin. "Bilang na ang oras mo boy!." Ang sabi naman ng makisig na pulis na sinapok ko. Pag dating namin sa tabing dagat, naiwan ang syota ni Myrafe sa sasakyan, habang ang makisig na pulis ay pinalakad ako at naka-sunod ito sa akin. Madilim ng gabing iyon, lahat na ng posibleng mangyari ay pumasok na sa isip ko. Doon ko na-alala ang poong may kapal ng mga oras na iyon, parang ang bilis ng aking pag radasal sa kanya. Matagal na din pala akong di nakaka-pag simba, nang mga panahong iyon. Itinanim ko sa aking isip, kahit anong mangyari di ako matatay ng gabing iyon. Kailangan pa ako ng aking pamilya, at magiging pamilya. Lalo na ni Clara, may mga plano pa kaming dalawa.
Mga sengkwenta metro ang layo namin sa kanilang sasakyang dala, madilim ang paligig dahil wala ring buwan ng gabing iyon. Pinaluhod ako ng makisig na pulis, ibinato sa akin ang susi ng posas sa aking mga kamay. Tanggalin ko daw ang posas na iyon, kahit naman daw papaano ay malaya akong mamamatay. Doon ako nag karoon ng malaking tyansa, na mailigtas ang aking buhay.
Nang matanggal ko na ang posas sa aking mga kamay, mabilis akong dumaklot ng buhangin at kasing bilis ng kidlat ko itong ihinagis sa kanyang mga mata. Kasabay ng pag patid ko sa kanyang mga paa. Sinunggaban ko sya ng ubod ng bilis, at inagaw ang kanyang baril sa kanyang mga kamay. Ipinutok ko ng dalawang beses sa kanyang ulo, ang naagaw kung Kalibre trentay otso'ng baril. Nangisay na parang manok ang makisig na pulis, inikutan ko sa gawing likuran ang syota na Myrafe. Ito ay naninigarilyo pa ng mga sandaling iyon, Halos mga kulang nalang kalahating dipa. Di nya namalayan ang pag lapit ko, mula sa kanyang likuran. Pinutukan ko sya ng dalawang sunod sa ulo, nag kikisay ito na parang kinakatay na manok, nang ito ay bumagsak sa buhanginan.
Nag-aapoy sa galit ang aking dibdib ng mga sandaling iyon, pulis na pinangarap kong maging. Pulis din ang sisira sa mga pangarap na iyon, ang sisira sa mga plano ko sa buhay. Naalala ko tuloy ang narinig ko sa ama ng aking kababatang si Mario, di na baling mabuhay na nag tatago. Kesa naman ikaw ang ibaon sa hukay at pag lamayan. Wala akong naisip ng mga oras na iyon kundi makita ko, ang aking ama at ina at mga kapatid. Sadyang totoo ang kasabihang, sa oras ng kagipitan magulang pa din ang iyong aasahan at hahanapin.
Dinala ko ang sasakyan ng mga napatay kung pulis, tumuloy ako sa aming bahay sa Roxas. Ipina-alam ko sa kanila ang mga nang-yari sa akin mula sa umpisa, mga ilang araw lang ang nakakalipas. Ipinaliwanag ko sa aking ama ang buong pangyayari, pinatawag nila si Mario na aking kababata at ang Kapitang ama nito. Doon ko napag tanto na wala ding kakayanan ang aking ama, sa pag bibigay ng mga payo. Parang mas kabado pa sya kesa sa akin, di nya din daw alam ang gagawin kung ano ba ang dapat. Ang sabi ko sa kanya, kailangan kung makalayo sa aming lalawigan. Mga pulis kako ang napatay ko, tiyak na mahihirapan akong lumabas ng palawan.
Dumating sila Mario sa bahay, kasama ang kanyang ama. Nang maipaliwag ko sa kanila ang mga nangyari, ang Kapitan ang nag pibigay ng suhistyon na dapat akong umalis ng mga oras ding iyon sa lalawigan ng Palawan. Matapos ibigay ng aking ama ang isang litrato, nang kanyang kapatid na nag layas ng sila ay mga binata pa. Ito raw ay nasa San Jose Occidental Mindoro ng mga panahong iyon. Matapos naming tanggalin ni Mario ang mga natitira pang gasolina, sa sasakyan ng mga pulis kung napatay. Itinulak namin ito sa isang malalim na bangin.
Sinakyan namin ang Single na motorsiklo ni Mario, papuntang Taytay Palawan. Dalawang bayan pa ang layo mula sa bayan ng Roxas papuntang norte. Isasakay nya ako sa mga kakilala nyang may bangkang pangingisda, sa bayan ng Tatay.
Sinapit namin ang bayang iyon, halos mag bubukang liwayway na nang mga oras na iyon. Suwerte namang inabutan namin ang isang may kalakihang bangkang di layag, ito ay paalis na rin pa papuntang Simirara Island. Halos kilala si Mario ng mga taga doon, dahil na rin siguro sya ay isang membro ng Hukbong Bayan. Ipinaki-usap nya ako sa Kapitan, nang nasabing malaking Bangkang dilayag na iyon. Na kung maari ay isakay ako papunta sa kanilang pupuntahan. Matapos namin mag paalaman ni Mario sa isat-isa, sinabihan nya akong maayos din ang lahat. Wag daw akong pahuhuli, puwede daw akong umanib sa Hukbong bayan sa Mindoro kung gusto ko.
Mga ilang sandali lang ang aking hinintay, halos kina-inipan ko ang pag tanggal ng tali ng bangkang dilayag na iyon. Para ito ay umalis, at mag layag na. Sa mga oras na iyon, ang pakiramdam ko ay mas safe ako kung akoy nasa dagat. Halos mga ilang araw akong di makatulog, di ko lubos maisip kung bat nangyari ito sa akin. Pero may mga bagay din akong natuklasan ko sa aking sarili, buhat ng mangyari ang pagkakapatay ko sa sa dalawang tiwalaing pulis na iyon. Di ako masyadong kabado, parang relax pa din akong tingnan. Habang tinititigan ko ang aking sarili, sa isang maliit na salamin sa loob ng palikuran ng bangkang di layag na iyon. Umimpis ang aking mga mukha, habang pulang pula na parang nag babaga ang aking mga mata. Dahil na rin siguro sa di ako dalawin ng antok, at naka-katulog.
Nakilala ko si Melvin, isang trepolante ng bangkang de-layag na iyon. Naging magka-palagayang loob kami sa isat-isa, pero di ko ikinuwento sa kanya ang mga nangyari sa buhay ko. Ang pamilya nya ay taga Simirara Island daw ayon sa kanya, may mga kapatid daw syang nag tatrabaho sa Coal Mining sa Simirara Island. Papunta ako kako ng San Jose Occidental Mindoro, para pasyalan ko kako ang kapatid ng tatay ko.
