Mr. Trajano (Part 7-10)

by GreenHyperion

Ilang saglit lang pagkatapos na makapagparaos ng tinitimping pagnanasa si Victor kay Ivy ay nakatirik pa rin ang kanyang sandata. Dala marahil sa sobrang sarap ng paglalabas-masok niya sa bukana ng masikip na lagusan ng dalagita kaya nararamdaman niyang puwede pa siyang umisa.

“Kailangan ko na namang maligo nito!” maktol sa kanya ni Ivy. Ang unang nasa isip nito ay hagilapin ang tuwalyang ginamit kanina sa pagligo upang punasan ang kumayat na katas sa hita at puson nito, kaya’t laking gulat nito nang ‘di sinasadyang mapadako ang mga mata nito sa mahaba at mataba niyang sandatang may mala-violet na ulo at nangingintab sa katas nilang pareho, tayong-tayo at nakaturo mandin sa murang kariktan ng dalagita. “Ay! Ano ‘yan Tito, ba’t ang laki niyan?”

Badha man sa mukha ng batambatang pamangkin ng kanyang nobya ang pagkabigla at bahagyang pagkatakot sa nakatirik niyang ari, ‘di na rin siya nag-atubiling ipakilala sa dalaginding ang kanyang nakatirik na instrumento ng pagkalalaki.

“Bakit hindi mo siya tingnan ng maigi, Ivy,” patay-malisyang sabi ni Mr. Trajano sa dalagita. “Hindi ka naman kakagatin niyan, eh. Kung gusto mo, laru-laruin mo pa siya.”

Kinakabahan si Ivy sa nakitang kakatwang laman na may malapad na ulo na nagmumula sa pagitan ng mga hita ng kasintahan ng kanyang Tita Nika. Sa una ay iniiwas niya ang kanyang paningin sa mala-halimaw na instrumento ng nobyo ng kanyang tita, ngunit sa kabila niyon ay hindi niya maikaila sa sariling nagkainteres siyang pagmasdan ng maigi ang ipinapakita ng binata, ang matigas na lamang kanina lamang ay muntik nang pumitas sa kanyang pagkabirhen.

“Tara Ivy,” yakag ni Mr. Trajano sa dalagita, sapo ng binata ang isang kamay sa makinis na pisngi nito. “Mangangalay ka kapag tumayo ka lang dito. Umupo ka doon sa kama mo.”

Naramdaman ni Ivy na inakbayan siya ni Victor at inaalalayan siya nito patungo sa malambot niyang kama. Nag-aalangan man, sumunod na lang ang dalagita. Itinabi muna nito ang kanyang laptop, mandin ay upang hindi iyon makaistorbo sa pagkakaabalahan nilang dalawa.

Kapagdaka ay kusa na ring umupo si Ivy sa kama, hinihintay ang susunod niyang gagawin.

Sa halip na takot, paghanga ang naramdaman ng dalagita habang pinagmamasdan ang kanyang sandata. Tila inspektor ang dalagita na siniyasat ang bawat parte ng kanyang matikas na ari: ang mataba niyong puno na labas ang mga ugat, basa pa sa pinagsama nilang katas ng dalagita; ang ga-bombilya niyong ulo na mamula-mula at may animo laway na lumalabas mula sa butas sa pinakatuktok niyon.

Iniisip pa lang ni Victor kung papaano ipapasubo kay Ivy ang kanyang sandata nang hindi ito mabibigla ay siya ang nabigla nang walang anu-anong sinapo ng malambot nitong mga kamay ang pinakapuno ng kanyang ari. Sa laki ng kanyang sandata ay hindi nito mapagkasya ang isa lang nitong kamay.

Napakagat-labi lang si Victor nang simulang itaas-baba ni Ivy ang mga kamay sa kahabaan ng kanyang sandata, tila ito batang nakakita ng bagong laruan. Lalo pa siyang namangha nang unti-unti nitong inilapit ang mukha at walang anumang isinubo ang ulo ng simbolo ng kanyang pagkalalaki.

“Putris!” napamura ang binatang guro nang tuluyan nang isinubo ng dalagita ang ulo ng kanyang sandata. Halatang hirap pa si Ivy na ipasok ang matabang ulo ng kanyang sandata sa mura nitong bibig, palibhasa ay wala pa itong karanasan. Naramdaman pa niyang napadiin ng bahagya ang mga ngipin ng dalagita sa puno niyon. Pinilit pa nitong isubo ang kahabaan ng kanyang sandata, ngunit hanggang kalahati lamang ang matagumpay na naisubo ng dalaginding at nang subukin pa nitong isagad ang kanyang ari sa bibig nito ay nabilaukan na si Ivy.

“Hindi ko pa nga pinapagawa sa iyo, ginawa mo na kaagad, Ivy,” nanggigilalas na turan niya sa dalagita. “Saan mo natutunan iyan?”

Biglang pumasok sa isip ni Mr. Trajano ang ginawa nila kagabi ni Nika. ‘Mukhang nakita pa niya yata iyon,’ sabi pa ng malikot niyang isip.

Bumalik naman sa gunita ni Ivy ang nakita kagabi sa kusina, nang makaramdam siya ng pangangailangang sagutin ang tawag ng kalikasan. Patungo pa lang siya roon nang maulinigan ang kakatwang daing ng lalaking nagmumula sa kusina, daing ng isang nahihirapan.

…

Nakaramdam ng daga sa dibdib ang dalagita nang bumungad sa kanyang paningin ang kakatwang eksenang nagaganap doon: ang kanyang Tita Nika, nakaluhod sa harap ng nobyo nito, habang ang mukha ng kanyang nito ay nakadukmo sa pagitan ng mga hita ni Victor. Bukas naman ang zipper ng pantalon ng binata, mula roon ay kita ni Ivy na may kung anong laman na tila bilugang kahoy, deretso sa bibig ng kanyang tita.

“Putsa, baka may makakita sa atin, honey,” paanas pang daing ni Victor. “Itigil mo muna ‘yan. Aaaah!”

‘Mukhang pinahihirapan ni Tita Nika ‘yung boyfriend niya,’ bulong sa isip ng dalaginding. ‘Kaya lang, paano naman niya naisip na isubo ‘yun, di ba du’n sila umiihi?’

Ngunit sa halip na tapusin ang ginagawa ay nagpatuloy pa rin ang kanyang tita. Mga ilang minuto pa, narinig niyang napaungol si Victor sabay kabig nito sa ulo ng kanyang tita. Ilang saglit pa ay iniluwa na nito ang subo-subo, nabanaag niyang may kung anong putting katas na lumalabas sa pinakaulo ng mahabang laman na nakalitaw mula sa pantalon ng binata.

“Kung hindi masarap ‘yang ginagawa mo, baka itinulak na kita,” nakangiti pang sambit ni Victor sa kanyang girlfriend.

Tumalilis si Ivy mula sa malaswang eksenang nakita at nagpasyang pumunta na lang sa isa pang banyo ng bahay.

…

Bumalik ang gunita ni Ivy sa kasalukuyan. Tiningala niya ang mukha ng lalaking nagmamay-ari ng matabang laman na subo-subo niya ngayon, parehong-pareho ng hitsura ng mukha nito ng gabing iyon, hindi maipinta ang mukha ng binata habang ninanamnam ang sensasyong dulot ng pagkakabalot ng mahaba nitong sandata sa malambot at basa niyang bibig.

Naramdaman pa ng dalagitang pumintig-pintig pa at kumibot ang matabang laman na nasa loob ng kanyang bibig. Lalo namang tumigas ang puno niyon, habang may kung anong mainit siyang nalasahan na medyo mapakla ang lasa.

“Kaya mo ba Ivy?” nag-aalalang tanong ni Victor sa dalagita nang makitang medyo nahihirapan ito. Pinipigilan naman niya pansamantala ang sarili niyang pagnanasa, baka sa isang iglap lang kasi ay baka labasan na agad siya hindi pa man siya nag-uumpisang paligayahin ng dalagita. “Gusto mo na bang itigil?”

Hindi agad nakasagot si Ivy. Inabot pa ng ilang saglit ang tugon nito: “Mmmpphh…!”

Nakaramdam ng panghihinayang ang si Victor nang simulan nang hugutin ni Ivy ang ari niya mula sa bibig nito. Hinuha niya ay umayaw na ang dalagita.

Ngunit hindi pumayag ang binata. Gusto na ni Victor na muling mairaos ang kanyang pagnanasa, ngayon naman ay sa murang bibig ni Ivy, bago pa man sila maabutan ng kanyang nobya. Kinabig niya ang ulo ng dalagita.

“Subukan mo lang isubo ulit Ivy,” utos pa niya sa dalagita.

Nag-aalangan man, may kaunting excitement na naramdaman si Ivy nang senyasan na siya ng nobyo ng kanyang tita na muling isubo ang mala-kabute nitong laman. Parang walang anumang isinubo niya ulit ang ulo ng sandata nito. Lumagos ang matabang sandata ng binata sa kanyang murang bibig. Sinubukan niyang isagad hanggang sa kanyang lalamunan ang ari ng binata ngunit nakaramdam na naman si Ivy na parang mabibilaukan, kaya tumigil muna sandali at parang aliping hinintay ang susunod pang ipag-uutos ng kanyang malibog na amo.