Halos kulang-kulang kami isang buwan sa laot, habang nangingisda ang bangka. Lumabas ang mag-bubukid kung katawan, dahil na rin sa hirap ng trabahong mangisda. Nang sapitin namin ang Simirara Island. Iniwan ako ni Melvin sa kanyang pamilya na na-andoon, ibinilin nya akon sa kanyang kapatid na si Bogart. Kung pwede akong isama sa trabaho nya, kahit pa extra-extra lang. Para maka-ipon ng pamasahe papuntang Mindoro, Nag kataon namang Shut-Down daw ang mining ng ilang Buwan, nang mga pag kakataong iyon. Mabilis na lumipas ang mga araw, habang ako'y nasa maliit na islang iyon.
Sumama muna ako kina Bogart sa kanilang pangingisda, para na din tulong sa pag tira ko sa kanila. Nag bukas uli ang Coal Mining, Dahil kailangan daw ang mga tao sa unang linggo. Makalipas ang isang linggong pag tatrabaho, sa parang impiyernong minahang iyon. Naalis ako sa trabaho, dahil nga extra lang naman ako. Ibingay sa akin ni kapatas Linda, ang nubenta pesos kung suweldo para sa isang linggo kung pag tatrabaho. Si kapatas Linda ang kumukuha ng mga extra'ng tao , para mag trabaho sa minahang iyon.
Isang araw na isinama ako ni Bogart sa loob ng minahan, para mag abang ng trabaho. Nakita ko ang telepono sa loob ng opisinang naandoon, na-alala ko si Clara. Gusto ko syang maka-usap at kumustahin, mis na mis ko na talaga ang aking mahal ng mga pahong iyon. Di ko alam kung ano nang nangyari sa kanya, nang maki-usap ako sa isang lalaki na naandoon. Pasensya na daw, pang business call lang ang teleponong iyon. Hanggang lumipas ang pag pili ng tao, di ako naisama sa mga mag tatrabaho ng araw na iyon. Sadyang kahit saang lupalop ng mund, di maii-aalis ang palakasan at pulitika. Sabagay dapat lang nilang unahin, ang mga datihan ng extra sa lugar na iyon.
Lumabas ako ng minahan at nag lakad na papa-uwi, habang si Bogart ay naiwan na sa loob para mag trabaho. Habang akoy nag lalakad, na-daanan ako ni Kapatas Linda. Si Kapatas linda ay medyo may katabaang babae, parang madumi sya sa katawan. Di kaakit-akit kahit kanino man. Ika nga kahit mag hubad sya sa harapan mo, di mo sya papatusin.
"Lika ka na!," "Sabay kana sa akin papunta ako ng Baryo." Ang yaya nya sa akin, habang nakasakay sya sa isang may kalumaan nang motorsiklo. Tinanong nya ako kung kanino ako nakatira at kung taga saan ako, kako taga Palawan ako. Pupunta ako kako ng San Jose Occidental mindoro, Nag iipon lang ako kako ng pamasahe.
Nag tuloy kami ni Kapatas Linda sa isang maliit na Lagoon, pero ito ay tubig alat pa din. Sinabihan nya ako na malaki laki din ang magiging pamasahe ko, bago makarating ng mindoro. Puwede daw akong pumunta ng Aklan, o kung gusto ko daw sa Boracay ako mag tuloy. May mga lancha daw na galing doon, papuntang Aklan. Saka daw ako sumakay ng mga bangkang bibiyahe mismo, nang San Jose Occidental Mindoro.
Nang sabihin ko sa kanya na wala pa akong perang pamasahe, tumawa pa ito ng malakas. Lumangoy nalang daw ako sa dagat, para pa tuloy akong na-insulto. Habang lumulusong sya sa maliit na Lagoon'g iyon, para maligo. Nag hubad sya ng kanyang pantalong suot, habang itinira nya ang kanyang cycling short na suot at panloob. Nag hubad din sya ng t-shirt, tanging bra at cycling short lang ang suot nya ng mga sandaling iyon.
"Lika maligo ka," "Nang mawala ang pagiging amoy araw mo". Ang yaya nya sa akin, kako sige lang sa bahay nalang ako maliligo. Hinila nya ang isang kamay ko, para sabayan sya sa paliligo. Para akong batang hinila nya sa tubig, di na ako naka tanggi pa sa kanya ng mga sandaling iyon. Dahil wala naman tao sa lugar na iyon, kundi kaming dalawa lang talaga. Nag lalangoy ako at lumapit sa kanya. Nag kuwento sya na, lasinggero ang kanyang asawa, ayaw nitong mag trabaho. Nam-bubugbog pa daw ito pag nalalasing, para tuloy akong na-awa sa aking kausap.
"Tutulungan kita para maka punta ka ng Hanggang Boracay lang," "Doon kana humanap ng ibang pera na pamasahe mo." "Basta pag bibigyan mo ako sa gusto ko," "May itsura ka palang talaga ah." Habang tinatanggal nyang isa-isa ang aking damit na suot sa aking katawan, parang wala akong ganang maki pag Sex ng mga oras na iyon. Isa pa hindi ako bayaran, nakikiraan lang ako sa lugar na iyon.
Dahil matagal na din akong ni naka-karaos, agad na umigkas ang nag huhumindig kung burat. Nang umpisahan nyang dedehin, ang mga mumunting utong ko sa aking mga dede. Habang ang isang kamay nya ay suma-salsal sa mataba kung pag-aari. "Grabe ka ang laki ng burat mo," habang bumaba ang kanyang bibig sa aking ka-angkinan.
Sinuso nya ang aking burat na parang uhaw na uhaw sa laman, bumigay na din ang aking natatagong kalibugan. Napahawak ako sa kanyang ulo, habang nakapikit lang ang aking mga mata.Magaling ding sumuso si kapatas Linda, parang maabot ko agad ag sukdulan ng mga sandaling iyon.
Ini-angat ko sya at tinanggal ko ang kanyang suot na bra, halin-hinan kung sunuso ang lugaygay nyang mga dede. Unti-unting tumayo ang mga malalaking nyang mga utong, sinungkal-sungkal ng ko ng aking dila ang mga ito. Ini-angat nya ang aking ulo at kinuyumos nya ako ng halik sa aking mga labi, dinaig ng libog na aking nararamdam ang masangsang na hininga ni kapatas Linda. Halos masuka ako sa kanyang pag halik sa aking bibig, pero sa kabila nito parang ibang libog ang dulot nito sa akin ng mga pag-kakataong iyon.
Binulungan nya ako na kainin ko ang kanyang puke, nang hubarin ko ang cycling short nyang suot. Umalingasaw ang kakaibang amoy, mula sa puke nya. Pilit nyang itinutulak ang aking ulo sa kanyang ka-angkinan, Pina-upo ko sya sa tubig. Nang mailubog na nya ang kanyang balakang, sa tubig dagat sa lagoon'g iyon. Pinasayaran ko ng aking matulis na dila, ang mumunting kuntil sa ibabaw ng puke nya. Halos ipag ngud-nguran nya ang aking mukha, sa kanyang kaangkinan. Hinawi ng aking dila, ang makapal na bulbol na nakapaligid sa kanyang puke. Habang nilalamas ko ng aking dalawang mga kamay, ang kanyang mga suso.
Patagilid kung kinantot si kapatas Linda, halos mapa igik sya ng tuluyan kung sakyurin ang kanyang malaki at madulas na puke. Habang nakayakap ako sa kanya, panay ang himas ko sa mga lawlaw nyang mga suso.
"putang ina ka!," "Ang sarap mong mag trabaho." "Lalabasan ako sayo," "AHHHH....AHHHH.".."Ge bilisan mo pa," "Wag kang titigil." "Ayan na ako," "OHHHHH....Sige pa." Ang mahinang mga bulong nya sa akin, habang pinakawalan ko na din ang naipon kung libog ng mga sandaling iyon.
"AHHH...AHHH....OHHHH. Sunod sunod ko syang kinanyod ng malalakas, habang pina-kakawalan ang mapakarami kung tamod na naipon ng ilang buwan. Halos lumabas pa ang iba sa kanyang puke ng hugutin ko ang aking matigas pang burat, pabagsak kung inilapat ang aking likuran, sa mababaw na tubig ng lagoon'g iyon.
Matapos nya akong abutan ng Singkwenta pesos, na kabayaran sa pag kantot ko sa kanya. Tila diring-diri ako sa aking sarili, parang ang baba na ng tingin ko sa aking pag katao. Pero may kaibahan ba ito sa ginawang pag tulong sa akin, nang kapatid ng aking ina. Nang umpisa nya akong matikman, halos wala kaming pinalampas na araw. Mga ilang daang beses ko kayang kinantot ang tiyahin ko, bago pa man ako maka-tapos ng koleyo. Mga isiping dala-dala ko habang naka-angkas ako sa motor ni kapatas Linda. Nang maidaan nya ako sa bahay na tinutuluyan ko, agad na ring umalis ito na parang walang nangyari. Sa isip-isip ko, gawain na nya siguro yon talaga. Ang umupa ng lalaki para kantutin sya.
Lumipas ang mga araw, nadag-dagan pa ang aking ipon para sa pamasahe. Nag paalam na din ako sa mga magulang ni Melvin at ni Bogart. Nag punta ako ng Boracay, para doon sumakay ng lanchang papuntang Aklan. Bago tumuloy ng, San jose Occidental Mindoro.

===========================================================

Matapos akong makapag-paalam sa mga magulang nila Melvin at Bogart, sumakay ako ng Bankang de motor at nag punta sa Boracay. Dumating ako doon na halos mag-tatakip silim na din, pag-baba ko pa lang ng bangkang de motor na aking sinakyan. Ramdam ko ang kasiglahan, nang maliit na islang iyon. Nag ikot-ikot muna ako sa lugar, para mag hanap kung saan ako puwedeng mag palipas ng magdamag.
Nag hanap-hanap din ako ng mumurahing karinderya, dahil halos na lipasan na din ako ng gutom. Marahil sa haba na din ng biyahe na aking pinanggalingan, halos ang mamahal ng bilihin sa mga kainang na-andoon. kung aking susumahin di aabot ng isang linggo, ang pera kung naipon. Malamang sa pagkain palang mapunta, ang lahat ng ito.
Naki-nood ako ng Telebisyon sa isang karinderyang naandoon, nakilala ko si Luisa. Isa sya sa mga serbadura sa nasabing karinderya, pala ngiti si Luisa sa lahat ng naandoon. Isang sandaling lumabas sya ng karendirya, para kunin ang mga pinggang pinag-kainan sa mga mesang nasa labas. Naki-usap ako sa kanya na kung pupuwede akong bumili ng kanin lang, at mang hihingi ako kako ng konting sabaw. Kulang kako kasi ang pera ko, matapos syang kumuha ng kanin at sabaw. Inabutan nya pa ako ng isang balot na kanin, at may ulam pang kasama. Kako kulang nga ang pera kung pambayad, ok lang daw libre na yong iba. Ang totoo noon gusto kung tipirin, ang dala kung konting pera.
Mga bandang alas Dos ng madaling araw, naandoon pa rin ako sa karinderyang iyon. Habang nag sasara na sila Luisa ng kainang-iyon, tumulong ako sa kanilang ginagawang pag sasara. Naki-usap ako sa kanya na kung puwede akong mag palipas ng gabi, sa nasabing kainan. Sumang-ayon naman ang may-ari nito, sa aking paki-usap. Doon din pala natutulog si Luisa at dalawa pa nitong kasama.
Nang maisarado na naming lahat, ang maliit na kainang iyon. Mga ilang minuto lang lumabas na din si Luisa, nakipag kwentuhan ito sa akin. Sinabi ko sa kanya kung saan ako pupunta, nag tanong din ako kung ano ang magandang diskarte. Para makarating ako ng San Josie Occidental Mindoro, dapat daw kahit papano may pitong daan piso ako, hanggang isang libong piso para makarating sa aking pupuntaha. Halos kulang sa Dalawang daang piso, ang aking pera ng mga sandaling iyon. Sinabi din nya na taga doon din sya, sa aking pupuntahan.
Nag karoon tuloy ako ng interes sa aking kausap, di dahil may itsura din si Luisa. Kundi puwede akong makakuha ng impormasyon sa kanya, patungkol sa lugar na aking pupuntahan. Nang tanungin nya ako, kung saan sa San Jose ako pupunta. Kako di ko nga alam kung saan, o anong Barangay nakatira ang aking tiyuhin. Tumawa sya sa mga sagot ko, sobra sa tatlumpong Barangay daw ang San Jose. Para tuloy nawalan ako ng pag-asa, nang ipakita ko ang litrato ng aking tiyuhin na bigay ng tatay ko. Di nya daw ito kilala.