Napakagat-labi naman si Victor nang muling maramdaman ang pagbalot ng makipot na bibig ni Ivy sa kanyang matigas na sandata. “Relaks ka lang Ivy,” alo niya sa dalagita nang maramdaman ang pag-aatubili nito. “Itataas-baba mo lang ang ulo mo. Gamitin mo na rin ang dila mo na para bang kumakain ka ng ice cream. Mataba talaga itong ano ko, kaya alam kong mahihirapan ka, pero sa kalaunan masasanay ka rin. Sumenyas ka lang kung handa ka na. Alam mo Ivy, kung kasing-edad mo lang sana ako ngayon, baka niligawan na kita, ang ganda mo kasi, eh.”

Alam ni Ivy na binobola lang siya ni Victor, pero kinilig pa rin siya sa sinabi nito. Medyo nangangatal pang sinimulang paligayahin ng dalaginding ang nobyo ng kanyang tita.

Tila natural na yata para kay Ivy ang magpaligaya sa tulad nitong lalaki, at sa lalaking lampas doble ng edad nito. Tila propesyonal na itinaas-baba lamang ng dalaginding ang ulo sa sandata nito, masuyo pa iyong sinusupsop habang paruo’t-parito sa kahabaan niyon. Kahit baguhan pa lamang ang dalagita sa kamunduhan ay nagawa nitong pasiyahin ang katawan ng binata.

Napahingal naman si Mr. Trajano sa ginagawa sa kanya ng dalaginding. Lalong nagliyab ang kanyang pagnanasa nang maramdaman ang dila ng dalagita na humahagod sa ulo at katawan ng kanyang instrumento.

Ilang minutong nagpatuloy ang ganoong eksena. Paminsan-minsan ay inuutusan ni Victor si Ivy na himasin ang kanyang mga bayag, o ‘di kaya’y ipapaluwa niya ang kanyang sandata at saka ipapadila ang pinakadulo niyon na parang sorbetes, pagkatapos ay ipapasubo niya uli.

Pamaya-maya pa ay naramdaman ni Ivy na lalo pang tumigas at lumobo ang matigas na laman ng nobyo ng kanyang Tita Nika. Kahit medyo nakakaramdam na ng kaunting kasiyahan sa kanyang ginagawa ay kinabahan ang dalagita, at tama ang hinala niya.

Malapit nang tamnan ni Victor ng kanyang punla ang birheng bibig ng batambatang dalaginding.

Naramdaman niyang biglang tumigil sa ginagawa si Ivy sa pagpapaligaya sa kanya. Sapo-sapo sa likod ng ulo nito, masuyo niyang inilabas-masok ang kanyang sandata sa makipot na bibig ng dalagita.

Wala nang nagawa si Ivy nang sumumpit ang kung anong mainit na likido sa likod ng kanyang bibig. Nanlaki ang kanyang mga mata, nataranta ang dalagita, hindi niya napaghandaan ang nagsisimula nang orgasmo ng kanyang tito-tituhan. Wala nang nagawa ang dalaginding, halos maduwal ito nang sumumpit nang sumunod na beses ang kung anong malapot at mainit na katas na iyon mula sa sandata ng binata, deretso sa kanyang lalamunan.

“Ooohhh! Ang galling mo Ivy!” daing pa ni Victor habang pumupuslit ang kanyang punlay sa loob ng murang bibig ni Ivy.

Habol pa ang hininga, agad ding iniluwa ni Ivy ang subo-subong matabang pag-aari ng nobyo ng kanyang tita. “Ang hirap pala n’un Tito Victor, akala ko simple lang.”

“Ikaw talaga Ivy, basta-basta mo lang kasing isinusubo, eh,” sagot ng binata, kapagdaka’y pinunasan ang tumulo pang maputing likido mula sa sulok ng manipis na labi ng batambatang dalagita. “Saan mo ba natutunan iyon, nanonood ka siguro ng x-rated na pelikula, ano?”

“Nakita ko po kasi kayong dalawa ni Tita Nika kagabi sa may kusina,” kaswal lang na paliwanag pa nito sa kanya. “Nakita ko pa nga siyang kinakain niya itong ano ninyo, mukha nga kayong nahihirapan, eh.”

Namangha naman si Victor sa narinig. Prangka ang kasintahan niyang si Nika, ngunit wala pala itong panama sa pamangkin nito. Wala siyang maapuhap sa isip na isasagot sa sinabi ng dalaginding.

Walang anu-ano’y tumayo ang dalagita at panakaw siyang hinalikan nito.

“Bakit mo ako hinalikan?” kunwa’y galit niyang sabi kay Ivy. “Isinubo mo ‘yung ano ko, ah.”

“Para quits na tayo, hihi!” bungisngis pa ni Ivy habang pinupunasan ng tuwalya ang katas sa mga hita nito.

“Tutal, pinasarap mo naman ako, paliligayahin ulit kita,” sabi ni Victor sa dalagita bago itinulak ang mura nitong katawan sa malambot nitong kama.
“Weeh?” nilabasan siya ulit ng dila ng pilyang dalagita. “Papaano ninyo naman gagawin ‘yun?”

Hindi na nagsalita pa si Mr. Trajano, bagkus ay dumapa na sa ibabaw ni Ivy at sumubsob sa pagitan ng mga mabibilog na mga hita ng dalagita.

Muling naramdaman ng dalagita ang malikot na mga labi at dila ng binata sa basa at pikit pa rin niyang bulaklak.

“Ooooohhh! Tito Victorrrrr!!” halinghing ni Ivy nang matikman sa ikatlong pagkakataon ang kaluwalhatian ng kanyang bagong sibol na pagnanasa.

Mga dalawampung minuto makalipas, nakabihis na parehas sina Victor at si Ivy, naimis na rin ang nagkalat na gamit at katas sa kuwarto ng huli, bago nakarating si Nika mula sa lakarin nito. Naabutan sila nitong kumakain na sa komedor.

“Bakit ngayon pa lang yata kayo kumakain?" tawag-pansin ni Nika sa dalawa. “Mag-aalas otso y medya na, ah? Ano ba ‘yang kinakain ninyo riyan?”

“Hotdog po ni Tito Victor,” sagot ni Ivy habang ipinapakita kay Nika ang kinakain nitong hotdog, bago nilingon si Victor at kinindatan ito ng makahulugan. Umiwas naman ng tingin ang binatang guro. “Bumili pa po kasi siya sa grocery sa bayan kaya ngayon lang po kami nakakain?”

“Ikaw bata ka, kung anu-ano na naman siguro ang pinagawa mo rito sa boyfriend ko, ano?” sabi pa ni Nika bago marahang piningot ang kanyang tainga.

“Hayaan mo na, ngayon lang naman kasi humingi sa akin ang bata ng ganoong ulam,” pagtatakip naman ni Victor. “Bukas nga Ivy, gulay naman ang kainin mo.”

“Hmp, nakailang kain na kami ng gulay kahapon atsaka kanina, nakakaumay na,” sumimangot pa ang dalagita.

“Puro ka reklamo riyan, isumbong kaya kita kay Jun?” sabi pa ni Nika na ang tinutukoy ay ang tatay nito. “Tirhan ninyo ako ng ulam diyan at magbibihis lang ako.”

Nakahinga ng maluwag si Victor. Hindi siya naabutan ng kanyang nobya na ginagawan ng kahalayan ang batambata nitong pamangkin.

…

Humihingal pa si Mang Dionisio, ang sekyu ng Ursino Catholic School, habang hawak pa sa kaliwang kamay ang lumalambot nang sandata. Katatapos lamang magsariling-sikap ng maskuladong security guard ng eskuwelahan sa loob ng kanyang kuwarto habang hawak nito sa isa pang kamay ang isang retrato ng mga dalagitang naka-swim suit.

“Hehehe, humanda ka lang sa akin, Andrea García,” palatak ng manyakis na lalaki habang nanginginig pa ang mga kamay na pinagmamasdan ang isa pang larawan roon. Litrato iyon ng estudyanteng si Andrea habang lumalangoy sa school swimming pool. “Campus idol ka ngayon, ‘pag nagkaroon ako ng pagkakataon, magiging campus sex slave kita, hehehe.”


=====================================================================

Mr. Trajano -- Part Eight
by GreenHyperion

Kagagaling lang ni Mr. Victor Trajano mula sa kanyang klase sa third year. Patungo na siya sa faculty room upang kunin ang mga gamit niya para sa pagtuturo niya sa susunod niyang klase nang makasalubong niya si Mang Dionisio, isa mga security guard ng Ursino Catholic School, galing sa direksyon ng faculty room. Mas malaki ang katawan nito kaysa sa kanya, marahil ay madalas itong nasa gym at nagpapalaki ng mga masel nito para na rin sa trabaho nito.

“Good morning po, Sir,” bati sa kanya ni Mang Dionisio.

“Good morning din Mang Dionisio,” ganting bati niya sa sekyu. “Saan po kayo galing at may dala kayong camera?”

“A-Ah, wala…Galing ako actually kay Mr. Gregorio, humiram kasi siya sa akin ng camera, kinuha ko lang kasi kuwan…may kailangan akog kunan,” medyo pautal-pautal na sagot nito sa kanya.

“Buti nga po kayo mayroon kayong sariling camera.”

“Kung gusto ninyo Sir, hiramin ninyo minsan.”

“Oo sige, sasabihin ko na lang sa iyo kung kailangan ko,” sagot niya bago iniwan ang sekyu at tumungo sa faculty room.