Lumipas ang mga araw, tumulong ako sa karinderyang pinapasukan ni Luisa. Tangging pag kain lang, ang aking kabayaran. Dahil di naman nila talaga kailangan ng tao. Medyo ilag din akong mag gagala sa araw, dahil nga nag tatago ako ng mga pag-kakataong iyon. Sa gabi ako gumagala, pag tapos na ng trabaho sa karinderyang iyon. Isang gabing nag libot ako sa Isla, may lumapit sa aking isang banyagang bakla. Ayon sa kanya bakasyon lang sya sa lugar na iyon, ok naman pala daw kahit papaano nakakapag-salita ako ng English.
Sumabay sa akin sa pag lalakad ang puting baklang iyon, Deretsahan syang mag salita. Kinausap nya ako kung pumapatol ba ako sa bakla, kako ang totoo nyan wala pa akong karanasan sa parehas kung lalaki. Inalok nya ako sa halagang dalawang daang piso, kapalit ng pakikipag talik ko sa kanya. Kako di ako pumapatol sa bakla, kagaya kako ng sinabi ko sa kanya. Virgin pa ako kako, sa mga kagaya nya ang pagkatao. Inalok nya ako na gagawin nyang Limang daan piso, kung sasama daw ako sa Hotel na tinutuluyan nya.
Dahil sa hinihingi ng pag kakataon, ayaw ko man kailangan kung ipikit ang aking mga mata. Kailangan ko talaga ng pera ng mga pagkakataong iyon, kako money down muna. Take it or leave it, matapos nyang iabot ang Limang daang piso sa akin. Nag tuloy kami sa kanyang tinuluyang hotel, upang maki-pag talik sa kanya.
Sa kauna-unahang pag kakataon, nadilaan ng kapwa ko lalaki ang aking ari. Labag man sa kalooban ko na gawin ang mga bagay na iyon, pero wala akong magawa. Wala naman akong mapasukang trabaho, sa lugar na iyon. Ipinikit ko nalang ang aking mga mata ng mga sanadaling iyon, Habang nag papakasasa ang puting baklang iyon sa aking katawan. Dinilaan nya lahat ang buo kung katawan, tumanggi akong makipag halikan sa kanya. Parang na-inis pa ito sa akin, nang itulak kong pababa sa aking dibdib ang kanyang mga labi.
Kumuha sya ng Condom at isinuot sa aking burat, nagulat pa ako sa kanyang ginawa. Nai-bulong ko sa aking sarili, "Iba din ang trip ng taong ito." Matapos nyang isuot ang nasabing Condom, sa aking matigas na burat. Tuma-likod sya sa akin, humawak sya sa gilid ng kama. Kantutin ko daw sya sa puwet, bagay na di ko sinang-ayunan. Aalis na ako kako, wala kako sa usapan namin ang ganun. Nang akmang-aalis na nga talaga ako, kung ipag papatuloy nya ang gusto nya. Kinuha nya ang perang ibinigay nya sa akin. Tang-ina sya kako, nadilaan na nya ang burat ko. Kaya di na nya puwedeng bawiin, Ang sabi ko sa kanya.
Nag maka-awa sa akin ang puting bakla, na huwag na akong umalis. Dadag-dagan daw nya ang pera ibinigay nya sa akin, do-doblihin daw nya ito. Basta kantutin ko sya sa puwet, kako kunin nya muna yong pera. Halos nanginginig na tumalima ang puting bakla, habang kinukuha ang pera nya sa kanyang pitaka. Matapos nyang mai-abo,t ang panibagong limang daan pisong papel. Dinilaan nya uli ang aking burat, habang pinasa-salsal nya sa akin ang kanyang titi.
Kako wala sa usapan ang ganun, pinatuwad ko sya. Sa isip-isip ko, "Para matapos na ito." Pinahiran ko ng laway ang condom kung suot, labag man sa kalooban ko ang aking gagawin. Kinantot ko sya sa kanyang puwet, habang nag sa-salsal sya ng kanyang titi. Mga ilang sandali pa nilabasan na sya, halos mabaliw sya ng sumabog ang tamod nya sa gilid ng kamang hinahawakan nya. Aaminin ko, kahit labag sa loob ko ang aking ginagawa. Umabot din ako sa sukdulan ng mga sandaling iyon.
Nang maka raos kaming pareho, nag bukas ng beer ang puting bakla. Nag-usap kami sa mga buhay buhay, sinabi nya na taga Sweden daw sya. Kako dumaan lang ako sa lugar na iyon, wala ako kakong pamasahe kaya pumatol ako sa kanya. May kabaitan din ang baklang iyon, binola bola ko sya. Mukhang mabait naman kako sya, bago kami mag hiwalay inabutan nya pa ako ng Dalawang daang piso. Kako Gawin na nyang limang daan Piso ang iabot nya sa akin, babalikan ko sya kako kinabukasan. Libre na kako, at gagawin ko lahat ng gusto nya. Umalis akong isang libo limang daan ang aking nakuha sa baklang iyon.
Pero nag request pa sya bago ako umalis, halikan ko daw sya sa labi, kung talagang totoo ako sa mga sinabi ko. Wala na akong nagawa, nakipag halikan ako sa kanya. Nang maka-alis na ako, at maka-baba ng hotel nyang tinutuluyan. Halos masuka ako sa aking ginawa, inisip ko nalang na hinihingi lang talaga ng pag kakataon.
Nang sapitin ko ang Karinderya nila Luisa, inabutan ko syang gising pa. Nag-usap kami at nag kwentuhan. Nag paalam na ako sa kanya, aalis na ako kako- kinabukasan. Nag taka pa ito kung saan ako kumuha ng ipamamasahe ko, kako may nag yayang bakla sa akin. Ayaw ko man kako, pero kailangan ko talaga ng pera. Gumawa sya ng sulat para sa mga magulang nya, kung maaari daw dalhin ko sa kanila sa San Jose Mindoro. Gusto man daw sana nyang mag padala ng pera sa mga ito, pero malayo pa ang kanyang suweldo. Ini-abot ko sa kanya ang isang buong limang daang piso, kako ilagay nya sa loob ng sobre kasama ng sulat nya. Tutal kako may isang Libong piso pa ako, at may natira pa ding konti sa dala kung pera galing Simirara. Tutal kako pinatira at pinakain naman nila ako ng libre.
Tumulo ang luha sa mga mata ni Luisa, ang bait bait ko daw. Kako wala yon, pero ang nasa isip ko. "Di mo lang alam, isa akong kriminal na tao. Sabagay ipinag-tanggol ko lang ang sarili ko, pero ganun na rin yon. Halos madaling araw na kaming nakatulog, nag kwentuhan kami ng kung ano-ano. Ibinigay din nya ang Address nya sa lugar na iyon, sulatan ko daw sya kung may oras ako.
Inihatid ako ni Luisa sa sakayang papuntang Katiklan, doon daw may mga bumibiyahe na ng papuntang san Jose. Pero madalang daw, mag hintay at mag tanong-tanong nalang ako sa mga taga doon. Halos pasakay na ako ng Lancha'ng iyon, papuntang Katiklan ng pigilan nya ako. Itinuro nya ang halos papaalis na ding Pribadong Yate, pag-aari daw ng Mayor ng San Jose Occidental Mindoro ang Yateng iyon. May business daw sa Boracay, deretso daw iyon ng San Jose. Kako baka puwedeng kausapin nya, para makikisabay na ako. Tumanggi sya sa paki-usap ko, di daw nya kayang makipag-usap sa ganong katataas na tao.
Nilapitan namin ni Luisa, ang isang lalaking halos ka-edad ko lang. Matapos akong mag pakilala, sinabi kung taga San Jose din kami ni Luisa. Binanggit ko ang Barangay Caminawit, kung taga-saan ang aking kasama. Matapos kausapin ng batang lalaki ang may-ari ng Yate, na Mayor nga ng San Jose. Di naman kami nag dalawang salita ni Luisa, ang akala pa nga nila dalawa kaming sasakay sa Yateng iyon.
Umalis ako ng Boracay na punong puno ng pag-asa, bukod sa nag karoon pa ako ng kaibigang tumulong sa akin. Kahit na sa maiksing panahon ng aming pagkaka-kilala, "Hinding hindi kita maka-kalimutan Luisa." Ang naibulong ko sa aking sarili, habang papalayo ang Yateng iyon. Naka-tanaw pa din ako sa kanya, sya naman ay panay ang kaway sa akin. Matapos akong mag pakilala kay Manuel, ang lalaking nag pasakay sa akin sa Yate'ng iyon. Ayon sa kanya sya ay pamangkin ng Mayor naming kasama, kasosyo daw ang tiyuhin nya sa isang Hotel na naandoon.
Tumulong ako sa mga gawain sa Yate, pag luluto at kung ano ano pa. Madali naman kaming nagkapalagayang loob ni Manuel, ang tingin ko nga sa kanya ay may pagka-binabae sya. Silahis kung baga, pero lalaking lalaki ang porma nya. Nang tanungin nya ako tungkol sa bayang aming pupuntahan, sinabi ko sa kanya ang totoo. Wala ako kakong kilala sa bayang iyon, nakilala ko lang kako si Luisa sa Boracay. Binanggit ko lang kako ang barangay nila. Para pasakayin nila ako. Nag tawanan pa sila ng tiyuhin nya, ika itapon na ako sa dagat.
"Gusto ko ang diskarte mo bata," "Listo ka." "Yang ang mga kailangan ko," ang pag papatuloy ng Mayor. Nang tanungin ako ni Manuel kung saan ako tutuloy, pag sapit namin ng San Jose, pinakita ko ang litrato ng tiyuhin kung bigay ng aking ama. Pero kako hahanapin ko pa kung saan sa San Jose.
Nag tanong ng kung ano-ano ang Mayor sa akin, kung anong pakay ko sa San Jose. Kako simula ng maging tao ako, diko pa nakikita ang tiyuhin kung iyon. Kaya pinahahanap ng tatay ko sa akin, ang pag papatuloy ko. Tinanong ako ng Mayor kung mahilig ba ko sa mga manok, kako wala akong karanasan pero madali naman akong matuto.
Dumating kami ng San Jose Occidental Mindoro, halos isang araw isang gabing biyahe sa banayad na takbo ng Yate'ng iyon. Matapos akong dalhin sa bahay ng Mayor, sinamahan ako ni Manuel sa Farm ng mga manok. Yon daw ang dibersyon ng kanyang tiyuhin, ang mag sabong at mag palahi ng mga manok. Ipina-kilala ni Manuel sa akin ang mga tauhan ng kanyang tiyuhin, sa Farm ng mga manok panabong na iyon.
"Robin, ito si Arturo," "Taga Bacolod sya." "Ang Handler ng mga manok dito," matapos kung makilala isa-isa ang mga taga doon sa manukang iyon. Kinabukasan ng umaga, nag umpisa na din akong mag trabaho. Bilang taga walis ng mga tae ng manok sa umaga, taga lagay ng mga inumin at taga pakain. madali kung naging mga kaibigan ang mga kasama ko, sa farm na iyon.
Tuwing Sabado at Linggo, kasama ko sina Manuel at ang Mayor sa sabungan. Si Manuel naman ay isang Registered Nurse, sa isang maliit na pribadong hospital. Na pag-aari din daw ng Mayor, ayon sa kanya ang kanyang tiyuhin ay isang Doktor.
Nalibang ako ng husto sa aking bagong trabaho, kahit pa sa gilid ng bundok ang farm na iyon. Paki-ramdam ko ay safe ako sa lugar na iyon, lalo pa't may sinabi din ang aking bagong amo. Mabilis na lumipas ang panahon, sa Baryo Magbay na iyon.
Isang araw ng Linggo noon, dumating si Manuel na kasama ang kanyang tiyuhing Mayor. Kumuha sila ng mga manok, para ipapadala raw sa Batangas. Para sa isang Derby, pinasama nila ako pababa ng bayang ng San jose. Para doon na din matulog, at mag pakain ng mga ipapadalang mga manok kina-umagahan.
Matapos kung maisa-ayos ang mga manok, nag yaya si Manuel ng Good time daw. Nag-inom kami sa isang Beerhouse, na isa sa mga negosyo ng tiyuhin nya. Nalasing sya ng sobra ng gabing iyon, halata ko sa itsura nya ang kanyang pagka-tao. Alam kung may itinatago sya, sa kanyang sarili.
Nag tuloy kami ng pag-iinum sa tabing dagat, ayaw na daw nya ng malalakas na tutog sa Beer house na iyon. Pumuwesto kami sa isang maliit na upuan sa tabing dagat, at doon nag tuloy ng pag iinum.
"Alam ko Robin," "Alam kung di ka regular na isang karaniwang kabataan lang." Kasi daw kung mag salita ako, kalmado at parang di raw ako marunong magalit. Nag-usisa din sya sa peklat ko sa braso, at likod ng kaliwang balikat ko. Nang tanungin nya ako, kung sino ba akong talaga. Taga Palawan ako kako, kaya dapat nya ako-kakong tulungan na hanapin ang tiyuhin ko sa bayang iyon. Sa sobrang kalasingan nya, inamin nyang isa siyang Anak ni Adan. Sinabihan ko sya na walang masama, kung ano man sya. Importante kako kung papaano nya pina-halagahan at dalhin, ang kanyang sarili.