Pasipol-sipol pang naglakad muli si Mr. Trajano patungo sa pinto ng faculty room. Bubuksan pa lang sana niya iyon nang matanaw sa ‘di kalayuan ang isang pamilyar na tanawin na muling nagpabuhay sa kanyang dugo. Nakita niyang muli ang kanyang magandang estudyanteng si Alice, nabighani ulit siya sa murang alindog ng dalagitang pumupuno sa kanyang gunita at pagnanasa sa mga nakaraang araw.

Sa pagkasabik nga niyang makita si Alice, hindi na niya napansin ang isa pang babaing estudyanteng nagmamadaling lumabas ng faculty room.

Siniguro muna ni Victor na walang gaanong tao bago niya kinausap ang dalagita.

“G-Good morning po,” iwas pa ang tingin na bati sa kanya ng magandang dalagita. “H-Hindi po akó puwede ngayon, may ano po ngayon…”

“Huwag mo nang intindihin iyon,” alam na ni Mr. Trajano kung ano ang ibig sabihin nito. Pilit muna niyang nirendahan ang nagsisimulang na naman niyang pagnanasa na sipingan ang dalaginding. “Ano Valenzona, may gagawin ka ba mamaya pagkatapos ng uwian ninyo?”

“Bakit po?”

“W-Wala naman, naisip ko lang na isama ka, may magbubukas kasing fastfood chain malapit sa crossing, bukas na ang grand opening. Gusto mo bang sumama?”

Rumehistro ang pagkagulat sa maamong mukha ng magandang estudyante.

“Sige, ganito na lang, hihintayin kita bukas ng uwian sa may labasan. Kapag hindi ka pumunta bukas sa kotse ko, ibig sabihin hindi ka sasama, ayos na ba iyon sa iyo?”

Tangó lang ang itinugon ng dalagita.

“May periodic test kayo mamaya ‘di ba?” tanong ni Mr. Trajano sa dalagita. “Good luck na lang sa ‘yo,” sabi pa niya bago mabilis na dinampian ng halik sa noo nito.

‘Yun lang at muling tinungo ni Mr. Trajano ang pintuan ng faculty room.

…

“Class, isara na ninyo ang mga notes ninyo,” pahayag ni Miss Valdez sa kanyang klase. “Magsisimula na tayo ng test ninyo sa Filipino. Siguraduhin lang ninyo na walang magkokopyahan sa inyo, maliwanag ba?”

“Opo!” sabay-sabay na tugon ng mga estudyante.

Kinakabahan namang itinago ni Andrea ang papel na kanina pa niya tinitingnan pagkagaling niya sa labas ng classroom. Siniguro muna niyang mababasa niya ang nilalaman ng papel na iyon, pumunta pa siya sa girl’s locker room ng swimming pool ng eskuwelahan upang walang makakakita sa kanya. Nagmamadaling tinupi niya iyon at isinilid sa loob ng kanyang bag.

Sisiguraduhin ni Andrea na sa pagkakataong ito, mataas na ang gradong makukuha niya sa para sa test na iyon at mananalo pa siya sa pustahan nila ng isa pa niyang kaklase na si Janine, na kasama rin niya sa swimming team ng eskuwela.

Naalala pa niya ang usapan nila kahapon ni Janine sa swimming pool habang may praktis silang dalawa para sa swimming event na sinalihan nila sa darating na inter-provincial meet.

“Kumusta na nga palá ang pagre-review mo?” tanong sa kanya ng kaklase. Nakaupo siya sa gilid ng pool habang si Janine naman ay tila naglalaro lang na palutang-lutang sa swimming pool.

“Para saan?” kunwa’y walang alam na tanong ni Andrea.

“Ano ka ba girl?! Nakalimutan mo na ba? Periodical test natin bukas?”

Muntik nang maubo si Andrea sa narinig. “Ha?! Muntik ko nang makalimutan ‘yun, ah! Bakit ngayon mo lang pinaalala, bruha ka!”

“Masyado ka na kasing busy sa pagpapraktis kayá nakalimutan mo na,” sabi pa sa kanya ni Janine. “Gusto mo magpustahan tayo?”

“Ano namang pustahan ‘yun? Alam mo namang hindi ka uubra sa ‘kin kahit na sa freestyle.”

“Eh ‘di sa periodical test natin, pupusta akong mas magiging mataas ang score ko sa’yo.”

“Grabe ka naman, daya mo!” tungayaw ni Andrea kay Janine, “Alam mo namang mahina akó sa Filipino, eh. Ano naman ba ang premyo kapag nanalo ang isa sa atin sa pustahan?”

“Simple lang naman girl. Kung sino man ang matatalo sa atin, manlilibre sa Aston’s.”

“Ha!? Sa makalawa pa magbubukas ‘yun, ah! Pero sige, ‘yun lang palá, eh, call!”

Ilang saglit pa ay may narinig silang tunog na para sa isang camera. Biglang napatayò si Andrea.

May naaninag siyang anino na tumalilis mula sa entrance ng swimming pool ng paaralan. Mabilis na tumakbo ang dalagita, pilit na hinabol ang taong iyon, ngunit wala siyang naabutan kundi mabilis na yabag ng sapatos na papalayo sa lugar na iyon.

Nagkaroon ng hinala si Andrea—maaaring may lihim na nagmamasid sa kanila sa swimming pool at kinukuhanan silá ng litrato.

…

Muling tiningnan ni Andrea ang kanyang wristwatch. Alas-siyete diyes na ng umaga, nahulí na siya sa pagpasok sa Ursino Catholic School, palibhasa’y may tinapos pa siyang assignment nila para sa English. Hapong-hapo na siya, pawisan pa siya kaya nagulo na ang kanyang mahaba, makintab na buhok at make-up pinagkaabalahan pang gawin ng kanyang yaya, ngunit binalewala niya ang mga iyon.

Ang mahalaga ngayon kay Andrea ay ang makapasok siya sa eskuwela, mahulí man siya o hindî.

Papahakbang pa lang sana siya sa gate ng paaralan nang pigilan siya ni Mang Dionisio, ang naka-assign na security guard sa eskuwela nang oras na iyon.

“Miss, hindi ka na puwedeng pumasok,” maawtoridad na sita sa kanya ni Mang Dionisio. “Alas-siyete pasado na, alam mo namang hindi na kami nagpapapasok ng ganitong oras.”

“Ginawa ko pa po kasi ‘yung assignment ko, eh,” paliwanag naman ni Andrea, bago muling humakbang papasók. “Ngayon, puwede na ba akong pumasok, kahit ngayon lang, sige na po—”

“Sinabi ko naman sa iyong hindi pupuwede, Miss García,” sagot pa sa kanya ng sekyu. Sa laki ng katawan nito ay puwede na itong pagkamalang bouncer sa isang club, o ‘di kaya’y isang goon sa isang lumang action movie.

“Sige na naman, papasukin ninyo po akó,” pangungulit pa ng dalagita. “Ano bang gusto ninyong gawin ko?”

Nabigla pa si Andrea nang bigla siyang hawakan ng mariin sa magkabila niyang balikat ni Mang Dionisio.

Sa isang iglap ay tila nagpalit ng tono ang sekyu.

“Pero kung gusto mo talagang makapasok, puwede naman nating gawan ‘yan ng paraan, eh,” sabi pa nito sa kanya, sabay silay ng isang nakakalokong ngiti mula sa makakapal nitong mga labì.

“Papaano, ano’ng paraan?”

Palibhasa’y gusto na ring makapasok ni Andrea sa loob ng paaralan, kampanteng sumunod na lamang siya sa sekyu. Maliit lamang ang guard house na iyon, sa tantya nya ay mga nasa tatlong metro ang haba’t lapad ng maliit na kongkretong guard house. Maliit lamang ang parang butas na parihaba na mga bintana niyon.

Laking gulat na lang niya nang isara na nito ang pintuan, at ini-lock pa iyon.

“Alam mo iha, makakapasok ka lang kung pagbibigyan mo akó ngayon,” lalong lumapad ang pagkakangiti ng mahilig na sekyu. Unti-unti ay nilapitan siya nito.

Kinabahan na si Andrea.

“T-Teka anong gagawin mo sa ‘kin?” mataray na tanong niya sa sekyu. “Huwag mo akhummpp—“

Hindi na nakahuma si Andrea, agad siyang sinambilat ng halik ng manyakis na sekyu. Tila ito bampirang sinagpang ang kanyang matatamis na mga labì ng makakapal nitong mga labì.

Pilit pang iniiwas ng dalagita ang mukha niya mula sa sumasalakay na mga labì ng sekyu, ngunit mahigpit siya nitong hinawakan sa kanyang panga upang hindi maipaling ang kanyang ulo. Wala pang dalawang segundo ang dumaan, naramdaman na lang ng dalagitang marahas na siyang sinisiil ng halik ng sekyu sa kanyang murang labì.

Parang gustong maiyak ni Andrea sa sinasapit sa buhong na si Mang Dionisio. Kahit minsan ay hindi pa siya nahalikan ng isang lalaki. Nakadalawang boyfriend na siya, ang isa roon ay sinubukan pa siyang nakawan ng halik, ngunit ngayon ay nakakaramdam ng panliliit sa sarili ang “campus idol” ng Ursino Catholic School — malaya itong binibigyan ang dalagita ng kanyang ‘first kiss’, at labag pa sa kanyang kalooban, dinadaan siya nito sa dahas.