Maging nalapit kami sa isat-isa ni Manuel, at naging magkapalagayang loob simula ng gabing iyon. Nang maihatid namin ang mga manok sa airport kina-umagahan, nag tuloy kami sa Munisipyo ng San Jose Occidental Mindoro. Sya mismo ang nag tanong at lumapit sa mga taong munisipyo, wala daw sa record ng Census nila. Ang pangalang Orbano Martin. Pero may dalawang tao din daw ang lumapit sa kanila, mga dalawang buwan palang ang nakakaraan. Ibig sabihin nasa San Jose na ako ng mga oras na iyon, isang magandang babae daw at isang matandang lalaki.
Halos pangani-ngani ko nang maki-usap kay manuel, kung puwede kaming makitawag sa teleponong na-andoon. Parang limot ko na ata ang mga numerong aking tatawagan, pero may mga lista ako nito sa likod ng litrato ni Clara. Sa loob ng aking pitaka, pero piniit ko ang aking sarili ng mga sandaling iyon.
Nag buntong hininga ako, at lumakad ng papalabas ng opisinang iyon. Sumunod sa akin si Manuel na parang nakiki-simpatiya pa sya, kahit di nya alam ang takbo ng aking pag-iisip. Matapos akong ihatid ni Manuel sa farm, bumalik ang normal kung buhay sa pag aalaga ng mga manok panabong. Mabilis na lumipas ang mga buwan halos Sobra isang taon, na rin pala akong nag tatago sa batas. Isang gabing nagising ako ng hingal na hingal mula sa isang bangungot, napanaginipan ko si Clara.
Nasa loob daw ako ng isang maliit at malalim na Balon, pilit nya daw ina-abot ang aking mga kamay para iahon. Sa malalim na balong aking kinahulugan, Iyak daw sya ng iyak. Nagising akong nangi-nginig ang aking katawan, halos mayanig ang kawayang kama kung tinutulugan. Ina-apoy ako ng lagnat, Nag doble ako ng suot kung damit. Lahat ng kumot ko ibinalot ko na sa buo kung katawan, pero parang lamig na lamig parin ako.
Malalakas at nakakabinging mga ugong, ang naririnig ko sa aking dalawang taenga. Sumisigaw ako ng di ko alam, kung ano ang aking sinasabi. Nag sigi-singan ang aking mga kasama, sa maliit na kubong aming tinutulugan sa gitna ng farm na iyon. Alam ko pa ang mga nangyayari, pero wala na akong lakas. Hindi nila kayang pigilan ang panginginig ng aking katawan. Halos di ko kayang abutin ang aking pitaka na nahulog, sa aking higaan.
"Diyos ko po!," "Patawarin mo ako sa lahat ng aking mga pagkaka-sala saiyo." "Sa mga pamilya ng taong napatay ko," "Di ko po sinadyang mangyari ito." "Ayaw ko pa pong mamatay," "Pero kung ito ang kalooban mo wala po akong magagawa." "Clara, Carla," "Patawarin nyo ako kung minahal ko kayong parehas." "Ang tanging ala-ala nyo ang babaunin ko sa kabilang buhay." Ang mga huling kataga kung nailagay sa aking isipan, bago nila ako buhatin at isakay sa Tricycle na Service ng farm na iyon.

===========================================================

"Clara, Carla," "Patawarin nyo ako kung minahal ko kayo ng parehas." "Tanging ang mga ala-ala nyo," "Ang babaunin ko sa kabilang buhay."Ang mga huling katagang nailagay ko sa aking isipan, bago nila ako buhatin at isakay sa tricycle na sevice ng farm na iyon.
Halos mabitawan nila ako sa kanilang mga bisig, habang pasakay na kami ng nasabing sasakyan. Marahil sa lakas ng panginginig ng aking katawan, alam ko pa ang mga nangyayari sa aking paligid. Buhay na buhay pa ang aking ulirat, nang mga sandaling iyon. Habang nag-lalakbay kami papuntang bayan ng San Jose. Sa kabila ng mga ugong sa aking taenga, parang sasabog ang aking ulo na ubod ng sakit.
Ideneretso nila ako sa maliit na pribadong hospital, nang aming among Mayor. Namalayan ko pa ang pag dating ni Manuel, na pamangkin ng may ari ng pangamutang iyon. Pati ang pag lagay ni Arturo ng aking pitaka sa aking bulsa, alam na alam ko pa. Tuluyan na akong nawalan ng ulirat, nang maturukan ako ni Manuel ng gamot, na di ko rin alam kung para saan ang gamot na iyon.
Nagising ako mula sa aking napaka-himbing na pagtulog, nang ayusin ni Manuel ang suwero na nakakabit sa aking isang braso. Ayon sa kanya halos Kinse oras akong nakatulog, marahil sa pagod na din daw ng aking katawan at sa gamot nyang isinaksak sa akin. Malaria daw ang sakit ko, ang pag papatuloy nya. Habang ina-abutan ako ng mainit na noodle, na nakalagay sa isang maliit na platito. Pumunta daw doon ang Mayor, habang tulog na tulog ako. Ligtas na daw ako sa mga oras na iyon, nakamamatay daw ang Malaria kung di maaagapan. Puwede din daw akong makomatos, para pa tuloy akong kinabahan sa mga sinabi nyang iyon.
Magpahinga daw ako at baka may mga dumalaw na bisita sa akin, nang sa ganun daw may lakas ako para kausapin ang mga ito. Di ko binigyang pansin, ang mga sinabi ni Manuel sa akin ng hapong iyon. Nang makakain ako ng noodles na ibinigay nya sa akin, para akong patay na natulog na muli sa isang maliit na kama ng hospital na iyon. Parang di ko namalayang halos mag ta-tatlong araw na pala ako, sa pagamutang iyon.
Halos ma-alimpungatan ako, mula sa aking napaka-haba at napaka limbing na pag kaka-tulog. Naramdaman ko ang mga himas ng isang kamay, sa aking noo at pisngi. Yumakap sa aking dibdib ang isang bisig na kay lambot, at kay bango. Narinig ko ang mahinang mga hikbi, mula sa nag mamay-ari ng mga bisig na iyon. Pinilit kung imulat ang puro muta ko pang mga mata, dahil na rin sa mahabang pag kakatulog ko.
Napaba-likwas ako sa aking nakita, nang tuluyan ko nang maimulat ang aking mga mata. Di ako makapaniwala sa aking nakita, nang mga sandaling iyon, paano ito nangyari?. Na-nanaginip pa ba ako?, ang naitanong ko sa aking sarili.