Ibig masuká ng dalagita nang gamitin ng manyakis na sekyu ang dila nito at pilit iyong isinuot sa pagitan ng maninipis niyang mga labì. Malayo ang halik na iyon sa ideyal na halik na napapanood lang niya sa mga love stories sa sinehan—ang kay Mang Dionisio ay mapang-angkin, barubal, parang kumakain lang ng pangkaraniwang ulam kung sakupin ng magaspang nitong mga labì ang sarili niyang labì. Pakiramdam niya pa ay nanlaki ang kanyang ulo nang walang anu-ano’y naramdaman niyang walang ingat na dinakmâ ni Mang Dionisio ang isa sa mga mayayaman niyang dibdib at sinimulan iyong lamasin, minasa iyong parang arinang isasalang sa hurno at gagawing monay.

Mga ilang saglit pa ay hinila ang kanyang murang katawan ng buhong at mahigpit siya nitong niyapos, ninanamnam ang pagkakadiin ng malambot at balingkinitan niyang katawan sa malapad na kaha ng manyakis. Naramdaman pa niyang may kung anong matigas na bagay na nakabukol at nakatukod sa kanyang puson at pilit pa iyong ipinagduduldulan sa kanya.

‘Ang animal na ito!’ inis na sigaw sa isip ng dalagita, ‘Gusto pa yata akóng reypin. Humanda ka sa akin kapag nakawala akó rito, hayop ka!’

Naramdaman pa ni Andrea na bumitiw na ang isang kamay nito sa pagsapo sa kanyang dibdib. Namangha pa ang dalagita nang mamalayan nitong napadako na palá ang mapangahas nitong kamay sa ilalim ng kanyang palda, patungo sa pagitan ng kanyang mga hita. Sa labis niyang pagkabigla, sinubukan pa niyang kipitin ang kanyang mga hita, ngunit hulí na ang lahat, nakarating na ang mapangahas na kamay ng sekyu sa pakay at sinimulang damhin sa ibabaw ng panty niya ang kanyang kaselanan. Pilit pa siyang tumingkayad upang iwasan iyon ngunit parang tuko iyong kumapit sa parte ng kanyang katawan na hindi pa nahahawakan ninuman.

Nagsimulang mangilid ang luha sa mga mata ng dalagita. Naiinis siya na maiiyak sa ginagawa sa kanya ng malibog na sekyu.

Limang minuto pang naglunoy ang mahilig na si Mang Dionisio sa batambatang kariktan ni Andrea. Sa loob ng panahong iyon ay malaya niyang nasukat ang iba’t-ibang dimensyon at kurba ng murang katawan ng ‘campus idol’ sa pamamagitan ng kanyang kamay. Sa loob ng maikling panahong iyon ay walang sawang sinimsim ni Mang Dionisio ang artipisyal at natural na bango na nanggagaling sa alindog ng dalagita.

Sa loob ng maikling panahong iyon ay hindi na napansin ni Andrea, nagawa ng buhong na maantig ang kanyang pagnanasa, habang panay ang pigâ at dalirot ng kamay ni Mang Dionisio sa pinakamaselang bahagi ng kanyang pagkababae. Kahit may harang iyong sedang underwear ay sigid sa kanyang pagkatao ang paglulumikot ng mga daliri ng sekyu sa talutot ng kanyang birheng bulaklak.

Bitin man, tinantanan na rin ni Mang Dionisio ang magandang dalagita.

Ilang segundo pang hindi makaimik si Andrea, pilit na inaapuhap ng kanyang murang isip ang ginawa sa kanya ng mahilig na sekyu.

“Walanghiya ka!” tungayaw niya nang makabawi na ang dalagita sa pagkabigla. Sumulak ang kanyang dugo at inambahan ng sampal ang buhong, ngunit mabilis nitong pinigilan ang kanyang kamay.

“Huwag kang mag-alala iha,” katal ang boses na sabi ni Mang Dionisio sa magandang estudyante.

“Anong huwag akóng mag-alala?! Muntik mo na akong gahasain!”

“Gahasain? Pero hinalikan lang naman kita Miss García,” pagpapatuloy pa ni Mang Dionisio. “’Yun lang naman ang kapalit ng pagpapapasok ko sa iyo sa loob ng eskuwela. Baka naman higit pa roon ang gusto mong mangyari sa atin. Teka lang sandalî…” tila may naalala ang sekyu, may kung ano itong dinukot mula sa bulsa nito. Nagtaka naman si Andrea kung ano ang laman ng hawak ngayon ni Mang Dionisio na kung anong litrato. “May ipapakita nga palá akó sa iyo.”

“At ano naman iyon, manyakis ka ummpphh—”

Naagapan ng sekyu ng isa pa nitong kamay ang matalas na dila ng dalagita, agad na tinakpan ang bibig nito.

“Pwede bang rendahan mo ‘yang bibig mo kapag kasama mo akó?” babala pa ni Mang Dionisio kay Andrea. Sa pagkakataong iyon ay nag-iba na naman ang awra ng mukha ng sekyu, tila kriminal na papatay ng tao kahit anong oras. Nakaramdam ng takot ang dalagita. “May ipapakita lang muna akó sa iyong litratong tiyak kong magugustuhan mo.”

Kapagkuwa’y ipinakita ni Mang Dionisio kay Andrea ang nilalaman ng dalawang litrato. Nanlaki ang mga mata ng dalagita, naramdaman na lang nito ang mga tuhod na nalulusaw na parang kandila.

“Siguro naman ay pagbibigyan mo pa akó sa request ko ngayon magandang binibini,” kunwa’y masuyong sambit ni Mang Dionisio sa dalagita. “Simple lang naman ang gagawin mo, hindi ko ikakalat ang dalawang litratong ito, kapalit naman niyon, puwede ko ulit sa iyong gawin ang ginawa ko sa iyo kanina kahit kailan ko gustuhin,” kapagkuwa’y inilapit pa nito ang bibig sa tainga ng dalagita, saka bumulong. “…o higit pa roon. ‘Di akó papayag na ‘di kitá maangkin, Andrea.”

Kinabahan pang lalo si Andrea dahil sa hulíng narinig. Dahil lamang palá sa isang pagkakamali, mauuwi ang lahat sa pagbibigay niya sa karnal na kagustuhan ng malibog na security guard “…o higit pa roon.”

Nadaig ang nararamdamang galit ng dalagita ng matinding kahihiyan at takot sa kung ano pang maaaring gawin pa sa kanya ng malibog na sekyu.

“S-Sige,” tila wala sa loob na sabi ni Andrea, bago inayos ang sarili at lulugo-lugong lumabas na ng guard house, patungo sa kanyang silid-aralan.

Ngingisi-ngisi lamang si Mang Dionisio habang pinagmamasdan ang nilalaman ng dalawang litratong iyon—si Andrea García, kitang-kita sa litrato habang kinukuha ang isang test paper mula sa mesa ni Miss Valdez.

=====================================================================

Mr. Trajano -- Part Nine
by GreenHyperion

“Alas-kuwatro na palá?” nausal ni Andrea nang makita ang oras sa kanyang wristwatch. “Nakupo, kailangan ko nang magbihis!”

Umahon na mula sa tubig ang dalagita. Nagpaalam na siya sa mga kasama niya sa swimming pool, pinulot ang tuwalya sa gilid ng pool at mabilis na naglakad patungo sa girl’s locker room.

Nagmamadali pa niyang binuksan ang bakal na pintuan ng locker room. Ini-lock pa niya ang pinto pagkasara niya niyon. Bubuksan pa lang niya sana ang kanyang locker nang mula sa kanyang likod nang may isang pares ng matipunong mga bisig ang humablot sa kanya.

Mahigpit siyang niyakap mula sa kanyang likuran ng kung sinumang lalaking iyon. Biglang kinabahan si Andrea—baka tinotoo na nga ni Mang Dionisio ang banta nito sa kanya kahapon nang niyakap siya nito’t pinaghahalikan malapit sa guard house.

Matangkad man si Andrea, maliit pa rin siya kung ikukumpara sa katawan ng maskuladong si Mang Dionisio. Mahigpit ang yakap sa kanya ng manyakis na sekyu, habang takip-takip ng isa nitong kamay ang kanyang bibig ay gagap naman ng isa pa ang isa niyang braso. Ilang saglit pa, hindi na rin nakatiis pa ang isang kamay na iyon at marahas na nilamas ang tayong-tayung mga kayamanan sa dibdib ng dalagita sa ibabaw ng suot niyang one-piece na bathing suit.

Nadismaya pa ang dalagita sa mga pangyayari. Naramdaman pa niya ang malaki at matabang ari ng manyakis nilang sekyu sa kanyang puwitan, tirik-tirik at kumikiskis pa roon. Kapag sinusuwerte pa siya ay tiyak na gagamitin iyon ng buhong na ito upang mawala nang tuluyan ang virginity niya. Buong araw ay iniwasan pa niya ang buhong na ito, nag-ingat upang hindi ito makaharap, ngunit narito siya ngayon at nakakulong sa girl’s locker room habang minomolestya ng pangahas na lalaki.

“Ang bango mo talaga, Andrea,” hinihingal na usal sa kanya ng sekyu, tila ibinabaon ang mukha nito sa malambot at basa niyang buhok. “’Di ba sinabi ko naman sa iyo, ‘di akó papayag na ‘di kita maangkin, Andrea. Kung kinakailangan kitang saktan para maibaon ko sa basa at masikip mong p*ki ang malaki kong tuta, gagawin ko, hehe.”

Bago pa man maihanda ni Andrea ang sarili sa pag-atake ng mahilig na sekyu, nag-umpisa na si Mang Dionisio. Mula sa mga matatayog niyang dibdib, gumapang pababâ ang malikot na kamay nito, patungo sa parte ng katawan niyang gusto nitong pasukin at angkinin.

“Humanda ka talaga sa akin kapag nakawalâ akó rito,” angil ni Andrea habang pilit na kinikipit ang kanyang mga mabibilog na mga hita, sinusubukang pigilan ang pagsalakay ng mapangahas na kamay ng security guard. “Magbabayad ka!”

“Hindi mo na ako mapipigilan pa Andrea,” humihingal pang sabi ng sekyu sa dalagita, habang ang isa nitong kamay ay pilit na nagsusuot sa pagitan ng mga hita niya. “Kapag ginusto ko, nakukuha ko. Kilala mo ba si Denise, ‘yung dating Taekwondo champion ng paaralang ito?” kinilabutan pa ang dalagita nang maramdaman ang basang dilà ng sekyu sa kanyang tainga.

“Bakit, ano’ng kinalaman ko du’n? Huwag mong sabihing…”

“Nadonselya ko na rin siya, tulad ng gagawin ko sa iyo.”

Napanganga si Andrea sa narinig.

“Oo darling, napitas ko na rin ang pagkabirhen ni Denise. Hindi umubra sa akin ang pagta-Taekwondo niya, he-he-he! Kahit gaano pa kayo magpumiglas, kahit gaano ninyo pa akó labanan, alam ko namang bibigay din kayo kapag niromansa ko kayo. Huwag kang mag-alala, titiyakin kong magugustuhan mo kapag binarurot na kitá.”

Napakagat-labi pa ang dalagita. Sa kabila ng pagpupumiglas niya, nagtagumpay pa rin si Mang Dionisio na madakma ang kanyang pinakakaingatang pagkababae sa ikalawang pagkakataon sa kanyang buhay. Pakiramdam ni Andrea ay gusto na niyang mamatay. Kapag walang sumaklolo sa kanya sa pagkakataong ito ay tiyak niyang magagaya siya sa sinapit ni Denise sa kamay ng malibog na sekyu.

Isiningit naman ni Mang Dionisio ang kanyang kamay sa loob ng bathing suit ni Andrea. Gusto niyang mahawakan sa mismo niyang kamay ang parte ng katawan ng mga babae na kinahuhumalingan ng mga kalalakihan. Ramdam pa niya ang kakaunti pa lamang na mga buhok na nakapaligid sa bulaklak ng pagkabirhen ng dalagita, bago dumapo ang kanyang mga daliri sa maseselang talutot niyon. Gamit ang kanyang hintuturo at gitnang daliri, ibinuka-buka niya ng paulit-ulit ang mga labi ng birheng bulaklak ng “campus idol.” Sa sumunod pang mga minuto ay malaya niyang kinalikot ang simbolo ng pagkababae ni Andrea upang mandin ay maihanda ito sa pagbabaon niya mamaya ng kanyang matabang ‘tuta’ sa makipot nitong lagusan.

“Nakupo!” naibulalas na lang ni Andrea nang mag-umpisa na naman niyang maramdaman ang kakatwang pakiramdam na iyon habang abala ang mga daliri ng buhong sa pagitan ng kanyang mga hita. “Animal ka, tumigil ka na, plis, ahh!”

Sinubukan pang ibaon ng maskuladong sekyu ang isa nitong daliri sa makipot na lagusan ng dalagita. Palibhasa ay may namumuo na ring hamog sa kasikipan nito kaya madali niyang naibaon ang kanyang daliri. Napa-‘aray’ ang magandang estudyante nang marating niya ang tila lamad na humarang sa kanyang daliri.

“Namputsa! Suwerte talaga akó sa babaing ito,” bulong pa sa sarili ni Mang Dionisio, habang walang ingat na inilalabas-masok ang kanyang hintuturo sa makipot na lagusan ni Andrea. “Mukhang virgin ka pa nga talaga, Andrea,” palatak pang sabi ni Mang Dionisio sa dalagita. “Ang sikip pa nitong p*ki mo, tiyak kong mahihirapan ka kapag ipinasok ko na ‘yung ‘tuta’ ko dito. Alam mo iha, wala ka nang mahahanap pang kasing laki at haba nitong alaga ko sa mga kaklase mo dito sa Ursino Catholic School. Dapat lang itong tuta ko ang matikman mo sa first time mo, he-he-he!”

Nababastusan si Andrea sa lenggwaheng ginagamit ng malibog na security guard. Hindi niya akalaing totoo ang mga nababasa niya sa mga diyaryo na mga manyakis na rapist na tulad ng lalaking nangmomolestya sa kanya ngayon. Pilit niyang nilalabanan ang pag-alab ng kanyang pagnanasa sa pinaggagagawa ng buhong sa kanyang pinakaiingatang pagkababae, ngunit unti-unti siyang iginugupo ng makamundo niyang pagnanasa. Sa ilan pang saglit ay nagugustuhan na niya ang kakatwang sensasyong iyon na ipinatitikim sa kanya ng maskuladong sekyu.

Ilang beses na ring nagma-masturbate si Andrea sa kanilang bahay, lalo na sa kanyang kuwarto kapag oras na ng kanyang pagtulog. Iipitin lamang niya ang malambot niyang unan sa pagitan ng kanyang mga hita at ikikiskis ang kanyang kaselanan. Sa ganoong paraan ay natitikman ng dalagita ang bawal na pakiramdam na iyon. Maglalaro sa kanyang imahinasyon ang imahe ng mga naggagwapuhang mga artista sa telebisyon, pakiramdam niya ay ikinukulong siya ng mga iyon sa kanilang bisig at paulit-ulit siyang inaangkin. Paulit-ulit niyang ginagawa iyon, hanggang sa maramdaman niyang nanlalagkit na ang kanyang panloob at padyama sa mainit-init at malapot niyang nektar, bago umalpas ang mabini niyang boses sa nararamdamang sarap.

Nanlaki ang mga mata ni Andrea nang maramdaman niyang malapit na siya kanyang orgasmo. Labag man sa kanyang kalooban, nagagawang pag-apuyin ng manyakis na sekyu ang kanyang nararamdamang pagnanasa, tulad ng nararamdaman niya sa tuwing sa siya ay nagsasariling-sikap. Nag-umpisang tumulo ang kanyang luha.

“M-Mang Dionisio, tigilan na ninyo po ito, plis!” pakiusap ni Andrea sa sekyu. “Ayan na, nakuppooooooooohhh!”

Naramdaman na lang ni Mang Dionisio ang pagliyad ni Andrea sa kanyang mga bisig, kasabay ang paghugos ng masagana at malapot na nektar ng pagkababae ng “campus idol”. Basang-basa ang kanyang mga daliri nang hinugot na niya iyon mula sa pagitan ng mga hita ng dalagita.

“Humanda ka na, Andrea,” narinig ni Andrea na sabi sa kanya ng sekyu. Lalo siyang kinabahan nang may maramdaman siyang kung anong mainit at makinis na laman na dumantay sa kanyang hita. “Heto na ang next level, my darling.”

…

Hangos na naglakad si Mr. Trajano patungo sa silid-aklatan. Nautusan siya ni Mr. Gangozo, ang kanilang head teacher sa English department, na kumuha ng libro ng World Literature sa library ng paaralan.

Palibhasa ay malayo pa iyon mula sa faculty room kayâ hiningal na ang binatang guro bago pa man makarating sa kanyang pupuntahan.

Pagpasok niya roon ay hinagilap niya kaagad ang bookshelf na kinalalagyan ng mga aklat sa panitikan. Habang hinahanap ang pakay na aklat ay ‘di sinasadyang mahagip ng kanyang paningin ang pamilyar na bulto ng katawan ng isang estudyante—si Alice iyon, nasa kabilang bookshelf, naghahanap din ng aklat gaya niya.

Kinalimutan muna niya ang kanyang misyon sa silid-aklatan, sa halip ay lumapit sa abalang dalagita. Sa labis ngang pagiging abala ni Alice ay hindi na nito napansin ang paglapit ng guro mula sa kanyang likuran. Nagawa pang isapo ng guro ang isa sa mga umuusbong pa lang na mga dibdib ng dalagita.

“M-Mr. Trajano, kayo po palá,” hindi na nagulat si Alice nang malamang ang guro ang siya ngayong masuyong sumasapo sa kanan niyang dibdib sa ibabaw ng kanyang blusang uniporme. “Huwag naman po ngayon, baka po may makakita sa atin, unngh…” hininaan pa niya ang boses, baká sakaling may mapadaan sa kanilang kinaroroonan.

“Hindi ka na nasanay sa akin,” sabi pa ni Mr. Trajano, sabay suot ng isa pa niyang kamay sa ilalim ng palda nito at inabót ang kinasasabikan niyang kaselanan ng dalagita. Napasinghap pa ang dalagita nang simulan na niyang hagurin ng kanyang kamay ang ibabaw ng sedang panty nito. “Ano ba Alice, sasama ka na ba sa akin mamaya?”

Nag-umpisa namang dumalas ang paghinga ng dalagita, dalá ng ginagawa niyang pagromansa rito. Diniinan pa niya ang paglapirot sa bandang itaas niyon kung saan alam niyang naroon ang clitoris nito.