"Clara!," ang mahina kung banggit sa pangalan ng babaeng naka-yakap sa akin. Niyakap ako ng mahigpit ni Clara, nang mamalayan nyang tuluyan na akong nagising. Humagulgol ito ng mahinang iyak, iyak na punong-puno ng kasiyahan. Simula ng banggitin ko ang kanyang pangalan, di ko man lang magawang makapag salitang muli. Para akong na pipi sa aking nakita, naramdaman ko nalang na bumigay na din ang aking emosyon. Gusto kumang pigilin, pero di ko na kaya. Natangay na din ako sa mga iyak nya. Kumawala ang aking mga naipong hula, sa aking mga mata. Na nag mumula sa aking nag aapoy na damdamin, dahil sa labis na kasiyahan ng mga oras na iyon.
"Robin," "Salamat sa diyos at buhay ka." "Ang tagal kitang hinanap," "At nag hintay sa iyong tawag." Ang mga salita ni Clara, habang siya ay umiiyak at nakayakap sa akin ng mahigpit. Wala akong masabi sa kanya, tanging mga hagulgol lang ang aking naisagot sa kanyang mga sinabi sa akin. Sa kauna-unahang pag kakataon, doon ko maranasan ng umiyak ng todo. Mga bagay na nag pagaan sa aking pakiramdam, parang naging maaliwalas ang tagbo ng aking pag-iisip.
Tinawagan daw sya ni Manuel, nang gabing isugod ako sa pagamutang iyon. Dahil daw baka mamatay ako, nang wala lang namang kamag anak, o malapit sa akin na makaka-alam. Nakuha daw ang number nya sa likod ng litrato, sa loob ng aking pitaka. May nakasulat kasi ito sa likod at may pirma nya, kaya sya ang naisip agad ni Manuel na tawagan. Maigi naman daw at nasa bahay na sya ng gabing iyon, galing sa kanyang bagong trabaho.
Parang bigla akong gumaling ng mga oras na iyon, pakiramdam ko nag dahilan lang ang sakit na Malaria'ng iyon. Simula ng makita ko ang aking mahal na si Clara, nag iba ang aking pakiramdam. Habang tinu-tusukan ako ni Manuel ng gamot, sa suwerong naka-kabit sa akin. Tuwang-tuwa ito sa amin ni Clara. Naiyak din daw sya, nang marinig nya kaming nag-iiyakan ng aking mahal. Di ko naman daw sinabi sa kanya na may girl friend pala ako, at ubod ito ng ganda.
Doon ko pinahalagahan ang ginawa ni Manuel sa akin, bukod sa asikasong-asikaso nya ako habang akoy nasa hospital na iyon. Kung tutuusin, sino ba naman ako para sa kanya. Dumating ang tiyuhin nya, para siguraduhin na pwede na akong lumabas ng maliit na pagamutang iyon. Matapos kung mag pasalamat sa Mayor, sa pag kakaligtas nila sa buhay ko. Pati na rin kay Manuel, ipinakilala ko si Clara sa kanyang amain. Nag biro pa ang Mayor sa akin ng ganito.
"Di kapa mamamatay Robin," "Kumbaga sa manok panabong." "Isa kang BULLSTAG." Matapos ang aming pag uusap, naki-usap ako sa kanila na kung pu-puwedeng di muna ako papasok sa farm. Bagay na sinang-ayunan naman nila. Halos limang araw din ako sa nasabing pagamutan, habang tuloy-tuloy pa din ang inum ko ng mga gamot. Para sa aking pagaling ng sakit, nag tuloy kami ni Clara sa hotel nilang kinuha ni Manuel. Para na rin sa pansamantala nyang pag tigil sa San Jose, kahit pa inalok sya ng pamangkin ng Mayor na puwede syang mag tuloy sa bahay nito. Sa Barangay San Roque, kung saan malapit sa Airpot ng San Jose.
Sa Sikatuna beach Resort, kami nag tuloy ni Clara Nang hapon iyon. Malapit lang din sa lugar nila Manuel. Nag pa reserba sya ng isang mesa malapit sa tabing dagat, para sa aming hapunan. Pag pasok namin ng kanyang silid na inupahan, may dalawang malaking bagahe sa gilid ng kuwartong iyon. Dala-dala daw nya ang mga iyon, matapos buksan. Isa-isa nyang inilabas ang mga laman nito, halos mga gamit pang lalaki ang laman ng isang nasabing bagahe. Para daw lahat sa akin iyon, ang tanging sapatos ko lang daw ang nahirapan syang hanapin. Dahil na din sa laki ng aking paang size 12 inches na sukat, nag labas din sya ng Celpon. Ito daw ay para sa akin, para daw kahit saan ako mag punta ay pwede na nya akong maka-usap.
Sa totoo lang, sa halos isang taon at kalahati naming di pag kikita ni Clara. Kahit pa mahal na mahal ko sya, pero parang ang layo-layo na nya. Parang nag iba na ang lahat, sa aking pakiramdam para sa kanya. Ang pakiramdam ko lang siguro ang nag bago, sya di ko makitaan nito. Dahil na rin siguro sa mga pinag daananan ko, kahit pa alam ko mismo sa aking sarili na mahal ko pa din sya. Mahal na mahal, pero parang ang liit-liit ng tingin ko sa aking sarili. Nang mga sandaling iyon. Parang duming-dumi ako sa aking sarili. Nalala ko tuloy sya ng pasyalan ko sa Maynila, para ibigay ko ang aming mga regalo. Para sa kanyang kaarawan at pag tatapos.
Sa daan pa lang Halos paliparin ko noon, ang bago nyang Alfa Romeo. Dahil nga, gustong-gusto ko syang matikman na agad-agad. Pero ng panahong iyon, ibang-iba talaga ang aking pakiramdam. Parang ok lang, kahit di kami mag talik ni Clara. Pina-una ko syang maligo, kahit pa gusto nyang sabay kami pero di ako pumayag. Siguro inintindi nya nalang ako, dahil nga galing lang din ako sa sakit.
Bago pa kami kumain ng hapunan, umorder sya ng isang bote ng red wine. Kahit alam kung umi-inom pa ako ng gamot at kagagaling ko lang sa sakit. Uminom na din ako ng alak, alam kung kailangan ko ito ng mga sandaling iyon. Pampalakas loob kumbaga, para masabi ko ang di ko ata kayang sabihin sa kanya.