“Ano Alice?” napangiti pa siya nang mapansin ang pandalas na mahinang ungol ng dalagita. “Sasama ka na ba sa akin mamayà ?”

“S-Sige po uuunnngghh…” halinghing pa ng dalagita. “Huwag na muna ngayon, plis, baká may makakita po talaga sa ginagawa ninyo.”

Sa pagkakataong iyon ay itinigil na ni Mr. Trajano ang pang-aakit sa dalagita. “Salamat Alice, basta’t hihintayin na lang kita mamaya sa kotse ko.” Inalis na niya ang kanyang kamay at nilubayan na muna ang kaakit-akit at batambatang alindog na nasa harapan niya ngayon.

“Sandali lang po, Sir,” kapagdaka’y sabi ni Alice. “Ano po bang okasyon at kailangan po nating lumabas?”

“Ah, wala naman,” sagot naman ng binatang guro, habang sinisimulang haplus-haplusin ang mahaba’t malambot na buhok ng dalagita. “Naisip ko lang na pagkatapos ng periodical test ninyo ay kailangan mo naman ng oras para makapag-relaks, atsaka isa pa may, kuwan…”

“Ano po iyon?”

Hindi nakaimik si Mr. Trajano. Nagdadalawang-isip kung sasabihin ang kanina pang gustong sabihin sa dalagita.

“Ay! Oo nga palá, may nakalimutan akó,” ilang saglit pa ay naibulalas ni Alice sa gitna ng pagiging abala sa paghahanap ng aklat.

“Bakit Valenzona, ano iyon?”

“Naiwan ko po ‘yung notebook ko sa locker room. Nandoon po kasi ‘yung iba kong mga sulatin. Pupunta lang po akó doon sandali.”

Paalis na sana si Alice nang pigilan siya ng guro.

“Ako na lang ang hahanap kung gusto mo,” suhestyon ni Victor sa dalagita.

…

“Sige na, my darling, ano pa ba’ng hinihintay mo? Simple lang naman ang ipinagagawa ko sa iyo, ‘di ba?”

Ibig masuka ni Andrea sa ipinagagawà sa kanya ng security guard ng paaralan na si Mang Dionisio. Kasalukuyang nakahiga ang “campus idol” sa malamig na sementong sahig ng locker room, habang nakaluhod naman sa ibabaw niya ang maskuladong sekyu, nakababa ang zipper ng pantalon nito. at nakasungaw mula roon ang tirik na tirik na instrumento nito. Idinudunggol pa nito ang tirik na tirik na sandata sa kanyang maninipis na mga labì.

“Isusubo mo lang naman itong tuta ko, eh, he-he!” palatak pang sabi nito. “Huwag kang mag-alala, hindi naman ikaw ang magtatrabaho rito, akó na ang bahalà . Basta’t ang gagawin mo lang ay ibabad itong t*t* ko diyan sa bibig ko.”

Lalong nahintakutan si Andrea nang mapagmasdan ang malaking pag-aari ng lalaking gustong maglugso ng kanyang purì. Malaki ang kulay ubeng ulo niyon, halos kasing laki ng isang bombilya. Maugat ang puno niyon, tila poste ng kuryenteng pinupulutan ng baging. May masangsang na amoy na tila nanggagaling sa parteng iyon ng malibog na sekyu na lalong nagpasama sa pakiramdam ng dalaga.

Nakakakita na rin si Andrea ng mga ‘dirty magazine’ na nagpapakita ng mga iba’t-ibang larawan ng mga iba’t-ibang babae’t lalaking ginagawa ang bagay na iyon. Partikular na pumukaw sa kanyang interes ang isa sa mga nakita niyang larawan sa magazine—isang babaing banyaga ang nakaluhod sa harapan ng isang lalaki, subo-subo nito ang mahabang ari ng banyagang lalaking mukhang nag-eenjoy sa ginagawa ng babae. Marumi ang dating sa kanyang murang isip ng ganoong mga gawain, ngunit naisip din niya kung totoo ang naririnig niyang masarap ang ganoong kalalaswang mga aktibidades.

Ngayon nga, gusto ni Mang Dionisio na iparanas kay Andrea ang malaswang gawaing iyon.

Marahas na hinawakan ng sekyu ang leeg ng dalaga. “Ano, ibubuka mo ba ang bibig mo, o sasaktan na lang kitá para makuha ko ang gusto ko? Mamili ka. Isa lang naman ang kahahantungan nito, eh, kahit manlaban ka pa, pagpaparausan pa rin kitá. Kung kailangang saktan kitá, gagawin ko talaga iyon!”

Alam ni Andrea na seryoso si Mang Dionisio sa banta nito, kayâ napilitan na ang dalagitang sundin ang utos ng manyakis na sekyu. Labag man sa kalooban, ibinuka na niya ang kanyang bibig at pikit-matang isinubo ang malaking pag-aari ng manyakis.

“Ganyan nga, isubo mo para wala tayong problema!” walang pagsidlan ang kasiyahan ni Mang Dionisio nang maramdaman ang pagsalikop ng malambot at basang bibig ng ubod ng gandang “campus idol”sa kalahati ng kanyang sandata. Ilang saglit pa, halos maduwal ang dalagita nang simulan na niyang ibaon ang kanyang ‘tuta’ sa makipot nitong bibig. “Subukan mo lang kagatin ang ‘tuta’ ko at magkakasubukan tayo.”

Nablangko na ang isipan ni Andrea habang walang patlang na naglabas-masok ang matigas na ari ng sekyu ng kanyang bibig. Halos mabulunan siya sa laki at taba ng laman ng sekyu. Lalong lumiit ang tingin niya sa sarili—wala na siyang magawa kundi hayaan si Mang Dionisio anuman ang gustuhin nito sa mura niyang alindog—alindog na siya niyang puhunan upang maakit ang bawat lalaking gusto niyang hingan ng pabor. Ang pinakamapangahas na niyang ginawa ay ang makipaghalikan sa isa niyang guro sa paaralang ito, ipinahawak pa niya ang kanyang 34C na dibdib, ngunit hanggang doon na lang ang kaya niyang gawin.

Naramdaman pa niyang tumigil sa paggalaw ang sandata ng manyakis. Akala ni Andrea ay titigil na ang buhong sa ginagawa, ngunit hindi pa palá. Umiba lang palá ito ng puwesto, habang nakabaon pa rin ang mahaba nitong pag-aari sa kanyang bibig ay inadjust nito ang pagkakadapa sa kanyang ibabaw. Naramdaman na lang ng dalagitang sinimulang ibuka ng manyakis ang kanyang mga mabibilog na mga hita.

Halos tumulo naman ang laway ni Mang Dionisio pagkakita sa pinakamaselang bahagi ng pagkababae ni Andrea. ‘Di pangkaraniwan sa isang dalaginding na katulad nito ay matambok ang pisngi ng langit nito. Binabagayan iyon ng manipis na buhok sa bandang itaas niyon. Gamit ang kanyang mga kamay ay ibinuka niya ang mga labí niyon, kitang-kita niya ang mamula-mulang laman sa loob ng basang-basa nang lagusan nito.

Maya-maya pa ay naramdaman ni Andrea ang basang dila ng manyakis na sekyu na parang brotsang ipinapahid sa kanyang kaselanan. Bawat hagod at pagpasada ng kumikiwal pang dila ni Mang Dionisio sa talutot ng kanyang birheng bulaklak ay nagdudulot ng kilabot sa kanyang pagkababae. Mas matindi pa ang nararamdaman niyang sensasyon kaysa sa nadama niya nang gamitin niya ang kanyang unan, o nang gamitin ni Mang Dionisio ang daliri nito sa insidente sa guard house.

“Unnnggghhh…!” napaungol na lang si Andrea sa ginagawang pagromansa ni Mang Dionisio. Sa tantya ng maskuladong sekyu, ilang saglit na lang ay lalabasan na siya. Mas nais niyang sumabay kung mag-oorgasmo na ang “campus idol”, kayâ pinagbuti na rin niya ang kanyang ginagawâ sa pagitan ng mga hita ng dalagita, habang dinahan-dahan muna niya ang paglalabas-masok ng kanyang ‘tuta’ sa makipot nitong bibig.

Nagbunga naman ang tiyaga ni Mang Dionisio. Ilang minuto pa, naramdaman na lang niya ang pag-agos ng masaganang nektar ng dalagita mula sa birhen nitong lagusan. Muli na namang nilabasan ang dalagita.

Ayaw mang aminin sa sarili, walang kahulilip na kasiyahan ang nadama ni Andrea nang makarating siya sa kanyang pangalawang orgasmo sa kamay ng manyakis na sekyu. Hiyang-hiya ang dalagita sa kanyang sarili, wala kasing kahirap-hirap na napag-alab ng manyakis na sekyu ang kanyang pagnanasa. Maduwal-duwal pa siya nang maramdaman niyang ipinagsagaran na ng manyakis ang pagbaon ng sandata nito sa kanyang bibig, halos dumating na sa kanyang lalamunan. Kaya’t nang may sumumpit nang mainit-init na likido mula sa ari ni Mang Dionisio ay deretso iyon sa kanyang lalamunan. ‘Di sinasadyang nalunok ni Andrea ang masaganang punlay ng manyakis na sekyu.

“Aba, ‘di na masamâ!” parang walang anumang hinugot ni Mang Dionisio ang nakatirik pa rin niyang sandata. Pinunasan pa nito ang nagkayat na nektar ng pagkababae ni Andrea sa kanyang labi at babà . “Oras na, Andrea, oras na pitasin ko naman ang pagkabirhen mo, he-he-he!”

Pilit pang tumayo ni Andrea, gustong iligtas ang kabirhenan sa mga kamay ng buhong na lalaki. Subali’t sadyang mas malaki at mas mabilis ang sekyu, bumabangon pa lang siya ay mabilis siyang dinaluhong nito.

“Saan ka pupunta, my darling,” nanginginig sa pinaghalong pagnanasa at galit si Mang Dionisio. Hindi na siya makapaghintay pa, agad na siyang pumuwesto at inasinta ng kanyang sandata ang basâ at masikip na lagusan ng dalaginding. “Gusto mo ba ng ‘doggie style’ kayâ ganyan ang puwesto mo? Sige lang, huwag kang mahiya. Gusto mo bang donselyahin kitá ng patuwad?” Hinawakan pa niya ang maliit nitong baywang, bago itinutok ang ulo ng kanyang nagngangalit na ari sa basang lagusan ni Andrea.

Para namang napasò si Andrea nang maramdaman ang pagdaiti ng mainit na ulo ng sandata ni Mang Dionisio. Naisip niya ang kanyang mga magulang. Naisip niya ang kanyang mga manliligaw, paano na lang kapag nalaman ng mga iyon ang kanyang kasasapitan sa mga kamay ng buhong na nagmamay-ari ng pitong pulgadang sandatang nagsisimula nang bumaon sa kanyang birheng lagusan.

“Aray ko pô!” narinig ni Mang Dionisio na daing ni Andrea habang patuloy ang marahas niyang pag-ulos sa birheng lagusan ng dalagita. Nahihirapan siyang donselyahin ang dalagita, bukod sa ubod ng sikip ang basâ na nitong lagusan ay nahihirapan pa siyang lumusot sa lamad ng pagkabirhen nito. ‘’Di bale,’ naisip ni Mang Dionisio sa sarili, ‘Sulit naman ang paghihirap ko kapag tuluyan ko na siyang napitas, tiyak mag-eenjoy akong kant*tin ang babaing ito.’

Tinitiis lang ni Andrea ang matinding kirot na dulot ng pagbaon ng pambarurot ni Mang Dionisio sa kanyang lagusan. Napapikit na lang siya, hinihintay na tuluyang ilugso nito ang kanyang purì.

“Heto na Andrea, tikman mo ang tutà ko, ugggh—!”

Nagtaka ang dalagita nang marinig na tila may kung anong tumunog na parang hampas sa katawan ng lalaki, kapagdaka’y napasubsob na lang si Mang Dionisio sa kanya at ‘di na gumagalaw. Tumingala siya, nakita niya ang isa sa mga English teacher ng Ursino Catholic School na may hawak na fire extinguisher at marahil ay inihampas iyon sa likod ng manyakis na sekyu.

=====================================================================

Mr. Trajano -- Part Ten
By GreenHyperion

Hawak ang susi ng girl’s locker room na hiniram ni Mr. Trajano sa custodian, kaswal siyang lumapit sa pinto at binuksan iyon.

Kukunin lamang sana ni Mr. Trajano ang notebook ni Alice na naiwan nito sa isa sa mga locker sa locker room ng swimming pool ngunit iba ang nadatnan niya. Kita ng kanyang mga mata ang gwardya ng paaralan na si Mang Dionisio, nasa ibabaw ng isang dalagitang estudyanteng nakatuwad at tila handa nang ilugso ang puri nito.

Mabilis niyang iginala ang kanyang paningin. Nakita niya ang isang pulang fire extinguisher sa isang tabi at siyang inihampas sa likod ni Mang Dionisio.

“Heto na Andrea, tikman mo ang tutà ko, ugggh—!” narinig niyang naibulalas ng sekyu bago dumapò ang kanyang hawak na fire extinguisher sa maskuladong katawan nito. Tila nauupos na kandilang napasubsob ito sa ibabaw ng dalagita.

Agad niyang dinaluhan ang estudyante.

“Miss, ayos ka lang ba?” tanong ni Victor sa dalagita. “Anong ginawa niya sa iyo?”

Lumingon sa kanya ang babae. Kung hindi siya nagkakamali, si Andrea García ang babaeng iyon, ang tinatawag na “campus idol” ng Ursino Catholic School.

Napagtanto na lang ni Mr. Trajano na halos hubo’t-hubad na si Andrea, kitang-kita ng kanyang makasalanang paningin ang makurbang katawan ng estudyante. Napalunok siya ng tuyo nang mapagmasdan ang pisngi ng ubod ng tambok na puwitan ng dalagita, katambukang naka-eengganyong lapi-lapirutin.

“M-Mr. Trajano?” humihikbing anas sa kanya ni Andrea. “Akala ko mamamatay na ako, hu-hu-hu…”

Pilit munang iwinaksi ni Victor ang namumuo na naman niyang pagnanasa sa sariwang alindog ng dalagita. Kailangan muna niya itong daluhan sa pag-atake rito ng manyakis na si Mang Dionisio.

“Ayos ka lang ba, García?” tanong niya rito habang tinutulungan itong bumangon.

Minasdan pa ni Andrea ang walang malay na si Mang Dionisio, katabi nito ang fire extinguisher . “Ito siguro ‘yung pinanghampas ni Sir sa likod ng hayop na ‘yan,” sabi pa niya sa kanyang isip.

Nakahinga siya ng maluwag. Ang akala talaga niya kanina ay tuluyan na siyang madudungisan ng purì sa kamay ng buhong na security guard.

“Thank you po, Sir,” pinunasan pa niya ang mga luhang umaagos sa magkabila niyang pisngi. “Kung hindi po kayo dumating baká…baká…hindi ko na alam kung ano pa ang maaari niyang gawin sa akin…” sabi pa niya bago napasubsob sa balikat ni Mr. Trajano at tuluyang napaiyak.

Napayakap pa mandin kay Mr. Trajano ang dalagita. Ramdam ng binatang guro ang bahagyang pagdiin ng mga mayayamang dibdib ni Andrea sa kanyang bisig. Lalong inalihan ng pagnanasa ang guro.

Magkaganoon man ay pilit pa ring pinigilan ni Victor ang sarili.

“Tumahan ka na riyan García,” alo pa niya sa dalagita habang hinahaplos niya ito ng bahagya sa likod nito. Umiwas na lang siya ng tingin upang hindi tuluyang matukso sa nakalantad na alindog nito. “Kailangan mo pang magbihis para makapagsampa ka ng reklamo sa mga pulis.”

Ilang saglit pa ay bumangon na rin si Andrea. “Salamat po talaga Sir, ha? Kung hindi po talaga kayo dumating baká tuluyan na po akóng ni-reyp ng gagong ito,” sabi pa niya bago binigyan ng tadyak ang walang malay na sekyu.

“Wala iyon. Bilang guro ninyo, tungkulin din naming ipagtanggol ang mga estudyante kapag nasa kapahamakan silá.”

“Talaga po? Sige, simula ngayon Sir Victor, kayo na po ang knight in shining armor ko,” sabi pa ni Andrea kay Mr. Trajano.

Ngumiti lamang ang binatang guro. “Kapag nagkataon, madali ko lang matitikman ang babaing ito,” sabi pa Victor sa kanyang isip.

…

“Ano Tyrone?” tanong ng boses ng isang babae sa telepono. “Napatawag ka?”

“May balita na akó sa iyo,” sabi ng lalaki sa kabilang linya.

“Ano namang balita mo ngayon?”

“Na-impeach na si Chief Justice Corona,” seryosong sagot ng lalaki.

“Hindi ‘yun ang ibig kong sabihin, gunggong!” angil ng babae. “’Yung pinapatiktikan ko sa iyo ang sinasabi ko. Nakita mo ba? Totoo ba ang mga tsismis dyan?”

“Kumpirmado. May lakad pa nga siya mamaya kasama ‘yung babae.”

“Nakuha mo ba ‘yung pangalan?”

“Hindi, eh. Pero ang alam ko, anak siya ng may-ari ng taniman ng mga bulaklak malapit sa Pagbilao. Estudyante niya rito sa Ursino.”

Natigilan si Nika sa narinig. Hindi niya akalaing papatol si Victor sa isang estudyante, ngayon pa namang ikakasal na silang dalawa.

“Hmp, humanda sa akin ‘yang Victor na ‘yan,” bulalas pa ng dalaga. “Huwag lang siyang magpapahuli sa ‘kin, kundi ay puputulin ko ang kaligayahan niya. Magmanman ka pa riyan, Tyrone. May premyo ka sa akin kapag naibigay mo sa akin ang pangalan at litrato ng babaing iyon.”

…

Habang nagbabasa ng aklat sa library ng eskwelahan ay paminsan-minsang sumusundot sa gunita ni Alice ang imbitasyon sa kanya ni Mr. Trajano. Nag-aalangan pa rin siya kung papayag siya sa imbitasyon ng kanyang guro sa English. Naisip niyang mahirap ang magkaroon ng bawal na relasyon sa isang guro sa loob ng eskuwelahan, at kapag nahuli silá ay tiyak na sisipain silang dalawa mula sa paaralang iyon.

Lalo na siguro kapag nalaman ng iba ang ginagawa sa kanya ng guro, tiyak niyang ikukulong si Mr. Trajano. Malamang ay hindi na rin siya papag-aralin sa Ursino Catholic School.