Alam kung mahal na mahal ko pa din sya, nang mga oras na iyon. Pero handa na akong sabihin lahat sa kanya, lahat-lahat ng pangit kung nagawa para sa kanya. Iniwasan kung mag bitaw ng mga madam-daming mga salita, sa kanya. Nakapag desisyon na ako sa aking sarili, bahala na kung anuman ang kalabasan nito. Isang bagay ang nag tutulak sa akin ng mga sandaling iyon, di ako ang tamang lalaki para kay Clara. Bahala na ang aking pamilya sa kanilang buhay, ayaw ko man itong mangyari. Hintay ko lang sya sa kanyang mga sasabihin, para sa akin. Halos nanga-ngalahati na namin ang red wine na iyon, pero patingin tingin lang ako sa kanya. Di ako nag sa-salita.
"Honey," Parang ang layo-layo na natin sa isat-isa." "Parang ang laki-laki ng ipinag bago mo," "Dika-naman dating ganyan ah." "May kapalit naba ako sa puso mo?." Masugid akong nakinig sa mga sinabi, at sasabihin pa nya sa akin. Habang nakatingin lang ako ng deretso sa kanyang mga mata. Iniwasang kung banggitin ang mga patayang kinasadlakan ko, ayaw kung mawala sa tema nang aming pag-uusap. gusto kung ituon muna sa aming mga sarili, ang aming mga pag-uusapan.
"Walang na-bago Clara," "Ikaw lang ang babae'ng tangi kung minahal." "Ikaw ang laging laman ng aking puso't isipan," "Pero di ako karapat-dapat sa busilak mong puso." "Marumi ako Clara," Simula pa man ng umalis ako ng Palawan." "Binaboy ko na ang aking pag-katao," "Ipina-upa ko ang katawang ito kung kani-kanino." "Kapalit ng salapi," "Para lang mabuhay ako at makarating sa lugar na ito. Ang pag papatuloy kung wika sa kanya.
Humagulgol sya ng iyak at lumapit sa akin, Hinalikan nya ako sa aking mga labi. niyakap nya ako ng mahigpit. Kahit pilitin ko sa aking sariling di lumuha, gusto kung maging parang bato ang aking puso ng gabing iyon. Gusto kung tapusin na namin ni Clara ang aming relasyon, alam kung di ako ang lalaking naba-bagay para sa kanya. Tumulo na din ang aking mga luha at nalaglag ito sakanyang pisngi. Halos mag tinginan sa amin, ang mga kumakain sa nasabing hotel na iyon.
Matapos syang mag-iwan ng pera sa mesang iyon, Wala ng salitang namagitan sa amin ni Clara. Agad na din kaming nag tungo sa kuwarto nyang inupahan, namalayan ko nalang na tinatanggal ko ang kanyang mga damit ng isa-isa.
Habang nakatitig ako sa kanyang mga mata, ibinaba ko ang masikip na pantalong maong nyang suot. Siniil ko sya ng ma-aalab na mga halik, halik na punong puno ng pananabik sa aking mahal na si Clara. Habang ang isa kung kamay ay humihimas, sa kanyang mga malalaki at tayong-tayong mga suso. Bumaba ang aking mga halik sa kanyang leeg, pababa sa kanyang mga suso. Sabik na sabik ako sa kanya, tinanggal ko ang bra na tumatabon sa mga ito. Walang pinag bago ang tindig ng mga suso nya, napaka-ganda pa rin nito. Buong pananabik at pagnanasa ko itong dinilaan ng salit salitan.
Ibinaba ko ang aking mga halik sa pusod nya, di ko panalampas ng aking mainit na dila ang kanyang pusod. Habang ang isa kung kamay ay hini-hilang pababa, ang kanyang suot na panty. Ini-upo ko sya sa gilid ng kamang na-andoon, ibinuka ko ang kanyang dalawang mga hita. Pinasayaran ko ng aking mainit na dila ang kanyang nag lalawa ng ka-angkinan. Halos mapasigaw si Clara ng umpisahan kung sungkal-sungkalin ang sobrang basa na nyang puke.
"HONEY," "ANG TAGAL KUNG PINANABIKAN ANG MGA SANDALING ITO.""AHHHHH."..."OHHHHHHH."
"HINDING, HINDI NA TAYO MAG HIHIWALAY PANG MULI." "HONEY KO." Ang mga katagang lumabas sa mga bibig nya, habang kinakain ko ang kanyang puke. Itinigil kung pan-sumandali, ang aking ginagawang pag kain sa kanyang-ari. Tinanggal ko ng isa-isa ang aking mga damit, habang nakatitig lang sa kanya.
Lumapit ako sa kanya, at ipina-subo ko ang nag huhumindig kong pag kalalaki. Buong pananabik nya itong pinasayaran ng kanyang basang dila, isinubo nya ito at dinilaan na parang dumi-dila sya ng lollipop. Halos labasan ako sa kanyang ginagawa sa akin, pinatigil ko sya at hinalikan ko sya sa labi.
Habang pinahiga ko sya sa kamang iyon, hinagod ko ng aking dila ang kanyang buong katawan. pinag bukahan na nya ng kusa ang kanyang mga hita, itinapat ko ang aking nag-ngangalit na burat. Iginiya ko ang pinaka-ulo nito sa kanyang basang-basa ng puke, habang nakatukod ang aking dalawang mga braso sa kamang iyon. Kumapit sya sa aking mga bisig, habang dahan dahan ko syang bina-bayo.
Sabik na sabik kami sa isat-isa, nang aking mahal na si Clara. Pinag samang libog at pag mamahal, ang aming naradama sa isat-isa ng mga sandaling iyon. Sinunod-sunod ko na ang ginagawa kung mga pag bayo, sa puke nya. Habang sini-sipsip ng dila ko ang kanyang dila. Halos mag panabay naming pakawalan ang aming mga katas, katas ng pag mamahal. At libog sa isat-isa.
"AYAN NA AKO HONEY KO,"...."AHHHHH.....OHHHHH." "LALABASAN NA AKO HONEY," "AHHHHHH."
Halos nangisay sya ng bumulwak ang kanyang katas, sa aking matigas na pag-aari.
"AYAN NA DIN AKO HONEY,"......."ANG SARAR SARAP MO TALAGA."..."AHHHHHH.....OHHHHHH."
Pinakawalan ko na din ang ubod nang dami kung tamod, lupaypay akong bumagsak sa ibabaw ni Clara. Para pa akong kinakapos ng hininga, pinakuha ko sya ng tubig para maka-inum ako. Marahil siguro dahil di pa ako lubos na magaling, ng mga panahong iyon.
Matapos akong maka-inum ng tubig, medyo lumuwag na din ang aking pakiramdam. Mga ilang sandali lang kaming nakahiga, nag bihis ako at si Clara, nag-usap kami sa balkunahe ng kanyang inu-upahang kuwartong iyon. Ini-open na sa akin ni Clara, ang tungkol sa plano nyang pag papakasal sa akin.