Maya-maya ay may narinig siyang nag-uusap malapit sa kanyang kinauupuan.

“Narinig mo ba ‘yung nangyari kanina?” sabi ng isa mga tatlong estudyanteng nag-uusap ng tahimik sa loob ng silid-aklatan.

“Bakit, ano ba ang nangyari?” tanong ng isa sa mga estudyante, ang tanging lalaki sa grupo.

“Hindi mo ba nakita kanina?” sagot naman ng pangatlo. “May mga pulis na pumasok sa loob ng eskuwelahan. Ang sabi nila, may aarestuhin daw silá.”

Biglang kinabahan si Alice sa narinig. “Hindi kayâ huhulihin na nila si Mr. Trajano?” sabi ng dalagita sa kanyang isip. “Diyos ko po, baká nalaman na nila…”

“Hindi ba dapat matuwa ka pa?” bulong naman ng kabilang parte ng kanyang isip. “Ikukulong na nila ang taong umakit sa iyo at nagpatikim sa iyo ng luto ng Diyos? Makakaganti ka na sa pananamantala niya sa iyo.”

Lumipas pa ang ilang minuto. Napansin niya, hindi pa nga palá bumabalik si Mr. Trajano simula nang pumunta ang guro sa swimming pool at magboluntaryong kunin ang kanyang naiwang notebook. Hindi mapakali si Alice sa kanyang kinauupuan.

Tumayo na rin siya. Patakbo sana siyang lalabas ng silid-aklatan nang sitahin siya ng librarian.

“Saan ka pupunta, miss?” sita ng masungit na librarian ng paaralan na si Mrs. De la Vega.

Napatigil si Alice, inihinto ang dapat sana’y halos patakbo nang paglabas mula sa library. “Ay! Sorry po Mrs. De la Vega. Lalabas lang po sana akó.”

“Huwag mo nang uulitin iyan!”sabi pa sa kanya ng librarian. “Library ito, hindi track oval. Umayos ka nang hindi kitá ireport kay Rektora. Malinaw ba iyon?”

Tumango na lamang siya at dahan-dahang lumabas ng silid-aklatan.

Agad na nagpunta si Alice sa locker room ng swimming pool. Wala siyang nadatnan doon. Pati sa faculty room ay hindi na rin niya nakita ang guro.

Ipinasya na lang niyang bumalik sa kanilang classroom para sa susunod niyang klase.

Parang walang anumang lumipas ang apatnapung minuto at natapos na ang kanilang huling subject.

Dali-dali siyang pumunta sa tagpuan nila ni Mr. Trajano. Nakapagpasya na siya—sasama siya sa kanyang guro mamayang gabi.

Halos isang oras naghintay si Alice sa ilalim ng puno ng akasya kung saan ipinaparada ni Mr. Trajano ang sasakyan nito. Lumipas ang ilang minuto, hanggang sa tuluyan nang lumubog ang araw.

“Nakupo, baká tuluyan na siyang hinuli ng mga pulis,” puno ng pag-aalalang sambit ng dalagita. “Uuwi na nga lang akó…”

…

Bumaba na mula sa kanyang sinasakyang kotse si Dr. Ybardolaza. Pinagmasdan niya ng mabuti ang himpilan ng pulisya, hinihintay kung sinu-sino ang lumalabas mula roon. Nakita niya kanina si Victor na sumama sa mga pulis na pumasok kanina sa paaralan.

Naghintay pa siya ng ilang sandali. Magga-gabi nang magpasya na siyang umalis na lamang.

Pasakay na sana siya ng kanyang koste nang makita na niya si Mr. Trajano. Nanlaki ang kanyang mga mata nang malaman kung sino ang kasama nito—si Andrea García, nakahilig sa kaliwang bisig ng kanyang kaibigan.

“Ano’ng ginagawa ng dalawang ito sa istasyon ng pulis?” tiim ang bagang na sambit sa sarili ni Dr. Ybardolaza. “Ngayon alam ko na kung sino ang kinakalantari ni Victor sa klinika. Kailangang malaman niya ito kaagad…” sabi pa niya sa sarili bago kinuha ang kanyang cellphone.

…

Halos paliparin na ni Mr. Trajano ang kotse pabalik ng paaralan. Nakalimutan niyang may lakad nga palá siya ngayong gabí kasama ang kanyang estudyante, palibhasa ay pansumandali niyang tinulungan si Andrea.

Ngunit nawalang saysay ang pagdudumali niya—wala na si Alice sa kanilang tagpuan.

Nagpasya na lang siyang pumunta ng fastfood chain na iyon ng mag-isa. Babawi na lamang siya bukas sa paborito niyang estudyante.

Habang nasa biyahe ay siya namang pagtunog ng kanyang cellphone.

“Hello?” sagot niya sa nasa kabilang linya. “Sino ito?”

“Bakit? Hindi mo na ba nakikilala ang boses ko, ha?!” pasigaw na sabi sa kanyang nobya niyang si Nika mula sa kabilang linya ng telepono. “Baká naman may iba ka nang babae ngayon kayá balak mo na akóng kalimutan, gunggong ka!”

“Nagkakamali ka ng akala mo, honey,” kaila niya sa nobya. “Ikaw lang talaga ang nag-iisang babae sa buhay ko.”

“Maniwala akó sa iyo,” patutsada pa nito sa kanya. “Pumunta ka nga rito, ngayon din!”

“Pero hon, pwede bang bukas na lang? May pinapupuntahan kasi sa akin si Mr. Gregorio—”

“Na naman?! Sige, pagbibigyan kitá ngayon, pero kapag hindi ka nagpakita rito sa bahay bukas, tatamaan ka talaga sa akin!”

Napalunok ng tuyô si Victor. Ibang klase kung magalit si Nika, kayâ palilipasin niya muna ang isang tulog bago puntahan ang kanyang nobya.

Maya-maya pa ay tumunog na naman ang kanyang cellphone.

“Hello?! ‘Di ba sabi ko pupunta akó buk—ah, ikaw palá ‘yan García. Bakit ka napatawag?”

Hindi kaagad nakasagot si Andrea, tila tinitimbang muna kung ano ang sasabihin sa kanya.

“O ano Andrea, may problema ba?” tanong pa niya sa dalagita.

“Um, puwede po kayong pumunta rito sa apartment ko bukas?” paanyaya nito sa kanya.

“Bakit naman? May handaan ba sa inyo?” pabiro pa niyang tugon. “Sigurado ka bang papayag ‘yang kasera mong may pumupuntang iba sa apartment na tinutuluyan mo?”

“Hindi po. Kuwan, gusto ko lang po kasing magpasalamat sa inyo sa…pagkakaligtas ninyo sa akin…Atsaka isa pa, wala naman pong pakialam ang kasera namin kung may ibang nagpupunta rito. Basta sinisiguro lang niya kung maayos at malinis ang mga kuwarto namin. So, puwede po ba kayong pumunta rito?” sabi pa nitong may himig paglalambing.

Siya naman ang hindi naman makasagot. “Naloko na,” sabi ni Victor sa kanyang isip. “Mukhang palay na ang lumalapit sa manok.” Kayá lamang ay pupuntahan niya bukas si Nika sa bahay nito, kayá hindi niya alam kung matatanguhan niya ang imbitasyon sa kanya ng “campus idol”.

“Basta, hihintayin ko po kayo bukas dito, ha?” sabi pa ni Andrea. “I don’t take no for an answer.”

Napaisip si Mr. Trajano sa sinabing iyon ni Andrea. Hindi niya inaasahang manggagaling pa sa isang babaing estudyante ang isang imbitasyong pumunta sa tirahan nito.

Sa kabilang banda, napangiti naman si Victor. Kapag pinuntahan niya kasi si Andrea sa apartment nito, at wala pa itong kasama, mataas ang tsansang matikman niya ang sariwang alindog ng seksing “campus idol.”

“O sige, pupunta na akó riyan. Pero sigurado ka na bang gusto mo akóng papuntahin diyan sa lugar mo bukas? Matapos ng nangyari sa iyo?”

“Sigurado po akó, Mr. Trajano. Sigurado po akóng hindi kayo katulad ni Mang Dionisio. Paano po, hihintayin ko po kayo rito bukas, ah. Alam na po ninyo ang papunta rito, ha. Lagot kayo sa akin kapag tinanggihan ninyo akó.”

“Oo na, you don’t take no for an answer. Sige, sige, pupunta akó riyan sa inyo bukas. Good night.”

“Good night din po, Sir.”

Naalala pa niya ang bango ng hininga ni Andrea, ang lambot ng maninipis nitong mga labì nang halikan siya nito kanina matapos niya itong ihatid kanina sa apartment nito. Nabigla pa siya noong una, ngunit nang lumaon ay gumanti na rin siya ng halik. Yayakapin pa sana niya ito at hihilahin nang papasok sa apartment nang makarinig silá ng mga yabag. Napilitan na siyang magpaalam kaagad sa dalagita upang mandi’y masundo na rin si Alice.

Muling inilapag ni Mr. Trajano ang kanyang cellphone sa dashboard. Kumambyo muli siya, at tila wala sa loob na ang nakatirik niyang sandata ang kanyang nahawakan.

“Mukhang mapapalaban ka na naman, manoy,” wika pa niya sa kanyang galit na galit na pagkalalaki.

(Sundan)